Κάποτε στην Κέφαλο...

Η Κέφαλος της Κω, μετά από τον σεισμό του ΄33, γύρω στο 1936-1937.

«Μερικοί γεννιούνται σπουδαίοι, κάποιοι πετυχαίνουν μεγαλεία και άλλοι έχουν το μεγαλείο που τους επιβάλλεται»,William Shakespeare.

Ως συνήθως δεν θυμόμαστε μέρες παρά μόνο κάποιες ιδιαίτερες στιγμές.Εδώ είναι μια μικρή ιστορία από τη γερμανική κατοχή που άκουσα στα καφενεία της Κεφάλου, πριν από χρόνια και  επιβεβαιώθηκε αργότερα από ένα βιβλίο που τυχαία διάβασα.

Κατά τη γερμανική κατοχή την είσπραξη των ετήσιων φόρων στο δυτικό άκρο του νησιού της Κω έκαναν Ιταλοί, συνοδευόμενοι από ένοπλους στρατιώτες, στην αυλή του γραφείου του δημάρχου που ήταν Ιταλός παντρεμένος με ντόπια Κεφαλιανή.

Γύρω στο ΄44 οι φοροεισπράκτορες και οι ένοπλοι συνοδοί τους βρέθηκαν σε μία πολύ δύσκολη θέση, όταν πλήθος από Κεφαλιανούς αντέδρασε έντονα, με άγριες διαθέσεις στην πληρωμή των φόρων, με αποτέλεσμα να πιαστούν άγρια στα χέρια και να τους αφοπλίσουν. 

Ο Ιταλός Δήμαρχος βλέποντας ότι η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει,  κάλεσε γρήγορα Γερμανούς σε βοήθεια. Ώσπου να φτάσουν το εξαγριωμένο πλήθος είχε διαλυθεί και μέρος από αυτό πήγε προς τις Μηλιές, μία γνωστή τοποθεσία για τα περίφημα τα «ηφαιστειακά» μήλα της. 

Οι Γερμανοί απέφυγαν να τους αναζητήσουν, όμως για να συμπαρασταθούν στους συμμάχους τους έβαλαν φωτιά στον καφενέ και έφυγαν....

Γεωδίφης

Πηγές:

1.Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη, τεύχος Β'

2. Περίσσεμα αγάπης- Χ.Νικολής