«Ο θάνατος έπρεπε να τον κοιμήσει γιατί αν ήταν ξύπνιος, θα είχε γίνει καυγάς»

«Κάνε ό,τι μπορείς, με αυτό που έχεις, εκεί που είσαι»,Teddy Roosevelt [1858-1919].

«Το να νοιάζεσαι για κάτι είναι το πρώτο βήμα για να το φροντίσεις». Η σύνδεση του Ρούσβελτ με τη γη πυροδότησε το πάθος του για το περιβάλλον και μια εντελώς νέα εποχή διατήρησης της φύσης στην Αμερική.

Ο Τέντι Ρούσβελτ ήταν ο 26ος Πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1901 έως το 1909. Ενώ η προεδρία του είναι ίσως περισσότερο γνωστή για την κληρονομιά του σε θέματα διατήρησης, ο Ρούσβελτ ήταν ένας από τους πιο εκρηκτικούς, σκληροτράχηλους, ασυμβίβαστους τύπους που πέρασαν από το Οβάλ Γραφείο.

Ο Teddy Roosevelt υπέφερε από σοβαρό άσθμα και μυωπία, αλλά δεν τον άφησε να τον κρατήσει πίσω. Μιλούσε άπταιστα γαλλικά και γερμανικά, σπούδασε στην Ευρώπη, έγραψε πολλά λογοτεχνικά έργα και παρακολούθησε τη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και της Κολούμπια.

Ο Πρόεδρος McKinley διόρισε τον Ρούσβελτ ως Βοηθό Γραμματέα του Ναυτικού το 1897. Όταν το USS Maine εξερράγη μυστηριωδώς στο λιμάνι της Αβάνας, οι εντάσεις με την Ισπανία έφτασαν σε σημείο βρασμού. Ο Ρούσβελτ δεν έχασε χρόνο - έστειλε τον διοικητή George Dewey στις Φιλιππίνες, δίνοντάς του το πράσινο φως να βυθίσει τον ισπανικό στόλο. Αφού το Κογκρέσο κήρυξε επίσημα τον πόλεμο στην Ισπανία, ο Ντιούι εξάλειψε το Ισπανικό Ναυτικό στον Κόλπο της Μανίλα μέσα σε λίγες μόνο ώρες, στερεοποιώντας τη φήμη του Ρούσβελτ ως στρατιωτικού εγκέφαλου.

Ο Ρούσβελτ σχημάτισε ένα εθελοντικό σύνταγμα ιππικού γνωστό ως Rough Riders. Συγκέντρωσε ένα άγριο μείγμα από καουμπόηδες, ανθρακωρύχους, αθλητές του Ivy League και οποιονδήποτε ήταν έτοιμο να πολεμήσει, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο. Ταξίδεψαν στην Κούβα και στη μάχη του λόφου του Σαν Χουάν, ο Ρούσβελτ ηγήθηκε της αποστολής έφιππος, κερδίζοντας φήμη για τη γενναιότητά του. Αν και δεν έλαβε το Μετάλλιο της Τιμής μέχρι το 2001 (πολύ μετά τον θάνατό του), η ηγεσία του στη μάχη ήταν κρίσιμη για τη νίκη των ΗΠΑ στον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο. Αργότερα προήχθη σε Συνταγματάρχη.

Όταν ο Ρούσβελτ επέστρεψε από την Κούβα ως ήρωας πολέμου, έθεσε υποψηφιότητα για Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης το 1898 και κέρδισε. Η μεταρρυθμιστική του ατζέντα έκανε τα πολιτικά αφεντικά νευρικά, έτσι το 1900, τον πίεσαν να είναι αντιπρόεδρος υπό τον ΜακΚίνλεϋ, νομίζοντας ότι θα παραγκωνιζόταν από τον κατά κύριο λόγο τελετουργικό ρόλο. Δεν ήταν ο George Steinbrenner και ο Brian Cashman, αλλά οι ηγέτες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος όπως ο γερουσιαστής Thomas Platt που τον ήθελαν να φύγει από την πολιτική της Νέας Υόρκης. Το εισιτήριο McKinley-Roosevelt κέρδισε, αλλά αμέσως μετά, ο McKinley δολοφονήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1901 και ο Roosevelt έγινε πρόεδρος στις 14 Σεπτεμβρίου 1901, καθιστώντας τον τον νεότερο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ σε ηλικία 42 ετών.

