Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Αίγυπτο

Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Αίγυπτο είναι ένα αμφισβητούμενο θέμα στην Αιγυπτιολογία. 

Οι ιστορικοί και οι αιγυπτολόγοι συζητούν σχετικά με το τι είδους απόψεις υποθάλπιζε η κοινωνία των αρχαίων Αιγυπτίων σχετικά με την ομοφυλοφιλία. 

Μόνο λίγες άμεσες πληροφορίες σώζονται και πολλές πιθανές ενδείξεις είναι ασαφείς και υπόκεινται σε εικασίες. Σύμφωνα με κοινές ερμηνείες της Τορά, το Λευιτικό 18:3[Leviticus] αναφέρεται στην πρακτική ότι η αρχαία Αίγυπτος επέτρεπε σε δύο γυναίκες ή δύο άνδρες να παντρευτούν ο ένας τον άλλον. 

Η πιο γνωστή περίπτωση πιθανής ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Αίγυπτο είναι αυτή των δύο ανώτατων αξιωματούχων Nyankh-Khnum και Khnum-hotep. Και οι δύο άνδρες έζησαν και υπηρέτησαν υπό τον φαραώ Niuserre κατά τη διάρκεια της 5ης Δυναστείας (2494–2345 π.Χ.). 

Οι Nyankh-Khnum και Khnum-hotep είχαν ο καθένας τις δικές του οικογένειες με παιδιά και συζύγους, αλλά όταν πέθαναν οι οικογένειές τους προφανώς αποφάσισαν να τους θάψουν μαζί στον ίδιο τάφο μασταμπά. Σε αυτή τη μασταμπά, αρκετοί πίνακες απεικονίζουν και τους δύο άντρες να αγκαλιάζονται και να αγγίζουν τα πρόσωπά τους μύτη με μύτη. 

Αυτές οι απεικονίσεις αφήνουν άφθονο χώρο για εικασίες, επειδή στην αρχαία Αίγυπτο το άγγιγμα από τη μύτη με τη μύτη αντιπροσώπευε κανονικά ένα φιλί. Αιγυπτιολόγοι και ιστορικοί διαφωνούν σχετικά με το πώς να ερμηνεύσουν τους πίνακες των Nyankh-khnum και Khnum-hotep.

Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι οι πίνακες αντικατοπτρίζουν ένα παράδειγμα ομοφυλοφιλίας μεταξύ δύο παντρεμένων ανδρών και αποδεικνύουν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αποδέχονταν τις σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. 

Άλλοι μελετητές διαφωνούν και ερμηνεύουν τις σκηνές ως απόδειξη ότι ο Nyankh-khnum και ο Khnum-hotep ήταν δίδυμοι ή ακόμη και πιθανώς συνδέονταν ως δίδυμοι. Ανεξάρτητα από το ποια ερμηνεία είναι σωστή, οι πίνακες δείχνουν τουλάχιστον ότι ο Nyankh-khnum και ο Khnum-hotep πρέπει να ήταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο στη ζωή όπως και στον θάνατο.

Παραμένει ασαφές ποια ακριβώς άποψη ενθάρρυναν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι για την ομοφυλοφιλία. Οποιοδήποτε έγγραφο και λογοτεχνία που περιέχει στην πραγματικότητα ιστορίες με σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν κατονομάζει ποτέ τη φύση των σεξουαλικών πράξεων, αλλά αντ 'αυτού χρησιμοποιεί διάφορες παραφράσεις. 

Ενώ οι ιστορίες για τον Σεθ και τη σεξουαλική του συμπεριφορά μπορεί να αποκαλύπτουν μάλλον αρνητικές σκέψεις και απόψεις, η ταφική επιγραφή των Nyankh-khnum και Khnum-hotep μπορεί να υποδηλώνει ότι η ομοφυλοφιλία ήταν επίσης αποδεκτή. Τα αρχαία αιγυπτιακά έγγραφα δεν λένε ποτέ ξεκάθαρα ότι οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου θεωρούνταν κατακριτέες ή απεχθείς. Κανένα αρχαίο αιγυπτιακό έγγραφο δεν αναφέρει ότι οι ομοφυλοφιλικές πράξεις είχαν τιμωρηθεί. Έτσι, ήταν πολύ πιθανό να ήταν ανεκτή, καθώς δεν υπήρξε ποτέ απόδειξη που να υποδηλώνει το αντίθετο.

 Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος τον 4ο αιώνα μ.Χ λέγεται ότι εξόντωσε μεγάλο αριθμό «θηλυκών ιερέων» με έδρα την Αλεξάνδρεια. Ο 6ος-7ος αιώνας μ.Χ.,  Ashmolean Perchment AN 1981.940 παρέχει το μοναδικό παράδειγμα στην κοπτική γλώσσα ένα ξόρκι αγάπης μεταξύ ανδρών. Αυτό το βελούδινο φύλλο περιέχει ένα ξόρκι από έναν άνδρα ονόματι Apapolo, τον γιο του Νώε, για να εξαναγκάσει την παρουσία και την αγάπη ενός άλλου άνδρα Phello, του γιου του Maure. Ο Φέλο θα είναι ανήσυχος μέχρι να βρει τον Απαπόλο και να ικανοποιήσει την επιθυμία του τελευταίου. 

Στην Ταλμουδική λογοτεχνία, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είναι γνωστοί για τον φιλελεύθερο σεξουαλικό τρόπο ζωής τους και συχνά χρησιμοποιούνται ως το κύριο παράδειγμα σεξουαλικήςακολασίας. Ο Ράσι, ο οποίος έζησε τον 11ο αιώνα μ.Χ., περιγράφει μια αιγυπτιακή πρακτική να έχουν οι γυναίκες πολλαπλούς συζύγους. Ο Μαϊμωνίδης αναφέρεται στη λεσβία ως «οι πράξεις της Αιγύπτου». Ενώ η πολυανδρία και η λεσβία είναι χαρακτηριστικά των αρχαίων Αιγυπτίων σύμφωνα με τον θρησκευτικό εβραϊκό λόγο, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ανδρών-ανδρών συνήθως αποδίδονται στα Σόδομα, τα Γόμορρα και τα Αμαλέκ.

Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα archaeohistories