Ο οικισμός Αυλάκι, Νισύρου

Από τα Νικιά μία καθοδική διαδρομή οδηγεί στο παραθαλάσσιο γνωστό οικιστικό κέντρο «Αυλάκι».Φωτογραφία- M.Zbigniew.

Σε αρχαίες λάβες του Άργους

Πρόκειται για ακατοίκητο μέρος που απαντά πάνω σε λάβες του Άργους και τον σχηματισμό της Κυράς. Στο λιμάνι του υπήρχε ο μεγάλος και ο μικρός Λάκκος όπως μου είχε πει ο πατέρας μου. Στον μικρό έδεναν οι μικρές βάρκες, σε αντίθεση με τον άλλο που έδεναν οι μεγαλύτερες σε πιο βαθιά νερά. Ακουστές ήταν οι ταράτσες του Στελλά, ενός Αυλακιώτη που είχε εκεί τις αποθήκες του. 

Λέγεται ότι ο Νισύριος ναύαρχος K.E.Νικητιάδης στα χρόνια του πολέμου 1940-1945 όταν πέρασε με πολεμικό από το Αυλάκι χαιρέτησε τον τόπο καταγωγής του, με 2-3 κανονιές. Στον εγκαταλειμμένο σήμερα οικισμό με θερμά λουτρά ζούσαν αρκετές οικογένειες. Για να φτάσεις πρέπει να διασχίσεις τις λάβες των Νικιών και ένα μικρό τμήμα από τον σχηματισμό της Ανώτερης Κίσσηρης. Στη διαδρομή υπάρχουν ακόμη τα λείψανα του αρχαίου οικισμού. 

Το Αυλάκι δεν είναι απίθανο να ήταν το μικρό λιμάνι της αρχαίας Νίκαιας. Εδώ υπάρχει η μονή του Παντελεήμονα, ενός αγίου μικρασιάτη που αναγνωρίζεται από την εκκλησία ως «Ανάργυρος», ιατρός λόγω των ιατρικών γνώσεων και των θεραπειών του. Δεν προκαλεί έκπληξη η ύπαρξη του, καθώς τα ιαματικά λουτρά είχαν θεραπευτικές ιδιότητες για τους παλιούς και για αυτό ιδρύθηκε το μοναστήρι στον νοτιότερο όρμο του νησιού, που απέχει 15 χλμ. από την Τήλο.Η πηγή στο επίπεδο της θάλασσας με τα υψηλά αλατούχα ιαματικά νερά είναι γνωστή με την υψηλότερη θερμοκρασία στην Κω-Νίσυρο, έως και 60 βαθμούς Κελσίου μεταξύ 1997-2003, με αλατότητα 25,2 g/kg σύμφωνα με τον καθηγητή ηφαιστειολογίας V. Dietrich.

Σπηλάδια στο δρόμο, τα «μινωικά μητάτα» όπως τα ονομάζει ο καλός φίλος Αντώνης Μακριδάκης[ myrealgreece]. Είναι η νισύρικη εκδοχή από ηφαιστειακά πετράδια που γεννήθηκαν από το αρχικό μάγμα τροφοδοσίας, τον ασβεσταλκαλικό βασάλτη: ένα ρευστό που αποτελείται από οξείδιο του πυριτίου σε ποσοστό 50%, οξείδιο του αργιλίου 19%, οξείδιο του μαγνησίου και του σιδήρου από 8%, οξείδιο του ασβεστίου 12%, οξείδιο του νατρίου 2,5% και λιγότερο από 1% οξείδια του τιτανίου και καλίου. Είναι το πρωτογενές μάγμα που γεννήθηκε στις ζώνες όπου μια λιθοσφαιρική πλάκα βυθίζεται κάτω από μία άλλη. Τα αέρια που φιλοξενούνται στο μάγμα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην τελική μορφή των ηφαιστειακών πετρωμάτων.Το χρώμα του πετρώματος εξαρτάται από την χημική του σύσταση και την ταχύτητα ψύξης. Αυτή την πανδαισία από πέτρες μπορείς να δεις αν σταθείς για λίγο σε αυτά τα βουβά πέτρινα σήμερα κτίσματα. Όταν έχουμε χαμηλές ταχύτητες ψύξης, τότε το χρώμα διαφοροποιείται από φαιό στους βασάλτες, σε λευκότεφρο στους ρυόλιθους. Εάν η ψύξη είναι ταχεία, ακόμα και οι ρυόλιθοι είναι φαιοί. Όλα αυτά έχουν καταγραφεί στις πέτρες της Νισύρου.

Ένα εγκαταλελειμμένο λιμάνι

Ο οδηγός tripadvisor αναφέρει τα εξής:

Αυλάκι, ένα εγκαταλελειμμένο λιμάνι που παλαιότερα ήταν σημείο μεταφόρτωσης φορτίων. Κάποτε ήταν σημαντικό μέρος στο νησί της Νισύρου. Τα πλοία έφτασαν εδώ και προμήθευαν τους κοντινούς οικισμούς με τα απαραίτητα προϊόντα. 

Τα εμπορεύματα ξεφορτώνονταν σε λιμανάκι και μεταφέρονταν με γαϊδούρια στην ανώτερη πόλη Νικιά, τον Εμπορειό. Ήταν σίγουρα μια πρόκληση, που απαιτούσε κόπο και χρόνο για να ολοκληρωθεί η διαδρομή. Επί του παρόντος, ο καλύτερος τρόπος για να φτάσετε εκεί είναι με σκούτερ, μερικοί άνθρωποι καλύπτουν τη διαδρομή με τα πόδια. Αυτή η έκδοση συνιστάται για επίμονους πεζοπόρους που μπορούν να αντιμετωπίσουν το ορεινό έδαφος. 

Το Αυλάκι είναι ένα γοητευτικό μέρος, εκεί μπορείς να νιώσεις μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, τόνους του παρελθόντος, πέρασμα και ταυτόχρονα την αίσθηση του να σταματήσεις μια στιγμή. Ζέστη, ακτίνες του ήλιου, ένα αναζωογονητικό αεράκι, το μουρμουρητό των κυμάτων της θάλασσας που σκάνε πάνω σε ηφαιστειακές πέτρες. 

Παλιά, εγκαταλελειμμένα κτίρια δίνουν σε αυτό το μέρος μια αίσθηση μυστηρίου. Όλα είναι ενσωματωμένα σε σκοτεινά ηφαιστειακά βράχια, και από την άλλη πλευρά υπάρχει μια όμορφη θέα στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Μπορείτε να κάνετε μπάνιο, η κατάβαση στο νερό γίνεται πιο εύκολη χάρη σε μια σκάλα, ο πυθμένας είναι βραχώδης, το νερό είναι ζεστό και καθαρό. Δίπλα μπορείτε να δείτε μια βραχώδη παραλία, την οποία επισκέπτονται και πεζοπόροι. Υπάρχει ένα λευκό και μπλε κτίριο εκεί, στον βράχο μπροστά από το σπίτι υπάρχει μια πλάκα με μια επιγραφή στα ελληνικά. Είναι δύσκολο να πει κανείς αν κατοικείται μόνιμα, αλλά ακόμα κι αν όχι, αυτή η περιοχή σφύζει από τη δική της ζωή, ο ρυθμός της οποίας καθορίζεται από την ώρα της ημέρας, το χρόνο και τη στιγμή.

Γεωδίφης

Πηγές:

1.Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη

2.https://www.tripadvisor.com.gr/LocationPhotoDirectLink-g189436-d313173-i164217596-Nisyros-Dodecanese_South_Aegean.html