Ως Πρόεδρος, ο Ρούσβελτ αντιμετώπισε κατά μέτωπο τις εργατικές διαφορές, μεσολαβώντας περίφημα στην Απεργία του Άνθρακα του 1902 για να αποτρέψει μια εθνική ενεργειακή κρίση. Κέρδισε το παρατσούκλι «Trust Buster» διαλύοντας μονοπώλια όπως η Standard Oil. Πρωτοστάτησε επίσης στην κατασκευή της Διώρυγας του Παναμά, φέρνοντας επανάσταση στο παγκόσμιο εμπόριο. 

Ο Ρούσβελτ ήταν ένθερμος υποστηρικτής της διατήρησης, πιστεύοντας στην ανάγκη προστασίας του αμερικανικού τοπίου για τις μελλοντικές γενιές. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ίδρυσε 5 εθνικά πάρκα, συμπεριλαμβανομένων των Crater Lake & Yosemite, καθώς και 18 εθνικών μνημείων, όπως το Grand Canyon και ο Devil's Tower. Δημιούργησε τη Δασική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και υπέγραψε  τον Νόμο για τις Αρχαιότητες, ο οποίος του επέτρεψε να ορίσει εθνικά μνημεία για τη διαφύλαξη σημαντικών φυσικών και ιστορικών τοποθεσιών. Μέσω αυτών των προσπαθειών, ο Ρούσβελτ διέθεσε πάνω από 230 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο πρόεδρο πριν από αυτόν. Το 1901, έγραψε ιστορία προσκαλώντας τον Μπούκερ Τ. Ουάσιγκτον για δείπνο στον Λευκό Οίκο - την πρώτη φορά που ένας Αφροαμερικανός δείπνησε ως καλεσμένος του προέδρου.

Το 1912, ενώ αγωνιζόταν για τρίτη προεδρική θητεία, ο Ρούσβελτ πυροβολήθηκε στο στήθος από έναν επίδοξο δολοφόνο στο Μιλγουόκι. Απτόητος, επέμεινε να εκφωνήσει την ομιλία του, δηλώνοντας περίφημα: «Χρειάζονται περισσότερα από αυτό για να σκοτώσεις έναν Ταύρο Άλκη!». Με μια σφαίρα στο σώμα του, μίλησε για πάνω από μια ώρα σε ένα κατάμεστο πλήθος, δείχνοντας την απίστευτη ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητά του. Μόνο αφού τελείωσε, επέτρεψε τελικά στον εαυτό του να αναζητήσει ιατρική βοήθεια, αποδεικνύοντας ότι τίποτα -ούτε ένας πυροβολισμός- δεν μπορούσε να φιμώσει τη ζέση του για πολιτική και μεταρρυθμίσεις.

Το 1906, ο Ρούσβελτ έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος που κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης για τον ρόλο του στη μεσολάβηση του τέλους του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου. Εργάστηκε ακούραστα για να μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας, εξασφαλίζοντας μια συνθήκη που έληξε χρόνια σύγκρουσης. Πίστευε ακράδαντα στη δύναμη ενός ισχυρού ναυτικού, που επέδειξε περίφημα την αμερικανική στρατιωτική δύναμη με την κατασκευή του Great White Fleet, μιας ομάδας 16 θωρηκτών βαμμένων λευκών που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο από το 1907 έως το 1909. Αυτή η εντυπωσιακή επίδειξη ναυτικής δύναμης είχε σκοπό να δείξει την αναδυόμενη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ως παγκόσμια δύναμη και να ενισχύσει την καλή θέληση με άλλα έθνη.

Ο Ρούσβελτ σπούδασε πυγμαχία μετά από εκφοβισμό ως παιδί και συνέχισε με το άθλημα μέχρι το κολέγιο στο Χάρβαρντ. Και δεν άφησε ένα μικρό πράγμα όπως το να γίνει πρόεδρος να τον εμποδίσει από την πυγμαχία - συχνά πυγμαχούσε κατά τη διάρκεια του χρόνου του στο Οβάλ Γραφείο. Μέχρι δηλαδή, που τυφλώθηκε στο ένα μάτι. Έγραψε στην αυτοβιογραφία του: «Έπρεπε να εγκαταλείψω την πυγμαχία καθώς και την πάλη, γιατί σε έναν αγώνα ένας νεαρός αρχηγός του πυροβολικού με αντέκρουσε στο μάτι και το χτύπημα έσπασε τα μικρά αιμοφόρα αγγεία. Ευτυχώς ήταν το αριστερό μου μάτι, αλλά το θέαμα ήταν αμυδρό από τότε, και αν ήταν το δεξί μάτι, δεν θα μπορούσα να πυροβολήσω... Ως εκ τούτου, σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερο να αναγνωρίσω ότι είχα γίνει ηλικιωμένος και θα έπρεπε να σταματήσω την πυγμαχία…».

