Ποιος ήταν ο Αρνάλντο Μουσολίνι;

«Ο κόσμος αποκαλύπτεται σε όσους ταξιδεύουν με τα πόδια», Werner Herzog.

Συνοικία Νέα Πόρτα της πόλης Κω, Porta Nuova για τους Ιταλούς. Άποψη από τα δυτικά της έκτασης της οδού decumanus μπροστά από το ψηφιδωτό της Αρπαγής της Ευρώπης, κατά τη διάρκεια της ανασκαφής, Απρίλιος 1940. Πιο ψηλά δεξιά είναι η σημερινή Οδός Γρηγορίου Έ. Φωτογραφία του L.Morricone.

Η περιφερειακή οδός της πόλης Κω σήμερα ονομάζεται Γρηγορίου Έ, όμως  κατά τη διάρκεια  της ιταλοκρατίας λεγόταν Viale di Circonvallazione δηλαδή περιφερειακός δρόμος. 

Στην ελληνιστική Κω μια οδός με την ίδια κατεύθυνση ήταν η πομπική που συνέδεε την αρχαία Αγορά με το Ασκληπιείο, ενώ τη ρωμαϊκή περίοδο ήταν η γνωστή Decumana.

Σε κάποια ιταλικά αρχεία της Κω η οδός μετά το 1931 εμφανίζεται με το όνομα του αδελφού του Μπενίτο Μουσολίνι. Δεν είναι γνωστό γιατί τελικά δεν επικράτησε η ονοματοδοσία ή γιατί δεν τηρήθηκε, όμως υπάρχει λόγος που ονομάστηκε στη μνήμη του δημοσιογράφου και μικρότερου, αγαπημένου αδερφού του Benito Mussolini.

Ποιος ήταν ο Αρνάλντο ;

Ο Αρνάλντο Μουσολίνι (1885-1931) ήταν Ιταλός δημοσιογράφος και πολιτικός, νεότερος αδελφός του Μπενίτο Μουσολίνι.

Πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή στο Μιλάνο στις 21 Δεκεμβρίου 1931 σε ηλικία μόλις 46 ετών. Στις 25 Δεκεμβρίου της ιδίας χρονιάς δόθηκαν οδηγίες να οργανωθεί μια ειδική τελετή που περιελάμβανε τη φύτευση ενός δέντρου στη μνήμη του σε κάθε δήμο του βασιλείου της Ιταλίας. 

Λογικά πρέπει να είχε φυτευτεί και στην Κω, σε άγνωστη σε εμάς τοποθεσία.

Ο Αρνάλντο Μουσολίνι (δεύτερος από αριστερά) το 1931. Από Bundesarchiv, Bild .

Το 1922, όταν ο Μπενίτο έγινε πρωθυπουργός, ο Αρνάλντο ανέλαβε να μείνει πιστός στις πολιτικές του αδερφού του, μετριάζοντας κάποιες από τις υπερβολές του, με το δικό του ύφος ήπιου τόνου και τηρώντας την εμπιστευτικότητα. Ο Μπενίτο Μουσολίνι εμπιστευόταν τυφλά τον αδερφό του Αρνάλντο, ο οποίος είχε επίσης το καθήκον να διορθώνει τις ομιλίες του.

Ήταν ο στενότερος σύμβουλος του Μπενίτο ,τα αδέρφια καλούσαν ο ένας τον άλλον στο τηλέφωνο σχεδόν κάθε βράδυ. Μεταξύ 1923 και 1927, ο Arnaldo αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία και σε διάφορα εκδοτικά εγχειρήματα, δημιουργώντας ένα περιοδικό για την Opera Nazionale Balilla, the Domenica dell'Agricoltore (Κυριακάτικος Αγρότης), Rivista Illustrata (Εικονογραφημένη επιθεώρηση), την οποία ίδρυσε μαζί με τον Manlio, Illustrazione Fascista (Εικονογραφημένος Φασισμός), Bosco e Historia (Δάσος και Ιστορία), ενώ συνέχισε να ηγείται της εφημερίδας Il Popolo d'Italia.

