ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3854 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ32 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1583 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ160 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2262 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ193 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ139 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Το όνομα μου είναι Αλέξανδρος

Το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε αιγυπτιακά ιερογλυφικά (γραμμένο από δεξιά προς τα αριστερά). 

Το 332 π.Χ, ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε την Αίγυπτο και έγινε φαραώ. Αυτή ήταν η αρχή της ελληνιστικής περιόδου της αιγυπτιακής ιστορίας.  Οι Αιγύπτιοι τον έβλεπαν ως το πρόσωπο που τους απελευθέρωσε από τους Πέρσες. 

Ο Αλέξανδρος ανακαίνισε επίσης πολλούς από τους αιγυπτιακούς ναούς και έχτισε ακόμη και νέα μνημεία αφιερωμένα στους Αιγύπτιους θεούς. Μερικά από αυτά τα μνημεία τον δείχνουν να λατρεύει τον Αμμωνα, ο οποίος βασικά θα ήταν η αιγυπτιακή εκδοχή του Δία. 

Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου στη Βαβυλώνα, ο Πτολεμαίος Α' έγινε φαραώ και ίδρυσε τη Δυναστεία των Πτολεμαίων η οποία είχε στενή σχέση με τους Κώους. Δεδομένου ότι ο Αλέξανδρος ήταν Μακεδόνας και δεν ήταν γηγενής Αιγύπτιος, το καρτούζι του είναι πολύ φωνητικό – όλα τα ιερογλυφικά που χρησιμοποιούνται είναι μονογράμματα, που σημαίνει ότι αντιστοιχούν σε έναν μόνο ήχο, ακριβώς όπως ένα γράμμα στο αλφάβητο.

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στην Αίγυπτο ήταν ήδη ήρωας και κατακτητής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του σύντομου χρόνου του στην Αίγυπτο, βίωσε κάτι που φαίνεται να τον επηρέασε βαθιά για το υπόλοιπο της ζωής του. 

Αυτό το γεγονός, η ακριβής φύση του οποίου καλύπτεται από θρύλους, συνέβη όταν ο Μέγας Αλέξανδρος επισκέφτηκε το Μαντείο στη Σίβα. Εκείνη την εποχή το Μαντείο ήταν ένα από τα πιο φημισμένα μαντεία στην Ανατολική Μεσόγειο. Εδώ, ο Μέγας Αλέξανδρος ξεπέρασε το βασίλειο του ανθρώπου και έγινε αν όχι θεός, τότε γιος ενός.

Τα κίνητρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για την αναζήτηση του Μαντείου στη Σίβα ήταν πιθανώς διπλά. Ήθελε να νομιμοποιήσει την κυριαρχία του στα μάτια των Αιγυπτίων ενεργώντας σαν Φαραώ και ήλπιζε ότι το Μαντείο στη Σίβα θα δήλωνε ότι καταγόταν από φαραωνική οικογένεια. Είναι επίσης πιθανό ότι επειδή το Μαντείο βρισκόταν στα σύνορα της Αιγύπτου, ήλπιζε ότι μια επίδειξη των δυνάμεών του θα εξασφάλιζε την καλή συμπεριφορά των Λιβύων και των Ελλήνων της Κυρηναϊκής. Μερικές από τις πηγές υποδηλώνουν ότι ένα επιπλέον κίνητρο ήταν η επιθυμία να μιμηθεί μεγάλους κατακτητές και ήρωες του παρελθόντος που είχαν επίσης επισκεφθεί το ιερό.

Οι πηγές συμφωνούν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της όασης και του ιερού του Μαντείου στη Σίβα. Δεν συμφωνούν απόλυτα για το τι ακριβώς συνέβη στη συνέχεια. Υπάρχουν τρεις κύριες πηγές για τη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίες γράφτηκαν από τον Αρριανό (86-160 μ.Χ.), τον Πλούταρχο (46-119 μ.Χ.) και τον Κουίντο Κούρτιο Ρούφο (1ος αιώνας μ.Χ.). 

Ασημένιο τετράδραχμο κεφαλή του θεοποιημένου Αλέξανδρου με τα κέρατα του Άμμωνα ,κόπηκε από τον Πτολεμαίο Α'-Αίγυπτος 315/4-300 π.Χ.

Από αυτά τα τρία, η αφήγηση του Αρριανού θεωρείται γενικά η πιο αξιόπιστη καθώς αντλούσε σχεδόν απευθείας από τα γραπτά των στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με τον Αρριανό, ο Αλέξανδρος συμβουλεύτηκε το Μαντείο στη Σίβα και έλαβε μια ικανοποιητική απάντηση. Ο Αρριανός δεν αναφέρει τι ρωτήθηκε ή την απάντηση που έλαβε.

