Τα μυστήρια παραμένουν

Τα επίπεδα του νερού - και οι συνθέσεις της άλμης - έχουν ποικίλλει με την πάροδο του χρόνου στη λίμνη Searles και στις παρακείμενες λίμνες.

Στη λίμνη Searles, τα επίπεδα του νερού - και οι συνθέσεις της άλμης - έχουν ποικίλλει δραματικά καθ 'όλη τη διάρκεια του Πλειστόκαινου λόγω της τοπογραφίας της περιοχής και της διαθεσιμότητας νερού. Η λίμνη βρίσκεται σε μια κλειστή λεκάνη στην έρημο Μοχάβε στη νοτιοανατολική Καλιφόρνια, μαζί με τέσσερις άλλες λίμνες που τροφοδοτούνται από τον ποταμό Όουενς. 

Η ροή του ποταμού έχει αυξομειωθεί απότομα λόγω του κλίματος, των τεκτονικών και των ηφαιστειακών αλλαγών. Η λίμνη Searles και οι παρακείμενες πλαγιές σε πολλές κοντινές κοιλάδες είναι ορατές στις παραπάνω δορυφορικές εικόνες. Αν και το Searles είναι γενικά ξηρό, οι εικόνες τραβήχτηκαν στις 11 Φεβρουαρίου 2024, αφού το νερό είχε λιμνάσει στην playa μετά από ασυνήθιστα υγρό καιρό. Στην εικόνα φυσικού χρώματος (αριστερά), η λίμνη Searles εμφανίζεται πράσινη και το χιόνι είναι λευκό. Στην εικόνα ψευδών χρωμάτων (ζώνες 7-2-1) στα δεξιά, είναι ευκολότερο να γίνει διάκριση μεταξύ νερού και ξηράς. Το χιόνι εμφανίζεται ανοιχτό μπλε, το νερό είναι σκούρο μπλε και οι περιοχές με βλάστηση είναι πράσινες. Ένα μέρος του νερού στην playa μπορεί επίσης να είναι το αποτέλεσμα της άλμης που αντλείται στην επιφάνεια κατά τις διαδικασίες εξόρυξης. Και οι δύο εικόνες ελήφθησαν από το MODIS (Φασματοραδιόμετρο Απεικόνισης Μέτριας Ανάλυσης) στον δορυφόρο Terra της NASA.

Κατά τη διάρκεια περιόδων υψηλής ροής στον ποταμό Όουενς, η λίμνη Όουενς θα χυνόταν στη λίμνη της Κίνας και μετά στη λίμνη Σίρλς. Το Searles θα ξεχείλιζε στη λίμνη Panamint και μετά στη λίμνη Manly στην Κοιλάδα του Θανάτου. Η στάθμη του νερού στο Searles μερικές φορές ανέβαινε έως και 700 πόδια (200 μέτρα) πάνω από το σημερινό πάτωμα της λεκάνης. Όταν η ροή του ποταμού επιβραδύνθηκε, η λίμνη Searles στέγνωσε, ενθαρρύνοντας τον μεγάλης κλίμακας σχηματισμό εβαποριτών—ιζηματογενών αποθέσεων αλάτων που παράγονται από την εξάτμιση του νερού. Ο ποταμός Όουενς παρείχε ένα άλλο βασικό συστατικό για το σχηματισμό εβαποριτών στη λίμνη Searles - μια ασυνήθιστα πλούσια σειρά διαλυμένων ορυκτών. ΟΗ αποσάθρωση των ηφαιστειακών πετρωμάτων στην κοιλάδα του Όουενς και στην Καλντέρα της Μακράς Κοιλάδας, μια κοιλότητα που άφησε μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη, ήταν μια βασική πηγή αυτών των ορυκτών διαλυμένων ουσιών. Γεωθερμικές πηγές πλούσιες σε ιόντα νατρίου, καλίου, διττανθρακικού και ανθρακικού ασβεστίου στην καλντέρα ρέουν στον ποταμό Όουενς. Το Operational Land Imager (OLI-2) στο Landsat 9 κατέγραψε την εικόνα της Long Valley Caldera που φαίνεται παραπάνω στις 8 Απριλίου 2024. Η καλντέρα στο χαμηλότερο υψόμετρο εμφανίζεται καφέ ενώ οι λόφοι υψηλότερου ύψους που την περιβάλλουν είναι καλυμμένοι με χιόνι. Ο ποταμός Owens ρέει νοτιοανατολικά από τη λίμνη Crowley, μια δεξαμενή που δημιουργήθηκε από το φράγμα του ποταμού το 1941. 

