Το «Τοπικό Δικαίωμα», τα έργα και οι μέρες των Άγγλων στην Κω

Ο Βρετανός στρατηγός Paget στο νησί της Κω, το 1945. Οι «καλοί» μας σύμμαχοι Άγγλοι, ενώ ήλθαν στη Δωδεκάνησο σαν ελευθερωτές επεδίωκαν να παραμείνουν.

Ο τρόπος διακυβέρνησης του Δωδεκανησιακού συμπλέγματος από τους Άγγλους δεν υπήρξεν ανάλογος με τον ενθουσιασμό με τον οποίο τούς υποδέχθηκε ο δωδεκανησιακός λαός. Τα όργανα του Αγγλικού Στρατού άρχισαν να ξεπουλούν το κάθε τι που μπορούσε να μετακινηθεί.

Ο  Μητροπολίτης Ρόδου Απόστολος Τρύφωνος στη συνταχθείσα στις 1η Σεπτεμβρίου 1957 έκθεσή του ανέφερε μεταξύ των άλλων: «...Οι «φίλοι» μας Άγγλοι, μη ορκούμενοι εις την παραίτησίν μου, εζήτησαν και επέμενον εις την εκ Ρόδου τελείαν απομάκρυνσή μου, διότι δεν ηδύναντο να μου συγχωρήσουσι την δια μακράς εκθέσεώς μου προς τον τότε Πρωθυπουργόν της Ελλάδος καταγγελίαν της ληστεύσεως της Γερμανικής Πολεμικής λείας, ής η αξία, κατά προς με δήλωσιν του Γερμανού Στρατηγού Βάγκενερ υπερέβαινε το 1.000.000.000 χρυσών μάρκων».

Οι Άγγλοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν και στη Δωδεκάνησο ένα σύστημα όμοιο με εκείνο της παραμονής τους στην Κύπρο, προκειμένου να εξασθενίσει το Δωδεκανησιακό αίτημα της Ένωσης, που ήταν η αμετακίνητη θέληση του Δωδεκανησιακού λαού.

Για να εξουδετερωθεί, δε, η κίνηση αυτή των Άγγλων διοργανώθηκε από την τοπική Ροδιακή ηγεσία κατά του Εσπερινού του Πάσχα-21η Απριλίου 1946 Δημοψήφισμα υπέρ της Ένωσης.

Άξια λόγου είναι η στιχομυθία που διεξήχθηκε το 1946, επί αγγλοκρατίας, μεταξύ του Άγγλου Αξιωματικού Mackibes και του αείμνηστου Κώου Μιχάλη Κουγιουμτζή. - Mackibes: Πες μου Μιχάλη, τι θέλει ο λαός της Κω από την Αγγλία, την Αυτονομία ή την Ένωση με την Ελλάδα; -Kουγιουμτζής: Περί Αγγλίας και αυτονομίας ουδείς λόγος να γίνεται. Ένωση και μόνον Ένωση με την Ελλάδα.- Μackibes: Θα έρθει μια μέρα που θα μετανιώσετε. - Κουγιουμτζής: Δεν θα μετανοιώσουμε ποτέ, αν και ξέρουμε ότι η Μάνα μας είναι φτωχή, αλλά δεν παύει να είναι Μάνα.

Επίσημα, στις 8 Μαρτίου 1945 άρχισε η αγγλοκρατία στα Δωδεκάνησα, όταν οι Γερμανοί υπέγραψαν στη Σύμη την παράδοση του νομού.

Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις λειτουργικές της δαπάνες η Δημαρχία Κω αμέσως μετά την έναρξη της Βρετανικής Στρατιωτικής Διοίκησης στο νησί, υποχρεώθηκε από τους Άγγλους να επαναφέρει σε ισχύ την καταβολή του Δημοτικού Φόρου («Τοπικό Δικαίωμα»), που είχε επιβληθεί τα τελευταία χρόνια του ιταλικού φασισμού στα Δωδεκάνησα. 

Έτσι στις 4 Ιουλίου 1945 ο εκλεγείς δήμαρχος Κω Γιώργος Κουτσουράδης θα γνωστοποιήσει στους δημάρχους των χωριών και στο Διευθυντή του τελωνείου Γιώργο Κιτρίνα ότι, σε συνεννόηση με τον Πολιτικό Διοικητή Λοχαγό  Mac Leland, ο δημοτικός φόρος θα εισπράττεται ομοιόμορφα από κάθε Δημοτική Αρχή ως εξής: α) Για τις εξαγωγές εγχώριων προϊόντων και εμπορευμάτων γενικά, σε ποσοστό 7% επί της αξίας τους. β) Για τις εισαγωγές εμπορευμάτων και άλλων ειδών, σε ποσοστό 5% επί της αξίας τους. γ) Για την εισαγωγή «οίνου, σταφίδος και ρακής», σε ποσοστό 10% επί της αξίας τους. 

Η απαλλαγή  τελωνειακού δασμού και δημοτικού φόρου, που ίσχυε στο παρελθόν για ορισμένα είδη και εμπορεύματα, συνεχιζόταν και στο μέλλον.

Γεωδίφης 

Πηγές:

1.https://www.rodiaki.gr/article/427469/oi-aggloi-enw-to-1945-hlthan-sth-dwd-so-san-eleytherwtes-epediwkan-na-parameinoyn

2. Ιστορία της Νήσου Κω- Β. Χατζηβασιλείου, 1990

3. Παλιές Φωτογραφίες της Κω/ΦΒ

4. Αχιλλέας Κουτσουράδης, καθηγητής ΑΠΘ