Η ακριβής φύση της ανταλλαγής μεταξύ του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του ιερέα στη Σίβα έχει συζητηθεί εδώ και αιώνες. Κατά την αρχαιότητα, πολλοί ήταν πρόθυμοι να δεχτούν την ιδέα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν είτε γιος του Δία-Άμμωνα είτε θεός από μόνος του. Ωστόσο, υπήρχαν και πολλοί που αμφέβαλλαν. 

Ο Πλούταρχος αναφέρει στο ίδιο απόσπασμα τον ισχυρισμό ότι ο ιερέας έκανε ένα γλωσσικό ολίσθημα προσπαθώντας να μιλήσει με τον Αλέξανδρο στα ελληνικά. Έτσι, αντί να προσφωνήσει τον Μέγα Αλέξανδρο ως γιο του Δία-Άμμωνα, ο ιερέας τον προσφώνησε ως γιο του Δία-Άμμωνα.

Οι σύγχρονες ερμηνείες της ανταλλαγής μεταξύ του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του ιερέα στο Μαντείο στη Σίβα έχουν επικεντρωθεί στις πολιτισμικές διαφορές. Για τους Έλληνες, ήταν ανήκουστο για έναν βασιλιά να ισχυρίζεται ότι είναι θεός ή γιος θεού, αν και κάποιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν έναν τέτοιο πρόγονο από προηγούμενες γενιές. 

 Μάρμαρο του 2ου αιώνα π.Χ.Η καμπύλη γραμμή του Αλέξανδρου; Από metmuseum.

Στην Αίγυπτο, ωστόσο, ήταν αρκετά συνηθισμένο για τους Φαραώ να αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο, οπότε ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες μπορεί απλώς να έχουν παρεξηγηθεί. Είναι επίσης πιθανό ο ιερέας να προσπαθούσε να κολακέψει τον Μακεδόνα κατακτητή και να εξασφαλίσει την εύνοιά του. Το να πεις στον Μέγα Αλέξανδρο ότι ήταν προορισμένος να κατακτήσει τον κόσμο και ότι έκανε ο Φίλιππος της Μακεδονίας είχε παραδοθεί στη δικαιοσύνη ήταν μια πολύ σοφή και πολύ σκόπιμη πολιτικά δήλωση.

Πολλά έχουν ακουστεί για την επίσκεψη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Μαντείο στη Σίβα τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και τη σύγχρονη εποχή. Μετά την επίσκεψη του Μαντείου στη Σίβα, ο Μέγας Αλέξανδρος απεικονίστηκε σε νομίσματα με τα κέρατα ενός κριαριού να βγαίνουν από το κεφάλι του. Αυτό ήταν σύμβολο του θεού Δία-Άμμωνα και θα γινόταν κατανοητό ως ο Αλέξανδρος που διαφημίζει τη θεότητά του. Θα ήταν επίσης καλή πολιτική, καθώς θα βοηθούσε στη νομιμοποίηση της βασιλείας του ως ξένος της Αιγύπτου και άλλων εδαφών στην Εγγύς Ανατολή. Οι εικόνες ηγεμόνων ως θεών ή με χαρακτηριστικά θεών ήταν πολύ πιο κοινές σε αυτά τα μέρη του κόσμου.


Γεωδίφης με πληροφορίες από την Britannica και archaeohistories



Εικονογράφηση της Ρωξάνης, αρχόντισσας της Σογδιανής. Είναι η μόνη από τις πολλές γυναίκες του Αλέξανδρου την οποία παντρεύτηκε για αγάπη. Μητέρα ενός νεκρού παιδιού τον επόμενο χρόνο στην Ινδία, ήταν έξι μηνών έγκυος όταν ο βασιλιάς πέθανε τον Μάιο του 323.Ίσως επειδή η αντίπαλός της Στάτειρα, κόρη του Δαρείου III , ήταν η ίδια έγκυος, πιθανώς τον έβαλε να εκτελεστεί λίγο αργότερα για να εξασφαλίσει τη διαδοχή του γιου της, Αλεξάνδρου  IV. Την έστειλαν στη Μακεδονία, πρώτα στον Αντίπατρο και μετά στην Ολυμπία. Τελικά δολοφονήθηκε το 310 π.Χ με τον κληρονόμο της μακεδονικής αυτοκρατορίας στην ακρόπολη της Αμφίπολης από πιστό οπαδό της Κασσάνδρας. Ήταν την παραμονή της ενηλικίωσης του πρίγκιπα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget