Τα φυτά επιβιώνουν καλύτερα από τα ζώα σε μαζικές εξαφανίσεις

Ο Δρ. Daniele Silvestro, από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ ερευνά τα απολιθώματα.

Τουλάχιστον 5 γεγονότα μαζικής εξαφάνισης έχουν καταγραφεί στην ιστορία της ζωής πάνω στη Γη. Μία νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Γκέτεμποργκ δείχνει ότι τα φυτά είναι πολύ ανθεκτικά σε αυτά τα γεγονότα.

Για πάνω από 400 εκατομμύρια χρόνια, τα φυτά έχουν παίξει ουσιαστικό ρόλο σε όλο σχεδόν το χερσαίο περιβάλλον και καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του πλανήτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς ιστορίας, σε πολλές μικρότερες και μερικές σημαντικές περιόδους της εξαφάνισης επλήγησαν σοβαρά τα οικοσυστήματα της Γης και της βιοποικιλότητάς της.

Η ομάδα αναφέρει ότι τα αποτελέσματά της βασίζονται σε περισσότερα από 20.000 απολιθώματα φυτών, με στόχο να κατανοήσουν τις επιπτώσεις αυτών των δραματικών γεγονότων στην ποικιλότητα των φυτών. 

Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι τα γεγονότα της μαζικής εξαφάνισης είχαν πολύ διαφορετικές επιπτώσεις στις ομάδες φυτών. Αρνητικά ποσοστά διαφοροποίησης στα φυτά (που σημαίνει ότι περισσότερα είδη εξαφανίστηκαν από νέα είδη που σχηματίστηκαν) ποτέ δεν διατηρήθηκαν έως και για μεγάλες χρονικές περιόδους. Αυτό δείχνει ότι, σε γενικές γραμμές, τα φυτά τα πήγαν ιδιαίτερα καλά στην επιβίωση και την ανάκαμψή τους μέσω δύσκολων περιόδων. "Στο βασίλειο των φυτών, τα γεγονότα της μαζικής εξαφάνισης μπορεί να θεωρηθούν ως ευκαιρίες σε ένα κύκλο εργασιών που οδηγούν στην ανανέωση της βιοποικιλότητας'' λέει ο επικεφαλής της έρευνας Daniele Silvestro.

Ακόμη πιο εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματα για την μαζική εξαφάνιση του Κρητιδικού-Παλαιογενούς, που προκλήθηκε από την πρόσκρουση ενός αστεροειδή ανοικτά των ακτών του Μεξικού περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η εκδήλωση είχε μεγάλη επίδραση στην διαμόρφωση των χερσαίων οικοτόπων και οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων εκτός από τα πτηνά, αλλά παραδόξως είχε μόνο περιορισμένες επιπτώσεις στην ποικιλότητα των φυτών. 

Ορισμένες σημαντικές ομάδες φυτών, όπως τα γυμνόσπερμα (συμπεριλαμβανομένων των πεύκων, ελάτων και άλλων) έχασαν την μεγάλη ποικιλομορφία τους μέσα από την εξαφάνιση. Από την άλλη πλευρά, τα ανθοφόρα φυτά (αγγειόσπερμα)ήταν πιο ανθεκτικά στην αυξημένη εξαφάνιση, και λίγο μετά την πρόσκρουση υποβλήθηκαν σε μια νέα ταχεία αύξηση της διαφορετικότητας τους. Αυτή η εξελικτική δυναμική συνέβαλε να κάνει τα ανθοφόρα φυτά να κυριαρχήσουν σήμερα στην παγκόσμια ποικιλομορφία πάνω από όλες τις άλλες ομάδες φυτών.

"Οι μαζικές εξαφανίσεις συχνά θεωρούνται ως ένα κακό πράγμα, αλλά ήταν ζωτικής σημασίας για την αλλαγή του κόσμου για το πώς τον ξέρουμε σήμερα'', λέει ο κύριος ερευνητής Αλεξάντρ Antonelli. Αν αυτός ο αστεροειδής δεν είχε χτυπήσει τη Γη, ήταν μεγάλες οι πιθανότητες οι δεινόσαυροι να εξακολουθούσαν να υπάρχουν και τα θηλαστικά να κρύβονται σε σπηλιές, και οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μην είχαν εξελιχθεί ποτέ. Με τη μελέτη αυτών των ακραίων φαινομένων προσπαθούμε να μάθουμε ποια ομάδα οργανισμών και τα χαρακτηριστικά που είναι πιο ευαίσθητα στις αλλαγές, έτσι ώστε να μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη γνώση για την προστασία της βιοποικιλότητας στο πρόσωπο της συνεχιζόμενης κλιματικής αλλαγής και ανθρώπινης υποβάθμισης των φυσικών οικοσυστημάτων '', καταλήγει ο Antonelli.

Γεωδίφης

Πηγή-Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