Προγαμιαίο συμβόλαιο γάμου από την Κω του 4ου αιώνα π.Χ;
Απίστευτο, πιο μοντέρνο από το μοντέρνο.
Πολύ ενδιαφέρουσα επιγραφή από την Κω του 4ου αιώνα π.Χ.
Σε πάπυρο αναφέρεται η σύμβαση γάμου με τη μορφή διπλού πιστοποιητικού μεταξύ Ηρακλείδη και Δημήτριας από την Κω.
Η Δημήτρια φέρνει ρούχα και κοσμήματα αξίας 1.000 δραχμών ως προίκα. Και οι δύο σύντροφοι δεσμεύονται για καλή συμπεριφορά στον γάμο: θεσπίζονται κανόνες σε περίπτωση παραβίασης ή απιστίας στον σύντροφο. Ακολουθούν τα ονόματα των 6 μαρτύρων.
Συμβόλαιο γάμου
Μεταξύ ενός ζευγαριού Ελλήνων στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο:
Το παλαιότερο με ακρίβεια χρονολογημένο ελληνικό έγγραφο για τον Πάπυρο είναι ένα συμβόλαιο γάμου που χρονολογείται από το 310 π.Χ. μεταξύ δύο Ελλήνων από την Ελεφαντίνη, στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, τον μήνα Οκτώβριο (μακεδονικός μήνας Δίος).
Η ανάμνηση της επίσκεψης του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο πριν από 20 περίπου χρόνια είναι ακόμη νωπή.
«Το έβδομο έτος της βασιλείας του Αλεξάνδρου, του γιου του Αλεξάνδρου, το δέκατο τέταρτο έτος της σατραπείας του Πτολεμαίου, τον μήνα Δίο.
Ο Ηρακλείδης παίρνει ως νόμιμη σύζυγό του τη Δημητρία της Κω, από τον πατέρα της Λεπτίνη από την Κω και τη μητέρα της Φιλώτη, και οι δύο σύζυγοι είναι ελεύθεροι. Φέρνει (προίκα) ρούχα και κοσμήματα αξίας 1000 δραχμών. Ο Ηρακλείδης, από την πλευρά του, πρέπει να διαθέσει στη Δημήτρια ό,τι είναι κατάλληλο για μια ελεύθερη γυναίκα, και πρέπει να ζήσουμε στον τόπο που φαίνεται να είναι ο καλύτερος σύμφωνα με την κοινή συζήτηση Λεπτινών και Ηρακλείδων.
Εάν η Δημητρία συλληφθεί να συμπεριφέρεται επαίσχυντα στον σύζυγό της Ηρακλείδη, θα στερηθεί ολόκληρη την προίκα της. αλλά ο Ηρακλείδης πρέπει να αποδείξει όλα όσα κατηγορεί τη Δημητρία παρουσία τριών μαρτύρων που αναγνωρίζουν και οι δύο σύζυγοι.
Ούτε ο Ηρακλείδης επιτρέπεται να φέρει στο σπίτι άλλη γυναίκα εις βάρος της Δημητριάς, ούτε να κάνει παιδιά με άλλη γυναίκα, ούτε να συμπεριφέρεται άσχημα προς τη Δημητρία με οποιοδήποτε πρόσχημα. Εάν ο Ηρακλείδης συλληφθεί να διαπράττει μια από τις αναφερόμενες πράξεις και η Δημητρία το αποδείξει παρουσία τριών μαρτύρων που αναγνωρίζουν και οι δύο σύζυγοι, ο Ηρακλείδης πρέπει να επιστρέψει στη Δημήτρια την προίκα των 1000 δρχ, ασημένια νομίσματα που κόπηκαν με το ομοίωμα του Αλέξανδρου.
