Το τραγούδι της φάλαινας έχει δομή παρόμοια με την ανθρώπινη γλώσσα

Το τραγούδι της καμπουροφάλαινας είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα μιας πολύπλοκης, πολιτισμικά μεταδιδόμενης συμπεριφοράς, αλλά μέχρι τώρα, υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία ότι έχει δομή παρόμοια με τη γλώσσα. 

Η ανθρώπινη γλώσσα, η οποία μεταδίδεται επίσης πολιτισμικά, έχει επαναλαμβανόμενα μέρη των οποίων η συχνότητα χρήσης ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρότυπο. Στους ανθρώπους, αυτές οι ιδιότητες βοηθούν στη μάθηση και μπορεί να προκύψουν επειδή βοηθούν τη γλώσσα να περνάει από τη μια γενιά στην άλλη. Αυτό το έργο εφαρμόζει καινοτόμα μεθόδους εμπνευσμένες από τον τρόπο με τον οποίο τα μωρά ανακαλύπτουν λέξεις στην ομιλία σε ηχογραφήσεις φάλαινας, αποκαλύπτοντας τις ίδιες στατιστικές δομές που βρίσκονται σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες.

 Αποκαλύπτει μια δομή που δεν είχε ανιχνευθεί προηγουμένως στο τραγούδι των φαλαινών, απεικονίζοντας μια βαθιά κοινότητα μεταξύ δύο άσχετων ειδών που ενώνονται από το γεγονός ότι τα συστήματα επικοινωνίας τους μεταδίδονται πολιτισμικά. 

Το τραγούδι των φαλαινών έχει δομή που μοιάζει με γλώσσα 

Η γλώσσα θεωρείται από καιρό ένα μοναδικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό, με χαρακτηριστικά που τη διακρίνουν από την επικοινωνία όλων των άλλων ειδών. 

Ωστόσο, έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Science αποκάλυψε την ίδια στατιστική δομή που αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης γλώσσας στο τραγούδι της φυσητήρας. 

Φασματογράφημα καταγραφής τραγουδιού φαλαινών 2017 (Από Operation Cetaces).

 Το τραγούδι της καμπουρφάλαινας είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα μιας πολύπλοκης, πολιτισμικά μεταδιδόμενης συμπεριφοράς, αλλά μέχρι τώρα, υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία ότι έχει δομή παρόμοια με τη γλώσσα. Η ανθρώπινη γλώσσα, η οποία μεταδίδεται επίσης πολιτισμικά, έχει επαναλαμβανόμενα μέρη των οποίων η συχνότητα χρήσης ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρότυπο. Στους ανθρώπους, αυτές οι ιδιότητες βοηθούν στη μάθηση και μπορεί να προκύψουν επειδή βοηθούν τη γλώσσα να περνάει από τη μια γενιά στην άλλη. 

Αυτό το έργο εφαρμόζει καινοτόμα μεθόδους εμπνευσμένες από τον τρόπο με τον οποίο τα μωρά ανακαλύπτουν λέξεις στην ομιλία σε ηχογραφήσεις φάλαινας, αποκαλύπτοντας τις ίδιες στατιστικές δομές που βρίσκονται σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες. Αυτό το έργο αποκαλύπτει μια δομή που δεν είχε εντοπιστεί στο παρελθόν στο τραγούδι των φαλαινών, απεικονίζοντας μια βαθιά κοινότητα μεταξύ δύο άσχετων ειδών που ενώνονται από το γεγονός ότι τα συστήματα επικοινωνίας τους μεταδίδονται πολιτισμικά. 

Με επικεφαλής τον καθηγητή Inbal Arnon του Εβραϊκού Πανεπιστημίου, την Dr Ellen Garland του Πανεπιστημίου του St Andrews και τον καθηγητή Simon Kirby του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, σε συνεργασία με την Dr Claire Garrigue (IRD New Caledonia), την Dr Jenny Allen (Πανεπιστήμιο Griffith) και την Dr Emma Carroll (University of Lalaborationalists, auckland) επιστήμονες, θαλάσσιους βιολόγους και συμπεριφορικούς οικολόγους. 

Ηχογράφηση τραγουδιού φάλαινας (Από-Operation Cetaces) 

Το τραγούδι της καμπουρφάλαινας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα μιας κοινωνικά μαθημένης, πολιτισμικά μεταδιδόμενης συμπεριφοράς σε ένα μη ανθρώπινο ζώο. Το τραγούδι των φαλαινών παρουσιάζει συστηματική δομή, ωστόσο, μέχρι τώρα, υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία ότι αυτή η δομή ήταν σαν αυτή της ανθρώπινης γλώσσας. Μία από τις μεγάλες προκλήσεις στη μελέτη της μη ανθρώπινης επικοινωνίας είναι να ανακαλύψουμε ποια είναι τα σχετικά μέρη του συστήματος. Το επίτευγμα των συγγραφέων ήταν να χρησιμοποιήσουν ιδέες από το πώς τα μωρά ανακαλύπτουν λέξεις στην ομιλία και να τις εφαρμόσουν σε δεδομένα τραγουδιών οκτώ ετών φυσητήρων που συλλέχθηκαν στη Νέα Καληδονία. 

Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι το τραγούδι των φαλαινών παρουσίαζε τις ίδιες βασικές στατιστικές ιδιότητες που υπάρχουν σε όλες τις γνωστές ανθρώπινες γλώσσες. Ανίχνευσαν επαναλαμβανόμενα μέρη των οποίων η συχνότητα ακολουθούσε στενά μια συγκεκριμένη λοξή κατανομή, που δεν είχε βρεθεί προηγουμένως σε κανένα άλλο ζώο εκτός ανθρώπου. Αυτό το έργο αποκαλύπτει μια βαθιά απροσδόκητη κοινότητα μεταξύ δύο άσχετων ειδών – των ανθρώπων και τις φυσηροφάλαινες – που ενώνονται από το γεγονός ότι το σύστημα επικοινωνίας τους μεταδίδεται πολιτισμικά. Αυτό δείχνει τον κρίσιμο ρόλο της μάθησης και της μετάδοσης στην εμφάνιση της δομής μέσα σε τέτοια συστήματα.

Από τη στιγμή που θεωρούνταν το σήμα κατατεθέν της ανθρώπινης μοναδικότητας, οι θεμελιώδεις πτυχές της ανθρώπινης γλώσσας μπορεί να μοιράζονται σε εξελικτικά μακρινά είδη. Η Δρ Έλεν Γκάρλαντ από το Πανεπιστήμιο του Σεντ Άντριους είπε: «Η αποκάλυψη αυτής της κρυφής δομής που μοιάζει με γλώσσα στο τραγούδι των φαλαινών ήταν απροσδόκητη, αλλά υποδηλώνει έντονα ότι αυτή η πολιτισμική συμπεριφορά έχει κρίσιμη εικόνα για την εξέλιξη της πολύπλοκης επικοινωνίας στο ζωικό βασίλειο».

 «Το τραγούδι των φαλαινών δεν είναι γλώσσα. στερείται σημασιολογικής σημασίας. Μπορεί να θυμίζει περισσότερο ανθρώπινη μουσική, η οποία έχει επίσης αυτή τη στατιστική δομή, αλλά στερείται το εκφραστικό νόημα που βρίσκεται στη γλώσσα». 

«Το αν οι μονάδες που εντοπίσαμε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο εμπνευσμένη από τα βρέφη είναι εμφανείς για τις ίδιες τις φάλαινες παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα». Ο καθηγητής Inbal Arnon από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο είπε: «Η χρήση γνώσεων και μεθόδων από το πώς τα μωρά μαθαίνουν τη γλώσσα μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε τη μη ανιχνευθείσα δομή στο τραγούδι των φαλαινών»

 «Αυτή η εργασία δείχνει πώς η μάθηση και η πολιτιστική μετάδοση μπορούν να διαμορφώσουν τη δομή των συστημάτων επικοινωνίας: μπορεί να βρούμε παρόμοια στατιστική δομή οπουδήποτε σύνθετη διαδοχική συμπεριφορά μεταδίδεται πολιτισμικά.Αυξάνει την ενδιαφέρουσα πιθανότητα οι φυσητοφάλαινες, όπως τα ανθρώπινα μωρά, να μπορούν να μάθουν το τραγούδι τους παρακολουθώντας μεταβατικές πιθανότητες μεταξύ ηχητικών στοιχείων και χρησιμοποιώντας βυθίσεις σε αυτές τις πιθανότητες ως ένδειξη για να τμηματοποιήσουν το τραγούδι». 

Ο καθηγητής Simon Kirby από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου είπε: «Υποδηλώνει ότι η κατανόησή μας για την εξέλιξη της γλώσσας μπορεί να ωφεληθεί όχι μόνο από την εξέταση των στενότερων συγγενών μας των πρωτευόντων, αλλά και σε περιπτώσεις συγκλίνουσας εξέλιξης σε άλλα μέρη της φύσης». «Κοιτάζοντας πέρα ​​από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η γλώσσα για να εκφράσει το νόημα, θα πρέπει να εξετάσουμε πώς μαθαίνεται και μεταδίδεται πολιτιστικά η γλώσσα σε πολλές γενιές». 

«Αυτά τα ευρήματα αμφισβητούν τις μακροχρόνιες υποθέσεις σχετικά με τη μοναδικότητα της ανθρώπινης γλώσσας, αποκαλύπτοντας βαθιά κοινά σημεία μεταξύ εξελικτικά απομακρυσμένων ειδών».

Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα astrobiology

https://astrobiology.com/2025/02/whale-song-has-structure-similar-to-human-language.html