Ίδια ορυκτά, διαφορετικοί κόσμοι

Αν και οι ιδιότητες των εβαποριτικών ορυκτών που βρέθηκαν στον αστεροειδή Bennu καθιστούν σαφές ότι σχηματίστηκαν σε υγρό νερό, ο όγκος αυτού του νερού είναι λιγότερο κατανοητός. «Το νερό στο μητρικό σώμα του Bennu μπορεί να ήταν σε πολύ μικρά θυλάκια, πάχους ίσως ενός μέτρου, περιτριγυρισμένο από υγρή, στεγνή λάσπη», είπε ο Tim McCoy, επιμελητής μετεωριτών στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Smithsonian και συν-συγγραφέας μιας νέας έκθεσης σχετικά με τους εβαπορίτες που βρέθηκαν στο Bennu [ δημοσιεύτηκε στο Nature]. «Γνωρίζουμε ότι το μητρικό σώμα του Bennu δεν είχε επιφανειακές λίμνες ή ποτάμια όπως βλέπετε στη λίμνη Searles», δήλωσε η Hannah Kaplan, μια πλανητική γεωλόγος στο Goddard Space Flight Center της NASA. «Το νερό στον πρόγονο του Bennu διήθησε πιθανότατα μέσω του υπεδάφους, μεταξύ των πόρων των πετρωμάτων και μέσω μικρών ρωγμών σε υδροθερμικά συστήματα». Υποστηρίζοντας αυτή την ιδέα, οι εικόνες του Bennu που ελήφθησαν από το OSIRIS-REx δείχνουν ανθρακικές φλέβες που κυμαίνονται από 3 έως 15 εκατοστά (1 έως 6 ίντσες) σε ορισμένους ογκόλιθους. Η παραπάνω εικόνα δείχνει μία από αυτές τις φλέβες. Ενδείξεις για τη φύση αυτού του αρχαίου νερού μπορεί να βρεθούν στον νάνο πλανήτη Ceres, όπου διαστημόπλοια έχουν παρατηρήσει παρόμοια ορυκτά εξάτμισης στην επιφάνεια, και στον Εγκέλαδο, ένα παγωμένο φεγγάρι του Κρόνου που εκπέμπει νέφη νερού που περιέχει άλατα νατρίου, πρόσθεσε ο McCoy.

Trona Pinnacles

Όταν τα επίπεδα του νερού ήταν υψηλά στη λίμνη Searles, η λίμνη παρήγαγε εμβληματικούς σχηματισμούς—υψηλές κυψέλες ανθρακικού ασβεστίου (τούφας) γνωστές ως Trona Pinnacles. Οι κώνοι, που φαίνονται παραπάνω, ποικίλλουν σε μέγεθος και σχήμα, με μερικές να φτάνουν μέχρι και τα 140 πόδια (40 μέτρα). 

Οι κώνοι σχηματίστηκαν για μεγάλες περιόδους όταν η λίμνη Searles είχε υψηλά επίπεδα νερού και το ζεστό νερό των πηγών έβγαινε σε φυσαλίδες, που αναμείχθηκαν με αλκαλικά νερά και αλληλεπιδρούσαν με κοινότητες φυκιών. Τα χαρακτηριστικά του άλλου κόσμου έχουν εμφανιστεί σε ταινίες και εκπομπές όπως το Star Trek V, το Lost in Space, το Planet of the Apes και το Battlestar Galactica. «Οι κορυφές φαίνονται απίστευτες και είναι κατασκευασμένες από ανθρακικό ασβέστιο, ένα ορυκτό που βρήκαμε στο Bennu», είπε ο McCoy. «Αλλά είναι διαφορετικά από πολλές απόψεις», προειδοποίησε ο Alfonso Davila, εξωβιολόγος στο Κέντρο Έρευνας Ames της NASA, σημειώνοντας ότι τα δείγματα στο Bennu ήταν μικροσκοπικές νιφάδες, όχι μεγάλης κλίμακας αποθέσεις όπως αυτά στη λίμνη Searles.

Τα μυστήρια παραμένουν

Ο Άρης, ο πλανήτης νάνος Δήμητρα και το φεγγάρι του Κρόνου, ο Τιτάνας, είναι άλλα ουράνια σώματα όπου οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει μεγάλης κλίμακας εναποθέσεις εβαποριτών στην επιφάνεια, σημείωσε ο Davila. Η παραπάνω εικόνα δείχνει μια εναπόθεση ανθρακικού νατρίου στη Δήμητρα, πιθανότατα το προϊόν της άλμης που χύθηκε στον κρατήρα αφού ένας μετεωρίτης τρύπησε μια τρύπα στον παγωμένο φλοιό. 

«Η λίμνη Searles προσφέρει σημαντικές ενδείξεις, αλλά να θυμάστε ότι το ταξίδι που έχουν περάσει τα εβαποριτικά ορυκτά στο Bennu, τη Ceres ή τον Enceladus ήταν πιθανότατα πολύ διαφορετικά κατά κάποιο τρόπο από αυτό στο Searles», είπε ο Davila.

 Η Γη έχει ατμόσφαιρα, ζωή, υγρούς ωκεανούς και θερμές θερμοκρασίες. «Δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια πράγματα για τον Μπενού». 

Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα Παρατηρητήριο της Γης

Εικόνες του Παρατηρητηρίου Γης της NASA από τη Lauren Dauphin, χρησιμοποιώντας δεδομένα Landsat από το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ και δεδομένα MODIS από τη NASA EOSDIS LANCE και το GIBS/Worldview. Η φωτογραφία Bennu OSIRIS-REx δημοσιεύτηκε αρχικά στο Kaplan, et al. ευγενική προσφορά της Hannah Kaplan. Εικόνα Ceres του Occator Crater από την αποστολή Dawn και ευγενική προσφορά του NASA Scientific Visualization Studio. Φωτογραφία Trona Pinnacles από τον Bob Wick για το Γραφείο Διαχείρισης Γης στην Καλιφόρνια. Ιστορία του Adam Voiland.

https://earthobservatory.nasa.gov/images/153877/a-network-of-dried-lakes