Η τέλεια γεωπολιτική καταιγίδα
Η κλιματική αλλαγή τροφοδοτεί την επιθυμία του Τραμπ να αξιοποιήσει το νερό και τους πόρους της Αρκτικής του Καναδά.
Η άνοδος της θερμοκρασίας, το λιώσιμο της Αρκτικής και η αυξανόμενη παγκόσμια έλλειψη νερού και πόρων βρίσκονται πίσω από τις απειλές του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ να κάνει τον Καναδά το 51ο αμερικανικό κράτος.
Μια γεωπολιτική καταιγίδα ξεσπά στην Αρκτική, επιταχυνόμενη από την κλιματική αλλαγή και ένα παιχνίδι για την παγκόσμια κυριαρχία της αρκτικής γης, των ακτών και των εμπορικών οδών που παρέχουν πρόσβαση σε τεράστια αποθέματα κρίσιμων ορυκτών, πετρελαίου, φυσικού αερίου και νερού.
Η δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ έχει επίγνωση τόσο των νέων ευκαιριών όσο και των κινδύνων καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες καταρρίπτουν νέα ρεκόρ και κατώφλια και μια Αρκτική χωρίς πάγους γίνεται μια πιθανότητα.
Πόροι γης
Η Αρκτική φιλοξενεί έναν πλούτο κρίσιμων ορυκτών (που ονομάζονται στοιχεία σπάνιων γαιών) που μπορούν να αντέξουν το ακραίο κρύο και τις αλλαγές πίεσης, καθιστώντας τα απαραίτητα για τη διαστημική βιομηχανία, την τεχνολογία και τους τομείς της πράσινης ενέργειας.
Η Κίνα ελέγχει επί του παρόντος περίπου το 60% της παγκόσμιας αγοράς, αλλά το περασμένο φθινόπωρο ανακοίνωσε την απαγόρευση των εξαγωγών στις ΗΠΑ ως αντίποινα για τους εμπορικούς περιορισμούς που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ.
Σημαντικά αποθέματα κρίσιμων ορυκτών υπάρχουν στον Καναδά και τη Γροιλανδία, εξηγώντας την επιθυμία του Τραμπ να αξιοποιήσει τους κερδοφόρους πόρους τους. Και δεν είναι μόνο τα ορυκτά, αλλά τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τόσο στην ξηρά όσο και υπεράκτια, προσελκύουν το ενδιαφέρον των ΗΠΑ.
Οι τρέχουσες πολιτικές εντάσεις μεταξύ Γροιλανδίας και Δανίας, με τη δεύτερη να αναγνωρίζει τη δική της παραμέληση, σημαίνει ότι το χρονοδιάγραμμα δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο για τη διαμεσολάβηση μιας νέας εταιρικής σχέσης ΗΠΑ-Γροιλανδίας.
Θαλάσσιοι πόροι
Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ υπέβαλε μια νέα Στρατηγική Ασφάλειας στην Αρκτική το περασμένο καλοκαίρι υπό το φως των αυξανόμενων απειλών για την ασφάλεια που σχετίζονται με το άνοιγμα της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής και του Βορειοδυτικού Περάσματος.
Τα δικαιώματα και ο έλεγχος στο Βορειοδυτικό Πέρασμα εξακολουθούν να αμφισβητούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, οι οποίες αποδοκιμάζουν την αξίωση του Καναδά για τη διαδρομή. Εάν οι ΗΠΑ διεκδικούσαν το Βορειοδυτικό Πέρασμα και τη Διώρυγα του Παναμά, θα έλεγχαν και τις δύο κύριες θαλάσσιες οδούς που έχουν πρόσβαση στη Βόρεια Αμερική και θα αντιπροσώπευαν μια σημαντική θέση ισχύος.
Ο έλεγχος της διόδου απαιτεί στρατιωτική και στρατηγική παρουσία στην Αρκτική, η οποία ιστορικά κυριαρχείται από τη Ρωσία. Ο Καναδάς ελέγχει το 1/3 της ακτής της Αρκτικής και το 25% της επικράτειας, δεύτερος μόνο μετά τη Ρωσία.
Η κλιματική αλλαγή ανοίγει περάσματα - αποσυνδέοντας τη γη από τον πάγο - και δημιουργεί τη δυνατότητα για αξιώσεις γης και πόρων που ο Καναδάς θα αναγκαστεί να υπερασπιστεί.
Υδατικοί πόροι
Ο Καναδάς είναι ίσως ο λιγότερο προετοιμασμένος να υπερασπιστεί τις απειλές για την ασφάλεια των υδάτων λόγω της απουσίας εθνικής πολιτικής ή πλαισίου για τη διακυβέρνηση των υδάτων. Οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει για την ευπάθεια του Καναδά στα αμερικανικά συμφέροντα τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970.
Ο Τραμπ έχει ήδη επισημάνει την «πολύ μεγάλη βρύση» που ελέγχει «εκατομμύρια γαλόνια νερού που ξεχύνονται από τον Βορρά, με τα χιόνια και τον Καναδά». Αναφέρεται στον ποταμό Κολούμπια που ρέει μεταξύ της Βρετανικής Κολομβίας και των πολιτειών Ουάσιγκτον και Όρεγκον, ο 4ος μεγαλύτερος ποταμός στις ΗΠΑ σε όγκο.
Το ποτάμι Columbia έει πηγή προέλευσης τον Καναδά στο ομώνυμο παγοδρόμιο στα σύνορα B.C.–Alberta στα Βραχώδη Όρη, αλλά το 85% της λεκάνης βρίσκεται στην επικράτεια των ΗΠΑ. Ο ποταμός διέπεται από μια συνθήκη που επικυρώθηκε αρχικά το 1964, η οποία είχε ως αποτέλεσμα ο Καναδάς να χάσει τον έλεγχο των δικαιωμάτων του να εκτρέπει το νερό για την γεωργία στην περιοχή των λιβαδιών που ξηραίνεται. Η συνθήκη βρίσκεται υπό επαναδιαπραγμάτευση εδώ και χρόνια για την ενημέρωση των όρων κοινής χρήσης νερού και ελέγχου των συμφερόντων τόσο των ΗΠΑ όσο και του Καναδά, συμπεριλαμβανομένων νέων δικαιωμάτων για τους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Μια κατ' αρχήν συμφωνία επιτεύχθηκε τον Δεκέμβριο του 2024 από τις κυβερνήσεις Τζάστιν Τριντό-Τζο Μπάιντεν, αλλά η δεύτερη εκλογή του Τραμπ έχει πυροδοτήσει ανησυχίες λόγω της εκφρασμένης επιθυμίας του να εκτρέψει το νερό στην Καλιφόρνια που έχει πληγεί από την ξηρασία και τις πυρκαγιές.
Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο Τραμπ υποστήριξε ψευδώς ότι οι φωτιές στο Λος Άντζελες εξακολουθούσαν να καίνε «χωρίς άμυνα». Η συμφωνία επιτρέπει και στα δύο έθνη να ελέγχουν το νερό εντός των δικών τους δικαιοδοσιών για την αντιμετώπιση των μεγαλύτερων αναγκών τους—παραγωγή ενέργειας και παροχή νερού.
Η ανάγκη στις ΗΠΑ θα ξεπερνά πάντα την ανάγκη του Καναδά απλώς και μόνο λόγω των δυσανάλογων πληθυσμών σε κάθε χώρα.
Καναδική ευπάθεια
Ο νόμος για την προστασία των διασυνοριακών υδάτων του Καναδά ασχολείται με την κοινή χρήση υδάτων και διέπεται από τη Συνθήκη για τα οριακά ύδατα του 1909 της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής. Και ενώ ο Καναδάς είναι ο υπογράφων, ο έλεγχος και η διαχείριση του νερού στον Καναδά εμπίπτει στις επαρχιακές και περιφερειακές κυβερνήσεις.
Ελλείψει εθνικού πλαισίου πολιτικής για τα ύδατα, ο Καναδάς είναι ευάλωτος σε ξένα συμφέροντα που επιδιώκουν πρόσβαση, χρήση και έλεγχο των υδάτων που διασχίζουν τα σύνορα μήκους 8.891 χιλιομέτρων μεταξύ Καναδά και ΗΠΑ σε 13 λεκάνες απορροής ποταμών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις Μεγάλες Λίμνες.
Ο Καναδάς θα ήταν ανόητο να σκεφτεί ότι αυτό θα σταματήσει στον ποταμό Κολούμπια, ιδιαίτερα καθώς η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη ζέστη και οι πυρκαγιές μαίνονται τόσο στον Καναδά όσο και στις ΗΠΑ, αυξάνοντας την επιθυμία και τον ανταγωνισμό για μια πεπερασμένη παροχή νερού.
Οι Καναδοί πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η κλιματική αλλαγή δεν αλλάζει μόνο το τοπίο και τον τρόπο ζωής μας, αλλά εκθέτει επίσης επικείμενες απειλές για την εθνική μας ασφάλεια και κυριαρχία. Εάν εκτιμούν τη γη και το νερό τους - και την καναδική ταυτότητα - πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να ανταποκριθούν συλλογικά και αποφασιστικά στο αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον πλούτο των πόρων του Καναδά.
Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα The Conversation
https://theconversation.com/climate-change-is-fuelling-trumps-desire-to-tap-into-canadas-water-and-arctic-resources-247538
Αναρτήσεις
