Όταν η τέχνη υπηρετεί την πολιτική και όχι την αλήθεια...

Το Αρχηγείο του Ιταλικού Φασιστικού Κόμματος του Μουσολίνι, 1934 ... ένα χρόνο μετά από τον φονικό σεισμό της Κω.

Αυτή η εντυπωσιακή εικόνα του Palazzo Braschi στη Ρώμη, ντυμένη με το τεράστιο πρόσωπο του Μπενίτο Μουσολίνι και σειρές από τη λέξη «SI» (που σημαίνει «Ναι»), αποτυπώνει το απόγειο της φασιστικής προπαγάνδας στην Ιταλία του 1934. 

Το ίδιο το κτίριο έγινε ένας μνημειώδης καμβάς για την οπτική κυριαρχία του καθεστώτος. Η επανάληψη του «SI» αναφερόταν σε ένα δημοψήφισμα που ζητούσε την δημόσια έγκριση για τις πολιτικές του Μουσολίνι, μια συμβολική επιβεβαίωση της ενότητας υπό αυταρχικό έλεγχο. 

Το τεράστιο πρόσωπο που υψωνόταν πάνω από τους δρόμους ενσάρκωνε τη λατρεία της προσωπικότητας που όριζε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα σε όλη την Ευρώπη στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Οι πολίτες που περνούσαν από κάτω υπενθυμίζονταν καθημερινά ότι το βλέμμα του κράτους ήταν σταθερό και η αφοσίωσή τους αναμενόταν. 

Ο συνδυασμός αρχιτεκτονικής, διαφήμισης και ιδεολογίας μετέτρεψε τους δημόσιους χώρους σε όργανα υπακοής, με την τέχνη να υπηρετεί την πολιτική και όχι την αλήθεια. 

Η εκστρατεία «SI» ήταν μέρος της προσπάθειας του Μουσολίνι να εδραιώσει την εξουσία μετά την ευθυγράμμιση με τη Γερμανία του Χίτλερ. Μέχρι το 1939, η Ιταλία είχε υπογράψει το Σύμφωνο του Χάλυβα, το οποίο δέσμευε επίσημα τις δύο δικτατορίες σε μια στρατιωτική συμμαχία που θα οδηγούσε στην κοινή τους πτώση στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

 Historical Photos