Η παγκόσμια κρίση του νερού είναι η νέα τραγωδία
«Η πολιτισμένη ζωή, ξέρετε, βασίζεται σε έναν τεράστιο αριθμό ψευδαισθήσεων στις οποίες όλοι συνεργαζόμαστε πρόθυμα. Το πρόβλημα είναι ότι ξεχνάμε μετά από λίγο ότι είναι ψευδαισθήσεις και συγκλονιζόμαστε βαθιά όταν η πραγματικότητα γκρεμίζεται γύρω μας».J.G. Ballard.
Εικόνα καλοκαιρινή, από μια άλλη πραγματικότητα σε ένα νησί που βρίσκεται αντιμέτωπο από καιρό με κρίση νερού και δεν υδρώνει το αυτί κανενός. Δυστυχώς όσο και να προσπάθησα να μιλήσω για τι ακριβώς γίνεται, δεν μπόρεσα να ευαισθητοποιήσω αρμόδιους φορείς και συμπατριώτες.
Ενώ για τους τοπικούς βεζίρηδες και τα βεζιράκια τους δεν τρέχει τίποτα άξιο προβληματισμού και δράσης, τα νέα για το παγκόσμιο νερό δεν είναι καθόλου καλά.
Εδώ είναι το γιατί σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της «Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού», που δημοσιεύθηκε πρόσφατα.
«Η βροχόπτωση, η πηγή όλου του γλυκού νερού, δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στον παγκόσμιο κύκλο του νερού, βγήκε εκτός ισορροπίας για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία».
Η κλιματική αλλαγή και η χρόνια κακοδιαχείριση του νερού ασκούν «άνευ προηγουμένου πίεση» στα συστήματα ύδρευσης του κόσμου, σύμφωνα με νέα έκθεση.
Περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων κινδυνεύει να καταρρεύσει τα επόμενα 25 χρόνια λόγω της αυξανόμενης παγκόσμιας κρίσης του νερού, προειδοποιεί μια νέα έκθεση. Η κλιματική αλλαγή, η καταστροφική χρήση γης και η συνεχής κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων σημαίνουν ότι σχεδόν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι και πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων βρίσκονται σε περιοχές που αντιμετωπίζουν «άνευ προηγουμένου στρες» στα υδατικά τους συστήματα, δήλωσε η Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία του Νερού, έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 17 Οκτωβρίου.
Εάν η τάση δεν αντιστραφεί, το αυξανόμενο έλλειμμα θα έχει σεισμικές επιπτώσεις στην ανθρωπότητα και το περιβάλλον. Αρκετές πόλεις βυθίζονται ήδη λόγω απώλειας υπόγειων υδάτων. Επιπλέον, έως το 8% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και το 15% του ΑΕΠ των χωρών με χαμηλότερο εισόδημα, θα χαθεί έως το 2050, σύμφωνα με την έκθεση.
«Σήμερα, ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός αντιμετωπίζει λειψυδρία», δήλωσε ο Johan Rockström, διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων (PIK) και ένας από τους τέσσερις συμπροέδρους της επιτροπής. «Καθώς αυτός ο ζωτικής σημασίας πόρος γίνεται ολοένα και πιο σπάνιος, η επισιτιστική ασφάλεια και η ανθρώπινη ανάπτυξη βρίσκονται σε κίνδυνο — και το επιτρέπουμε να συμβεί».
«Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, σπρώχνουμε τον παγκόσμιο κύκλο του νερού εκτός ισορροπίας», συνέχισε. «Οι βροχοπτώσεις, η πηγή όλων των γλυκών υδάτων, δεν μπορούν πλέον να βασιστούν λόγω της αλλαγής του κλίματος και της χρήσης γης που προκαλείται από τον άνθρωπο, υπονομεύοντας τη βάση για την ανθρώπινη ευημερία και την παγκόσμια οικονομία».
