Ματωμένοι Καταρράκτες

Blood Falls ή Ματωμένοι Καταρράκτες, σε φωτογραφία του 2006, το φαινόμενο της Ανταρκτικής χωρίς εξήγηση για έναν αιώνα.

Το 1911, ένας Αυστραλός γεωλόγος βρήκε κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ: ένα πίδακα από κόκκινο νερό που ξεπήδησε από μέσα σε ένα κομμάτι πάγου. Σήμερα, συνεχίζει να δημιουργεί θαυμασμό.

Πρόκειται για μια κόκκινη εκροή αλμυρού νερού που ρέει από τη γλώσσα του παγετώνα Taylor Glacier στην καλυμμένη με πάγο επιφάνεια της West Lake Bonney στην Victoria Land. 

Οι πρωτοπόροι της Ανταρκτικής απέδωσαν αρχικά το κόκκινο χρώμα σε άλγες, αλλά αργότερα αποδείχθηκε ότι οφείλεται στα ελάχιστα διαλυτά ένυδρα οξείδια του σιδήρου που εναποτίθενται στην επιφάνεια του πάγου αφού τα σιδηρούχα ιόντα τα οποία υπάρχουν στο παγωμένο αλμυρό νερό οξειδώνονται σε επαφή με ατμοσφαιρικό οξυγόνο. 

Σύμφωνα με τον Jill Mikucki [Πανεπιστήμιο Τενεσί]δείγματα νερού από το Blood Falls περιείχαν τουλάχιστον 17 διαφορετικούς τύπους μικροβίων και σχεδόν καθόλου οξυγόνο. Μια αινιγματική παρατήρηση είναι η συνύπαρξη των ιόντων Fe2 + και SO2− 4 υπό ανοξικές συνθήκες. Δεν εντοπίζονται σουλφιδικά ανιόντα [HS−] στο σύστημα. 

Αυτό υποδηλώνει μια περίπλοκη και λίγο κατανοητή αλληλεπίδραση μεταξύ των βιοχημικών κύκλων θείου και σιδήρου.Κατά τον Mikucki et al.  η πλέον δυσπρόσιτη υποπαγετώδη δεξαμενή σφραγίστηκε πριν από 1,5 έως 2 εκ.χρόνια και μετατράπηκε σε ένα είδος «χρονικής κάψουλας», απομονώνοντας τον αρχαίο μικροβιακό πληθυσμό για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να εξελιχθεί ανεξάρτητα από άλλους παρόμοιους θαλάσσιους οργανισμούς. 

Εξηγεί πώς άλλοι μικροοργανισμοί θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει όταν η Γη [σύμφωνα με την υπόθεση Snowball Earth, η Γη ως Χιονόμπαλα] καταψύχθηκε τελείως.Οι πάγοι μπορεί να ήταν το μόνο καταφύγιο για μικροβιακά οικοσυστήματα όταν η Γη προφανώς καλύφθηκε από παγετώνες σε τροπικά γεωγραφικά πλάτη κατά τη διάρκεια του Πρωτεροζωικού αιώνα πριν από περίπου 650 έως 750 εκατομμύρια χρόνια.

Γεωδίφης