Ο πρώτος άνθρωπος στη Γη;

Το «πρώτο πρόσωπο» είναι ένας μύθος, όπως ένας μονόκερος που πέρδεται ουράνια τόξα ή ένας πολιτικός με ακεραιότητα.

Η ανθρώπινη φυλή δεν βγήκε απλά από τον κοσμικό φούρνο πλήρως ψημένη και έτοιμη να εφεύρει τον τροχό.

Γλιστρήσαμε έξω από την αρχέγονη σούπα, ένα μάτσο γλοιώδεις, τριχωτούς, μετά βίας δίποδους πιθήκους που δεν θα γνώριζαν φωτιά αν τους δάγκωνε στα πρόγονα σαγόνια τους.

Αφρική, εκεί ήταν που ο εξελικτικός φούρνος είχε ρυθμιστεί να «ψηθεί».

Κατά τη διάρκεια εκατοντάδων χιλιάδων ετών, οι πρόγονοί μας μεταμορφώθηκαν αργά, με το μυαλό τους να διογκώνεται σαν υπερώριμο φρούτο, με τις αρθρώσεις τους να σέρνονται λίγο λιγότερο με κάθε γενιά.

Δεν ήταν ακριβώς αυτό που θα λέγατε «άνθρωποι» με τα σύγχρονα πρότυπα, περισσότερο σαν πρωτότυπα, beta εκδόσεις της ανθρωπότητας, ένα μεγαλείο που έρχεται.

Αυτά τα πρώιμα ανθρωποειδή περιφέρονταν στις σαβάνες, η ζωή τους ήταν ένας διαρκής αγώνας για επιβίωση ενάντια σε αρπακτικά με πιο κοφτερά δόντια και νύχια.

Μαζεύτηκαν μαζί για ζεστασιά και προστασία, γρυλίζοντας και χειρονομώντας σε μια πρωτόγονη μορφή επικοινωνίας.

Τα εργαλεία τους ήταν ακατέργαστα, τα καταφύγιά τους υποτυπώδη, η ύπαρξή τους επισφαλής.

Αλλά κάπου στη γραμμή, μια σπίθα άναψε σε αυτούς τους εγκεφάλους που εξελίσσονταν.

Μια σπίθα συνείδησης, αυτογνωσίας, περιέργειας για τον κόσμο γύρω τους.

Άρχισαν να δημιουργούν, να καινοτομούν, να αφήνουν το στίγμα τους στον κόσμο. Και εκεί, φίλε μου, ξεκινάει πραγματικά η ιστορία της ανθρωπότητας.

Όχι με ένα μόνο «πρώτο πρόσωπο», αλλά με μια σταδιακή αφύπνιση, μια αργή ανάβαση από τα βάθη του ζωώδους ενστίκτου στα ύψη των ανθρώπινων δυνατοτήτων.

Silk Road/quora.com