Κάθε άτομο χρειάζεται τουλάχιστον 13 έως 26 γαλόνια (50 έως 100 λίτρα) νερό την ημέρα για την υγεία και την υγιεινή του, αλλά η επιτροπή διαπίστωσε ότι αυτός ο αριθμός, στον οποίο συχνά βασίζονται οι κυβερνήσεις, είναι πολύ υποτιμημένος.
Ο πραγματικός αριθμός για επαρκή κατανάλωση και αξιοπρεπή ζωή είναι πιο κοντά στα 1.055 γαλόνια (4.000 λίτρα) ανά άτομο κάθε μέρα, έγραψαν οι συντάκτες της έκθεσης. Αυτός ο όγκος δεν μπορεί να επιτευχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, ασκώντας πρόσθετη πίεση στο εμπόριο για την παροχή επαρκών τροφίμων, ρουχισμού και καταναλωτικών αγαθών.
Οι τρέχουσες προσεγγίσεις για την κρίση του νερού επικεντρώνονται κυρίως στο «γαλάζιο νερό» που βρίσκεται σε ποτάμια, λίμνες και υδροφόρους ορίζοντες, ενώ παραβλέπουν το ζωτικό «πράσινο νερό» που περιέχεται στο έδαφος και τα φυτά. Αυτό το νερό κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο σε ατμοσφαιρικά ποτάμια για να δημιουργήσει περίπου το ήμισυ της βροχόπτωσης που πέφτει στη στεριά.
Περιοχές στην Ινδία, την Κίνα, τη Ρωσία και την Ευρώπη εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη ροή του πράσινου νερού, γεγονός που τις θέτει υπό ολοένα και μεγαλύτερη απειλή λειψυδρίας καθώς διαταράσσονται τα καιρικά συστήματα. Τα τελευταία χρόνια, ο Αμαζόνιος έχει υποστεί σοβαρές ξηρασίες που απειλούν να μετατρέψουν το τροπικό δάσος σε σαβάνα, οι παγετώνες έχουν λιώσει με πρωτοφανή ταχύτητα και η Ευρώπη έχει υποστεί θανατηφόρες πλημμύρες. Μια προηγούμενη μελέτη είχε επίσης επισημάνει τους κινδύνους στη Βόρεια Αμερική, με σχεδόν τις μισές από τις 204 λεκάνες γλυκού νερού των Ηνωμένων Πολιτειών να αναμένεται να μειωθούν κάτω από τη ζήτηση έως το 2071.
Το πρόβλημα επιδεινώνεται από την εκτεταμένη υποτιμολόγηση του νερού σε πολλές περιοχές. Αυτό επιτρέπει τη χρήση νερού σε περιοχές που έχουν ήδη πιεστεί να εκτραπεί σε ταχέως αναπτυσσόμενα κέντρα δεδομένων και σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα.
Με την εισαγωγή σωστών τιμών και επιδοτήσεων, τη στροφή σε φυτικές δίαιτες, την αποκατάσταση φυσικών οικοτόπων και την ανακύκλωση των λυμάτων, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το νερό μπορεί να διανεμηθεί πιο αποτελεσματικά και δίκαια.
«Η παγκόσμια κρίση του νερού είναι μια τραγωδία, αλλά είναι επίσης μια ευκαιρία να μεταμορφώσουμε την οικονομία του νερού – και να ξεκινήσουμε αξιολογώντας σωστά το νερό, ώστε να αναγνωρίσουμε τη λειψυδρία του και τα πολλά οφέλη που προσφέρει», ανέφερε ο Ngozi Okonjo-Iweala, γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ένας συμπρόεδρος της Επιτροπής, ανέφερε στη δήλωση.
Η Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία του Νερού ιδρύθηκε από την Ολλανδία το 2022, χρησιμοποιώντας την τεχνογνωσία δεκάδων επιστημόνων και οικονομολόγων για να δημιουργήσει μια έκθεση 202 σελίδων που αξιολογεί όλες τις πτυχές της τρέχουσας κρίσης και προτείνει λύσεις για τους πολιτικούς και όχι μόνο.
Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα Global Commission on the Economics of Water
https://watercommission.org/narrative/