Ο χρυσός αιώνας της γνώσης;

Ο κύλινδρος στον οποίο ο Τζακ Κέρουακ έγραψε, σε 20 μέρες, το πιο εμβληματικό του βιβλίο: «Στο δρόμο». Το μέσο γραφής σίγουρα επηρεάζει το ύφος.

Η περίοδος από το 1870 έως το 1970 αντιπροσώπευε μια άνευ προηγουμένου έκρηξη της ανθρώπινης γνώσης, της επιστημονικής προόδου και της διάδοσης πληροφοριών του σύγχρονου κόσμου.

Κατά τη διάρκεια αυτού του «χρυσού αιώνα», τα παγκόσμια ποσοστά αλφαβητισμού εκτοξεύτηκαν, σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα εμφανίστηκαν, πρωτοποριακές ανακαλύψεις αναμόρφωσαν την κατανόησή μας για τον κόσμο και η συσσωρευμένη σοφία του ανθρώπινου πολιτισμού έγινε πιο προσιτή από ποτέ μέσω εφημερίδων, βιβλίων, βιβλιοθηκών και πανεπιστημίων.

Ωστόσο, ακόμη και καθώς έχουμε περάσει στην εποχή της ψηφιακής πληροφορίας, υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες ότι βασικές πληροφορίες από αυτήν την κρίσιμη περίοδο 1870-1970 θα μπορούσαν να χαθούν στο χρόνο. Τα φυσικά βιβλία απορρίπτονται, οι εφημερίδες καταρρέουν και πολλά υλικά δεν έχουν ψηφιοποιηθεί.

Σύμφωνα με μια εκτίμηση, μόνο το 15% περίπου των σχεδόν 130 εκατομμυρίων μοναδικών τίτλων βιβλίων στον κόσμο είναι εμπορικά διαθέσιμοι σήμερα, είτε ψηφιακά είτε έντυπα.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η απώλεια της επιστημονικής γνώσης από αυτή τη χρυσή εποχή που έθεσε τα θεμέλια για πολλά σύγχρονα πεδία. Για παράδειγμα, εκτιμάται ότι το 80% των οικολογικών δεδομένων που συλλέχθηκαν πριν από το 1965 δεν είναι διαθέσιμα σε καμία ψηφιακή μορφή σήμερα.

Παλαιότερα ημερολόγια αστρονομίας και φωτογραφικές πλάκες, μερικά από τα οποία καταγράφουν μοναδικές ουράνιες παρατηρήσεις, είναι υποβαθμισμένης ποιότητας. Τα αρχεία και η αλληλογραφία σημαντικών επιστημόνων και στοχαστών μαζεύουν σκόνη σε αρχεία.

Καθώς οι προ-ψηφιακές πληροφορίες από το 1870-1970 επιδεινώνονται και καθώς ο ρυθμός της σύγχρονης παραγωγής πληροφοριών επιταχύνεται, θα χρειαστούν συντονισμένες προσπάθειες για τη διατήρηση αυτής της κομβικής εποχής της ανθρώπινης γνώσης.

Οι πρωτοβουλίες ψηφιοποίησης από βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια και μουσεία αγωνίζονται να σαρώσουν και να αρχειοθετήσουν παλαιότερα βιβλία, έγγραφα και αντικείμενα. Επιστημονικά ιδρύματα εργάζονται για τη διάσωση και τη μετατροπή παλαιότερων συνόλων δεδομένων. Αλλά μένει πολλή δουλειά να γίνει.

Η περίοδος 1870-1970 αντιπροσωπεύει το θεμέλιο της σύγχρονης βάσης γνώσης μας. Καθώς κοιτάμε μπροστά σε νέα σύνορα, πρέπει επίσης να κοιτάξουμε πίσω και να δεσμευτούμε να σώσουμε τις κρίσιμες πληροφορίες από αυτόν τον χρυσό αιώνα. Είναι μια ζωτική κληρονομιά που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές.

Η διαρκής επένδυση και η κοινωνική αναγνώριση της αξίας αυτής της γνώσης είναι ουσιαστικής σημασίας για να αποφευχθεί η μόνιμη απώλεια βασικών κομματιών της πνευματικής μας ιστορίας.

Brian Roemmele, ένας οραματιστής που συμμετέχει  στο κίνημα για να διατηρηθεί αυτή η γνώση.