Στρατώνας Regina
«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει, ο νέος κόσμος αργεί να εμφανιστεί και σε αυτό το φως-σκοτάδι αναδύονται τέρατα. »Antonio Gramsci.
Στη γειτονιά της Καζέρμας της Κω, στα τέλη της δεκαετίας του ΄20. Ποτέ δεν ξέρεις πότε και πως μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.Μη φοβάστε τις δύσκολες στιγμές, τα καλύτερα προέρχονται από αυτές.
«Είναι στις πιο σκοτεινές μας στιγμές που πρέπει να εστιάσουμε για να δούμε το φως» είχε πει ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Ένα σπουδαίο έργο που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου, βρισκόταν σε μια περιοχή που για χρόνια ήταν εξοχή της Κω.
Στη σημερινή Οδό Αρτεμισίας Β΄, μεταξύ Αγίου Νικολάου των Φτωχών, Αγίας Μαρίνας και Αγ.Αντωνίου, έξω από το αρχαίο τείχος της πόλης σε αλλουβιακά εδάφη ηλικίας 5000 ετών ιδρύθηκε ο ιταλικός στρατώνας πεζικού πιο γνωστός στους παλιούς και τους νεότερους ως Καζέρμα.
Ένα διάταγμα του Ιουλίου 1925 παρέχει μια αρχική ένδειξη της διάταξης των στρατώνων που προορίζονταν για το τάγμα του συντάγματος πεζικού «Brigata Coo Regina».
Tο επόμενο έτος, η Messaggero di Rodi ανακοινώνει έργα σε εξέλιξη για το νέο κτίριο, που ανατέθηκαν στον εταιρία De Martis & Sardelle.
Τα σχέδια για τους στρατώνες Regina - που βρίσκονται στον ομώνυμο δρόμο δύο τετράγωνα μακριά από το Foro Italico - στερούνται ενδείξεων σχετικά με τον σχεδιαστή (πιθανόν στρατιωτικό τεχνικό ) και χρονολογούνται μόνο στα έτη 1927 και 1928.
Ήταν από τα πρώτα έργα των Ιταλών, άρχισε μάλλον το 1926. Το πρώτο έργο τους ήταν το Υδραγωγείο του Αμπάβρη πριν από το 1923.
Η Καζέρμα ολοκληρώθηκε το 1929, ήταν χωρισμένη σε 50 δωμάτια, εκ των οποίων τα 30 χρησιμοποιήθηκαν για στρατώνα, συνοδευόμενα από ένα ιατρείο, δύο αίθουσες συνεδριάσεων, δύο καντίνες για αξιωματικούς, κουζίνες, φυλακές, αποθήκες και στάβλους.
Το 1938, η απόκτηση ενός νέου αγροτεμαχίου ξεκινά την επέκταση του κτηρίου που θα ολοκληρωθεί τον επόμενο χρόνο.
Οι στρατώνες, οι οποίοι υπέστησαν σημαντικές ζημιές κατά τη διάρκεια του πολέμου, το 1983-1985 προσαρμόστηκαν εν μέρει από τον δήμο, αρχικά χρησιμοποιήθηκε για στέγαση των κατοίκων της περιοχής.
Ωστόσο η αρχική δομή, ο στρατώνας Regina, η αψίδα της κύριας εισόδου εξακολουθούν να αναγνωρίζονται σήμερα: η επιπεδομετρική διάταξη οργανώνεται σε ένα στοιχειώδες σχήμα που αποτελείται από δύο σώματα διατεταγμένα γύρω από μια μεγάλη ορθογώνια αυλή που οριοθετείται από μια στοά, ενώ ο μεγαλύτερος όγκος που οριοθετεί τις τρεις πλευρές της περιμέτρου διαχωρίζεται σαφώς από το τμήμα που κατά μήκος κλείνει τον εσωτερικό χώρο που πιθανώς περιλάμβανε τους στάβλους.
Στο πίσω μέρος του κτιρίου εκτείνεται παράλληλα ένα άλλο επίμηκες σώμα, που ίσως προορίζεται για τις καντίνες και τις κουζίνες. Ολόκληρο το συγκρότημα υπόκειται σε κριτήρια απόλυτης λειτουργικότητας και οικονομίας, ενώ η αψίδα εισόδου ακόμη πλαισιώνεται από τους δύο φοίνικες.
