Ο χορός των ψαρονιών

Ο χορός των ψαρονιών (Sturnus vulgaris), πάνω από το παλάτι Giordano στο Sassari, Σαρδηνία. Νοέμβριος 2022.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο χορός τους είναι μια οπτική πρόσκληση για να προσελκύσουν άλλα ψαρόνια να συμμετάσχουν σε ένα ομαδικό νυχτερινό ξενώνα. Ένα κοπάδι που αλλάζει σχήμα από χιλιάδες ψαρόνια, είναι εκπληκτικό να το βλέπει κανείς. Έως και 750.000 πουλιά ενώνονται κατά την πτήση. Τα πουλιά απλώνονται και μαζεύονται...

Το χάρισμά τους αυτό έχει σημειωθεί στη λογοτεχνία, όπως το Mabinogion και τα έργα του Πλίνιου του Πρεσβύτερου και του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Τι είναι ένα μουρμουρητό ψαρονιών; Τα μουρμουρίσματα είναι τεράστιες ομάδες ψαρονιών που στρίβουν, γυρίζουν, πέφτουν και στροβιλίζονται στον ουρανό μέσα σε όμορφα σύννεφα που αλλάζουν σχήμα. Λίγο πριν από το σούρουπο, μικρές ομάδες ψαρονιών από την ίδια περιοχή συγκεντρώνονται πάνω από έναν κοινόχρηστο χώρο .

Τα πουλιά μαζεύονται για διάφορους λόγους. Η ομαδοποίηση προσφέρει ασφάλεια σε αριθμούς, καθώς τα αρπακτικά όπως τα γεράκια του πετρίτη δυσκολεύονται να στοχεύσουν ένα πουλί ανάμεσα σε ένα υπνωτιστικό κοπάδι χιλιάδων. Τα ψαρόνια συγκεντρώνονται επίσης για να ζεσταθούν τη νύχτα και να ανταλλάξουν πληροφορίες σχετικά με καλές περιοχές σίτισης.

Πολλά πουλιά και έντομα έχουν υποδοχείς για χρώματα που εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να δούμε. Τα ψαρόνια, για παράδειγμα, μπορούν να δουν χρώματα στο ανακλώμενο υπεριώδες φως που είναι πέρα ​​από τις ανθρώπινες ικανότητές μας.

Τα ευρωπαϊκά ψαρόνια είναι εγγενή στην Ευρώπη και σε μέρη της Ασίας και της Αφρικής. 

Εισήχθησαν στη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αφρική, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία. Τα ψαρόνια βρίσκονται τώρα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, στις Μπαχάμες, την Κεντρική Αμερική, τη Χερσόνησο Γιουκατάν, το Πουέρτο Ρίκο, την Τζαμάικα και την Κούβα.

Μεταναστεύουν προς τον ισημερινό και μπορούν να βρεθούν κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής κατά τους χειμερινούς μήνες του βόρειου ημισφαιρίου. Τους καλοκαιρινούς μήνες, τα ψαρόνια θα μεταναστεύσουν προς τη Φινλανδία, τη Ρωσία και το Καζακστάν.

Η διατροφή τους είναι αρκετά ποικίλη. Τρώνε κυρίως έντομα όταν είναι διαθέσιμα, ειδικά σκαθάρια, ακρίδες, μύγες και κάμπιες, επίσης αράχνες, σαλιγκάρια, γαιοσκώληκες και άλλα ασπόνδυλα. Ειδικά το φθινόπωρο και το χειμώνα, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία από μούρα, φρούτα και σπόρους.

Tο ψαρόνι καταγράφεται ως ένα από τα τρία χειρότερα χωροκατακτητικά πτηνά στον κατάλογο της Παγκόσμιας Ένωσης Διατήρησης με τα «100 από τα χειρότερα εξωγήινα είδη στον κόσμο» (Lowe et al., 2004).

Το κοινό ψαρόνι περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Carl Linnaeus στο Systema Naturae του το 1758 με τη σημερινή διωνυμική του ονομασία.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Google