Η Δημητρία και όσοι τη βοηθούν στις υποθέσεις της έχουν δικαίωμα εκτέλεσης, σαν να προκύπτει από απόφαση δικαιοσύνης, σύμφωνα με το νόμο, στο πρόσωπο του Ηρακλείδη και σε όλη την περιουσία της τόσο στη γη όσο και στη θάλασσα.
Το συμβόλαιο αυτό θα ισχύει από κάθε άποψη, όπου ο Ηρακλείδης το προσκομίσει κατά της Δημητρίας, ή η Δημητρία και όσοι τη βοηθούν στις υποθέσεις της το προσκομίσουν κατά του Ηρακλείδη, σαν να είχε γίνει η αμοιβαία συμφωνία στον ίδιο τόπο.
Ο Ηρακλείδης και η Δημήτρια θα έχουν το δικαίωμα να κρατήσουν το αντίγραφο του συμβολαίου τους και να το προσκομίσουν ο ένας εναντίον του άλλου.
Μάρτυρες: Κλέων από την Γέλα, Αντικράτης Τέμνου, Λύσης Τέμνου, Διόνυσος της Τέμνου, Αριστόμαχος Κυρήνης, Αριστόδικος Κω.
Τέμνος
Η Τέμνος ή Τέμνος [αρχαία ελληνικά: Τῆμνος· αιολικά: Τᾶμνος] ήταν μια μικρή ελληνική πόλη (πόλη-κράτος) της αρχαίας Αιολίδας, που αργότερα ενσωματώθηκε στη ρωμαϊκή επαρχία της Ασίας, στη δυτική ακτή της Ανατολίας. Η επισκοπή της Εφέσου, της πρωτεύουσας και της μητροπολιτικής έδρας της επαρχίας την περιλαμβάνει στον κατάλογο των τιτουλικών έδρων της Καθολικής Εκκλησίας. Η μικρή πόλη ήταν κοντά στον ποταμό Ερμό, όπως φαίνεται στα νομίσματά της. Τοποθετημένη σε υψόμετρο έδινε θέα στις περιοχές της Κύμης, της Φώκαιας και της Σμύρνης. Υπό τον Αύγουστο ήταν ήδη σε παρακμή. επί Τιβέριου καταστράφηκε από σεισμό· και την εποχή του Πλίνιου δεν κατοικούνταν πλέον. Ωστόσο, ξαναχτίστηκε αργότερα.
Προέλευση του εγγράφου
Πληροφορίες σχετικά με την προέλευση είναι του Otto Rubensohn [11/24/1867- 8/9/1964], Elephantine papyri.
Πιο συγκεκριμένα ο πάπυρος είναι της περιόδου 17 Ιουλίου-15 Αυγούστου 310 π.Χ.
Ο Rubensohn ήταν Γερμανό-Εβραίος κλασικός αρχαιολόγος. Έλαβε την εκπαίδευσή του στα Πανεπιστήμια του Βερολίνου και του Στρασβούργου, υπό την επίβλεψη του Αδόλφου Μιχαήλ, απέκτησε το διδακτορικό του το 1892. Συνέβαλε στην αρχαιολογική εξερεύνηση της Πάρου. Επιπλέον, ο Rubensohn απέδειξε ότι η φτερωτή θεά της Δήλου δείχνει τη θεά Άρτεμη και δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Άρχερμο .
Ο πάπυρος σήμερα βρίσκεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο και την Συλλογή Παπύρων από τα Κρατικά Μουσεία - Πρωσική Πολιτιστική Κληρονομιά; στο Νέο Μουσείο του Βερολίνου.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το νέο Μουσείο του Βερολίνου
Συμβόλαιο γάμου, οξύρρυγχος Άνω Αιγύπτου, 2ος-1ος αιώνας π.Χ. Μια γυναίκα υπόσχεται να μην δηλητηριάσει τον σύζυγό της όταν του μαγειρεύει ή του φτιάχνει τα ποτά του...Μερικοί άνθρωποι στην αρχαιότητα είχαν πολύ χαμηλές προσδοκίες για το γάμο.