Ποιος ήταν ο G.Gerola;
Η ιστορική φωτογραφία είναι σημαντική γιατί μπορούμε να δούμε την κατάσταση του μνημείου πριν από τις τεχνικές παρεμβάσεις των Ιταλών μετά τον σεισμό του 1933.
Η κατοικία βρισκόταν ακριβώς πάνω στο μεσαιωνικό τείχος της πόλης.Ο Gerola ήταν Ιταλός ιστορικός,περιηγητής γνωστός για τις μεσαιωνικές μελέτες του στην Ενετική Κρήτη,Δωδεκάνησα, Κέρκυρα, Κεφαλονιά ,Τρεντίνο κά.
Για το 4τομο έργο στην Κρήτη έλαβε το βραβείο Μουσολίνι που του απονεμήθηκε το 1933 από τη Βασιλική Ακαδημία της Ιταλίας.
Είχε καλές οργανωτικές δεξιότητες ,ανέπτυξε ενδιαφέρον για την ιστορία της τέχνης και την αρχιτεκτονική.Μελέτησε την ενετοκρατία στην Κρήτη, ενώ βρέθηκε και στα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα το 1912 για να ερευνήσει τα μεσαιωνικά μνημεία των νησιών [Κάλυμνος,Κω, Λέρο, Τήλος Ρόδος,Σύμη, Αστυπάλαια κά].
Κατά τη διάρκεια του 1894-95, ο Gerola φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Πάντοβα και στη συνέχεια μετακόμισε στο Ινστιτούτο Ιστορικών Σπουδών της Φλωρεντίας, από όπου αποφοίτησε το 1898. Μεταξύ των δασκάλων του ήταν ο παλαιογράφος Cesare Paoli και ο διπλωμάτης και ιστορικός Paul Scheffer-Boichorst (de), των οποίων τις διαλέξεις παρακολούθησε κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παραμονής στο Βερολίνο μεταξύ 1898-99. Πέρασε επίσης κάποιο διάστημα στο Φράιμπουργκ, όπου γνώρισε τον μεσαιωνολόγο Heinrich Finke και άρχισε να αναπτύσσει το ενδιαφέρον του για την ιστορία της τέχνης και την αρχιτεκτονική. Είχε αρετές και τις αξιοποίησε κατά τη διάρκεια των προσπαθειών του στη μελέτη της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της αρχιτεκτονικής ή στη διαχείριση έργων αποκατάστασης.
Το 1899, κατόπιν πρότασης του Federico Halbherr, το Βενετικό Ινστιτούτο Επιστημών, Λογοτεχνίας και Τεχνών ανέθεσε στον Gerola να πραγματοποιήσει μια επιτόπια έρευνα στην Κρήτη με στόχο την ανίχνευση ιχνών της βενετικής κυριαρχίας στο νησί, η οποία διήρκεσε από το 1204 έως το 1669. Κατά τη διάρκεια των δυόμισι ετών (αρχές 1900 - Ιούλιος 1902) που παρέμεινε στην Κρήτη, ο Gerola συγκέντρωσε ένα τεράστιο όγκο υλικού, μια ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών, σώζοντας από τη λήθη δεκάδες μνημεία που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές ή ακόμη και καταστραφεί ολοσχερώς τα τελευταία χρόνια.
Μετά την επιστροφή του στην Ιταλία, ο Gerola διορίστηκε διευθυντής του Μουσείου Bassano del Grappa (1903–06) και στη συνέχεια του Μουσείου της Βερόνα (1907–10). Το 1909, προήχθη σε Επιθεωρητή των Μνημείων της Ρομάνια με έδρα τη Ραβέννα, θέση που κατείχε μέχρι το 1920. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1912 για επιτόπια έρευνα στα Δωδεκάνησα (τότε υπό ιταλικό έλεγχο) και ιδιαίτερα στη Ρόδο, Κω και άλλα νησιά.Τον Μάρτιο του 1920, διορίστηκε διευθυντής του περιφερειακού γραφείου Μνημείων, Καλών Τεχνών και Αντίκων στο Τρέντο.
Ο Gerola πέθανε στο Τρέντο το 1938.
Το έργο του αποτελεί μια ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών, για εκατοντάδες μνημεία τα οποία σήμερα έχουν υποστεί σοβαρές φθορές ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Γεωδίφης
1. Παιδί της Ρέας, τριλογία
2. Παλιές φωτογραφίες της Κω/φβ
3.https://www.treccani.it/enciclopedia/giuseppe-gerola_(Dizionario-Biografico)/#google_vignette
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Giuseppe Gerola.
Ο Gerola έκανε έρευνες στην Κω [Άγιος Γαβριήλ, Δυτικές Θέρμες,κά] , την Κέφαλο, το Παλιό Πυλί και σε άλλες τοποθεσίες του νησιού.
Dogana di Coo [Τελωνείο Κω] ή Οικία Σανς σε σχέδια του 1933-1934.
Η Ακρόπολη φωτογραφημένη από τον G.Gerola [1877-1938].
Το εσωτερικό του Κάστρου της Νεραντζιάς, φωτογραφημένο από τον Ιταλό περιηγητή και ιστορικό G.Gerola το 1912.