Φανός της Νισύρου

«Τα ηφαίστεια επιτίθενται στις αισθήσεις. Είναι όμορφα στην ανάπαυση και φοβερά στην έκρηξη. Τσιρίζουν και μουγκρίζουν, μυρίζουν θειάφι. Η ζέστη τα θερμαίνει, η φωτιά τα κατακαίει, είναι τα σπίτια των θεών και των θεοτήτων» Robert Decker, 1991.

Το ηφαίστειο της Νισύρου τον 16ο αιώνα, κατά την οθωμανική περίοδο  από το Isolario του Antonio Millo. Περιγράφεται ως Focho, προφανώς ως φανός, πυρσός. Φαίνεται με καπνό να εξέρχεται από το στόμιο του ηφαιστείου  κάτι που μπορεί να σημαίνει ενεργή δραστηριότητα, όχι από ηφαιστειακή αλλά μάλλον υδροθερμική δράση.

Απαντά μεταξύ των μεσαιωνικών κάστρων του Παλιόκαστρου, του Μανδρακίου και ενός από το Ακρωτήρι, προφανώς των Νικιών. Η αποτύπωσή τους αναφέρεται μετά από τον σεισμό του 1493 μ. Χ. Τα κάστρα έπαθαν σοβαρές ζημιές, ωστόσο  οι δομές τους ακόμη μπορεί να διατηρούσαν τα σχήματα τους ή ακόμη εν μέρει να αποκαταστάθηκαν.

Ο Antonio Millo, που αναφέρεται επίσης ως Antonio da Millo ή Antonio Milo. Οι πληροφορίες για αυτόν είναι ελάχιστες. Φέρεται ενεργός κατά την περίοδο 1557-1590, ήταν καπετάνιος και χαρτογράφος που έκανε σημαντική δουλειά στη δημιουργία χαρτών, ισολαρίων και πορτολάνων.

Ο Millo γεννήθηκε τον 16ο αιώνα στη Μήλο και έζησε μέρος της ζωής του στη Βενετία, όπως φαίνεται από αρχεία της ελληνικής κοινότητας της Βενετίας. Σύμφωνα με το πρώτο Βιβλίο Γάμων 1599–1701 της ελληνικής κοινότητας της Βενετίας, κάποιος που λεγόταν «Αντώνιος Δαμήλος» παντρεύτηκε στις 10 Αυγούστου 1599.

 Εκτός από χαρτογράφος, ήταν καπετάνιος και πλοηγός. Σε ένα isolario του 1590 αναφέρεται ως Armiralgio al Zante. Σε άλλο isolario του 1591 αναφέρεται ως Armiralgio in Candia και σε άλλο αναφέρεται ως Antonius de Melo Cosmographus.

Δημιούργησε πολλούς χάρτες με μεγάλη λεπτομέρεια. Αρκετά από τα έργα του έχουν διατηρηθεί στη Βενετία (στη Biblioteca Marciana di Venezia και στο Museo Correr), στη Ρώμη (Biblioteca Nazionale Centrale di Roma), στο Βερολίνο (Staatsbibliothek) στο Λονδίνο (Βρετανική Βιβλιοθήκη) και στη Βαρσοβία (portolan από το 1583 το η Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας).

Άγνωστο παραμένει το πότε πέθανε, όμως για τους ιστοριοδίφες θα είναι ένας από τους πιο δημιουργικούς κατασκευαστές χειρογράφων χαρτών και ατλάντων.

Γεωδίφης 

Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη

https://web.archive.org/web/20070928122256/http://www.editalia.it/web/mappe_it.do?idOpera=302&idLinguetta=1