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Ιστορία των Σεισμών της Κω, 2018-2023
2. Παλιές Φωτογραφίες της Κω/ΦΒ
3. Κώια- Ιακ. Ζαρράφτη
4. Παιδί της Ρέας, τριλογία
5.Architettura coloniale italiana nel Dodecaneso,1912-1943
6. Οι τρεις πύλες της Καζέρμας
7.Καζέρμα -Παντελής Σβουρένος,Βήμα της Κω
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Στη γειτονιά του ιταλικού στρατώνα Caserma Regina της Κω, δεκαετία ΄30...
Η είσοδος της Καζέρμας στο βάθος, λίγο μετά τον σεισμό του ΄33.
Στη Caserma Regina, τον ιταλικό στρατώνα πεζικού της Κω, δεκαετία ΄30.
Μία από τις 3 Πύλες της Caserma Regina, σήμερα δεν υπάρχει. Φωτογραφία Τίμου Κουτσουράδη.
Η Καζέρμα στο ιταλικό ρυθμιστικό σχέδιο του 1928.
Η Καζέρμα σε χάρτη της δεκαετίας του ΄40.
Σε πόστερ εποχής η 10η Fanteria Regina.
Καζέρμα της Κω, χθες και σήμερα.Στην κάτω φωτογραφία ο διοικητής Mario Lago με Ιταλούς αξιωματικούς στην Καζέρμα, τη δεκαετία του 20'/30'.
Η Καζέρμα όπως την λέμε μέχρι σήμερα, ήταν στην ανατολική πλευρά της πόλης της Κω και το κτήμα ήτανε της Κυραννιώς συζύγου Λουκά Λουκίδη, γυμνασιάρχου της Κω και πρωτοκόρη του Αντωνιού του Σταματιάδη του πρώτου μεγαλοκτήμονα της Κω. Συγκεκριμένα η Καζέρμα ήταν μέρος της μεγάλης περβόλας του Αντωνιού του Σταματιάδη που κρατούσε δυτικά από την στρογγυλή πλατεία που παίρνουν τα διπλώματα τα μηχανάκια, προχωρά κάτω στου Γιώργου του Ζήκα το σπίτι, μέχρι τη θάλασσα. Νότια ήταν από την Ελ. Βενιζέλου και ανατολικά μέχρι τον ποταμό που περνά κάτω από τον καλοκαιρινό Ορφέα.
Όλη αυτή η έκταση ήταν η περίφημη περβόλα του Αντωνιού του Σταματιάδη που την διασχίζαν καμιά δεκαριά σοκάκια για να χουν πρόσβαση οι Κώοι κάτω στο Λιμάνι και στην παραλία. την περβόλα εκείνη την απαλοτριώσαν οι Ιταλοί και χτίσανε την πόλη της Κω. Αφού λοιπόν την απαλλοτριώσανε στην ανατολική μεριά κάναν την Καζέρμα (τον Στρατώνα) και επειδή το νερό της βορίνας ήταν λίγο οι Ιταλοί κάναν πηγάδια πάνω στο Γιαπιλί βρήκαν καλά νερά τα απλώσανε μεταλλικούς σωλήνες κατά μήκος του Πλατύ ποταμού και όταν φτάσανε μέχρι τον πύργο του Δεσπότη κηρύχθηκε ο πόλεμος και οι Ιταλοί τα φήσαν όλα όπως ήτανε, ρημάδι και ερημώσανε και τελικά το νερό δεν πήγε ποτέ στην Καζέρμα. Και αφου τα αφήσαν οι Ιταλοί μες στο πλατύ ποταμό, πήγε και τα πήρε κάποιος Συμεών Καπλανίδης, πολλοί σωλήνες εγώ ήμουν μικρός και θυμάμαι που τα φόρτωνε στο φορτηγό του Στάθη του Κρασσά και τα παιρνε. Στο σεισμό του 1933, λειτουργούσε πια η Καζέρμα και οι σεισμοπαθείς που ήταν πρόχειρα εγκατεστημένοι μες στο στάδιο σε πρόχειρες παράγκες και έβρεχε ακατάπαυστα επί δύο μήνες, οι μωρομάνες πηγαίναν στην Καζέρμα, ανάβαν οι Ιταλοί φωτιά και ξεραίναν τα ρούχα των παιδιών τους και τους βάζαν και φαί και τρώγανε. Το 1945 ήρθαν οι Άγγλοι, οι Ιταλοί χάσαν τον πόλεμο και φύγανε. Τότε μετά τον πόλεμο, η Καζέρμα επί δημαρχίας Γεωργίου Ιωαννίδη, όλα τα ιταλικά κτίσματα γίναν σπίτια και τα μοιράσαν στους άστεγους και σπιτωθήκανε.
Παντελής Σβουρένος-Βήμα της Κω
Αναρτήσεις