Το ενδιαφέρον του για τη φύση τον οδήγησε επίσης να αφοσιωθεί σε περιβαλλοντικούς σκοπούς, όπως η αναζωογόνηση των δασών, η αγροτική οργάνωση, τα έργα αποξήρανσης και να γίνει ο πρώτος πρόεδρος της Comitato Nazionale Forestale (Εθνική Επιτροπή Δασών). Στις 27 Νοεμβρίου 1928 του απονεμήθηκε το πτυχίο «honoris causa» στις γεωργικές επιστήμες.

Με βαθιά θρησκευτικά συναισθήματα, ο Αρνάλντο Μουσολίνι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη χαλάρωση του τόνου μεταξύ του φασιστικού καθεστώτος και της Καθολικής Εκκλησίας κατά την κρίση του 1931 σχετικά με την εκπαίδευση των νέων. Τον επόμενο Σεπτέμβριο, χάρη στον Αρνάλντο Μουσολίνι, επιτεύχθηκε συμβιβασμός με τον οποίο οι νέοι Καθολικοί μπορούσαν να οργανωθούν μόνο στο πλαίσιο της Καθολικής Δράσης, χωρίς να ασκήσουν καμία πολιτική δραστηριότητα. 

Η μυστική σύζυγος του Μπενίτο

Σύμφωνα με τον ιστορικό Μάρκο Ζένι, ο Αρνάλντο Μουσολίνι ασχολήθηκε επίσης με την περίπτωση της Ίντα Ντάλσερ, της «μυστικής συζύγου του Μπενίτο», και του γιου τους Αλμπίνο. Ενώ η Dalser κατέληξε σε ψυχιατρείο, φαίνεται ότι ο Arnaldo - δεν είναι ξεκάθαρο αν λόγω εντολών που έλαβε ή από προσωπική στοργή - αντιμετώπισε τον ανιψιό του Benito Albino με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μετά τον θάνατο του θείου του Αρνάλντο, ο Αλμπίνο φυλακίστηκε επίσης, όπως η μητέρα του, σε ψυχιατρείο, όπου πέθανε το 1942.

Ο Αρνάλντο Μουσολίνι πέθανε ξαφνικά στο Μιλάνο,το 1931.Τάφηκε στο μικρό νεκροταφείο του Paderno di Mercato Saraceno, γενέτειρα της συζύγου του Augusta Bondanini. Στην εκκλησία της Santa Maria Nuova, στο Mercato Saraceno, μια πλάκα στο δάπεδο θυμίζει την προσωρινή ταφή που διέταξε ο Μπενίτο Μουσολίνι, καθώς, λόγω του χιονιού, το νεκροταφείο του Παντέρνο είχε γίνει απρόσιτο. Σε αυτόν ήταν αφιερωμένο το Εθνικό Ινστιτούτο Πρόνοιας των Ιταλών Δημοσιογράφων Arnaldo Mussolini, το οποίο μετά τον πόλεμο έγινε INPGI G. Amendola. 

Όταν πέθανε ο Αρνάλντο, ο Μπενίτο έστειλε τηλεγράφημα σε όλα τα σχολεία, διατάζοντας να φυτέψουν μια βελανιδιά στη μνήμη του αείμνηστου Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Δασών. 

Ο  Μπενίτο Μουσολίνι, ο Duce στη βιογραφία του στο βιβλίο «Η ζωή του Αρνάλντο», ξεκινά ως εξής: «Θέλω να γράψω απόψε - 25 Δεκεμβρίου 1931 -  ένα από τα πιο θλιβερά Χριστούγεννα - ίσως τα πιο θλιβερά - της ζωής μου, τις πρώτες σελίδες του βιβλίου αφιερώνω στη μνήμη του Αρνάλντο».

Γεωδίφης

Πηγές:

1. Εγκυκλοπαίδειες  Τρεκάνι, Βικιπαίδεια

2.Vita di Arnaldo- Benito Mussolini, 1932

3. Αρχεία Saia

4. Παλιές φωτογραφίες της Κω/φβ