Τότε και Τώρα: Η Ακρόπολη των Μυκηνών

Τότε και Τώρα: Η Ακρόπολη των Μυκηνών μια οχυρωμένη ακρόπολη-πόλη της Εποχής του Χαλκού στη βορειοανατολική Πελοπόννησο . 

Ήταν ένα σημαντικό κέντρο του μυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος άκμασε περίπου από το 1600-1100 π.Χ. Η Ακρόπολη είναι ίσως περισσότερο γνωστή για τη σχέση της με τον Αγαμέμνονα, τον θρυλικό βασιλιά των Μυκηνών που ηγήθηκε των ελληνικών δυνάμεων στον Τρωικό πόλεμο. 

Η αρχαιολογία της Ακρόπολης των Μυκηνών αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας για πάνω από έναν αιώνα. Η τοποθεσία ανασκάφηκε για πρώτη φορά από τον Heinrich Schliemann στα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ.

 Τα ερείπια της Ακρόπολης των Μυκηνών περιλαμβάνουν τα τεράστια Κυκλώπεια τείχη που περιβάλλουν την πόλη, καθώς και πολλά ανάκτορα, τάφους και άλλες κατασκευές. Το πιο διάσημο από αυτά είναι το λεγόμενο «Παλάτι του Αγαμέμνονα», το οποίο ήταν το μεγαλύτερο και πιο περίτεχνο κτίριο στην τοποθεσία. Το συγκρότημα των ανακτόρων περιλαμβάνει μια κεντρική αυλή, μια αίθουσα θρόνου, μια μεγάλη αίθουσα και πολλά άλλα δωμάτια και αίθουσες. Εκτός από τα φυσικά υπολείμματα της Ακρόπολης, οι αρχαιολόγοι έχουν επίσης αποκαλύψει μια πληθώρα τεχνουργημάτων και άλλων υλικών που παρέχουν πληροφορίες για τη μυκηναϊκή ζωή και τον πολιτισμό. Αυτά περιλαμβάνουν αγγεία, κοσμήματα, όπλα και άλλα αντικείμενα, καθώς και επιγραφές στη Γραμμική Β, την παλαιότερη γνωστή μορφή της γραπτής ελληνικής. 

Η αρχαιολογία της Ακρόπολης των Μυκηνών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατανόηση του μυκηναϊκού πολιτισμού και συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης και έρευνας για μελετητές και αρχαιολόγους σε όλο τον κόσμο. 

Η Ακρόπολη των Μυκηνών θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα και έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το ανακτορικό συγκρότημα των Μυκηνών χτίστηκε στην κορυφή του λόφου. Τα περισσότερα από τα ερείπια που είναι ορατά σήμερα χρονολογούνται στον 13ο αιώνα π.Χ., αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση του χώρου ξεκίνησε στην Πρωτοελλαδική περίοδο (3000-2000 π.Χ.). 

Το κύριο μέρος του ανακτορικού συγκροτήματος αποτελείται από μια μεγάλη αυλή και ένα μέγαρο, που αποτελούνται από τη στοά της εισόδου, τον πρόδομο (προθάλαμο) και τον δόμο της κύριας αίθουσας που είχε μια μεγάλη κυκλική εστία στο κέντρο. Ο θρόνος βρισκόταν στη μέση του νότιου τοίχου του δόμου, που είχε καταρρεύσει στην πλαγιά του λόφου, μαζί με το νοτιοανατολικό τμήμα της αίθουσας και ανακατασκευάστηκε πρόσφατα. 

Το Μέγαρο ήταν το πολιτικό, διοικητικό, στρατιωτικό και οικονομικό κέντρο των Μυκηνών. Καταστράφηκε, πιθανώς από πυρκαγιά [ή από σεισμό που προκάλεσε πυρκαγιά], στα τέλη του 13ου αιώνα π.Χ. Ένα τμήμα του τουλάχιστον ανοικοδομήθηκε ίσως τον 12ο αιώνα π.Χ., οπότε είχε χάσει την αίγλη που απολάμβανε κάποτε μέχρι τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. 

Δύο σπίτια βρίσκονται νότια του Ταφικού Κύκλου Α. Το «σπίτι ράμπας» είχε τουλάχιστον δύο ορόφους, αλλά σώζονται μόνο τα θεμέλια του ισογείου. Πήρε το όνομά του από τη μικρή ράμπα δίπλα στην οποία χτίστηκε. Το Βάζο του Οίκου του Πολεμιστή πήρε το όνομά του από τον διάσημο κρατήρα που ήταν διακοσμημένος με μια παράσταση Μυκηναίων πολεμιστών. Το κτήριο αποτελείται από υπόγεια και αποθήκες, όπως φαίνεται από ένα αποθηκευτικό πιθάρι (πίθος) που περιέχει ανθρακούχες ελιές και από χάλκινα αγγεία που βρέθηκαν στο εσωτερικό του. 

Ταφές της Μεσοελλαδικής και της Πρωτοελλαδικής περιόδου βρέθηκαν και στα δύο σπίτια, γεγονός που δείχνει ότι όλη αυτή η περιοχή αποτελούσε προηγουμένως τμήμα του λεγόμενου Προϊστορικού νεκροταφείου, το οποίο καταλάμβανε τη δυτική πλαγιά του λόφου πριν χτιστούν τα οχυρωματικά τείχη. 

Από archeohistories

https://x.com/archeohistories/status/1842132600413904956