Συντετριμμένος μετά την ήττα των τελευταίων προεδρικών εκλογών του, ο Ρούσβελτ αντιμετώπισε τη θλίψη του πηγαίνοντας σε μια περιπέτεια. Συνοδευόμενος από τον γιο του Kermit και τον διάσημο εξερευνητή συνταγματάρχη Candido Rondon, ξεκίνησαν ένα ταξίδι κάτω από έναν αχαρτογράφητο ποταμό, μολυσμένο από ανακόντα και πιράνχα στη Νότια Αμερική, γνωστό ως River of Doubt. Αν και ο πρώην πρόεδρος προειδοποιήθηκε για τον κίνδυνο, επέμεινε στο ταξίδι, γράφοντας: «Αν είναι απαραίτητο να αφήσω τα οστά μου στη Νότια Αμερική, είμαι αρκετά έτοιμος να το κάνω». Τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Έχασαν πολλά κανό. Βρίσκονταν κοντά σε κανιβαλιστικές φυλές. Ένας ναύτης πέθανε στα ορμητικά νερά. Ένας άλλος δολοφονήθηκε από ένα μέλος του πληρώματος που είχε τρελαθεί. Τότε ο Ρούσβελτ έκοψε άσχημα το πόδι του προσπαθώντας να διασχίσει το ποτάμι για να απελευθερώσει δύο μπλοκαρισμένα κανό. Ο τραυματισμός του οδήγησε σε μόλυνση, η οποία οδήγησε σε πυρετό. Κοντά στο θάνατο, παρακάλεσε τον γιο του να τον αφήσει πίσω, αλλά ο Κέρμιτ αρνήθηκε. Στο τέλος, ο Ρούσβελτ τελείωσε το ταξίδι - αν και σχεδόν 60 λίβρες ελαφρύτερος.

Ενώ ζούσε στη Βόρεια Ντακότα, ο Ρούσβελτ έγινε αναπληρωτής σερίφης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μια φορά καταδίωξε τρεις κλέφτες σκαφών μέσα από ένα παγωμένο ποτάμι. Αφού τους αιχμαλώτισε, τους πήγε προσωπικά στο Dickinson για δίκη, αντί να τους αφήσει να κρεμαστούν από τον κόσμο. Στο ταξίδι, τους παρακολούθησε για πάνω από 36 ώρες χωρίς ύπνο - διάβαζε Τολστόι για να απασχοληθεί. Ο Ρούσβελτ έγραψε: «Κρατάω φρουρά τους τρεις κρατούμενους, οι οποίοι ήταν στριμωγμένοι σε μια σκυθρωπή ομάδα περίπου 20 γιάρδες μακριά, ακριβώς τη σωστή απόσταση για το χτύπημα στο δίκαννο».

Αφού πέθανε η γυναίκα και η μητέρα του -την ίδια μέρα- ο Ρούσβελτ θρήνησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο: αφήνοντας πίσω την πόλη για να γίνει καουμπόης στην άγρια ​​φύση της αμερικανικής Δύσης. Ο Ρούσβελτ διαχειριζόταν ένα ράντσο βοοειδών στον ποταμό Little Missouri στην Ντακότα για μερικά χρόνια, μαθαίνοντας να ιππεύει και να κυνηγά. Δούλεψε δίπλα σε άνδρες που τον έκαναν πιο σκληρό, δηλώνοντας ότι «έβγαλαν τον σνομπ χαρακτήρα» από μέσα του. Στα χρόνια του στη Δύση, έγραψε αρκετά βιβλία για το θέμα, προτού επιστρέψει στην πατρίδα του και υποβάλει υποψηφιότητα. «Δεν θα ήμουν ποτέ πρόεδρος αν δεν ήταν οι εμπειρίες μου στη Βόρεια Ντακότα», έγραψε ο Ρούσβελτ.

Όταν ο Τέντι πέθανε στον ύπνο του το 1919, ο αντιπρόεδρος Τόμας Μάρσαλ καθιστός είπε: «Ο θάνατος έπρεπε να κοιμήσει τον Ρούσβελτ, γιατί αν ήταν ξύπνιος, θα είχε γίνει καυγάς».

Ήταν από τους πιο ενδιαφέροντες προέδρους των ΗΠΑ, αναδείχθηκε ως ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και έγινε κινητήριος δύναμη για αντιμονοπωλιακές και προοδευτικές πολιτικές.

Time Capsule Tales

https://x.com/timecaptales/status/1844931078986895397

https://www.researchgate.net/publication/259601776_Geology_of_Theodore_Roosevelt_National_Park