Η ιστορία της Kelly...

«Τα συναισθήματα και οι προσπάθειές μας δεν μπορούν να εκφραστούν με εύκολες και απλές φόρμουλες».A. Einstein.

Η ιστορία της Kelly, του αυθάδικου δελφινιού που ήταν τόσο έξυπνο που ξεπέρασε τους δικούς της εκπαιδευτές.

Η Kelly το δελφίνι ζούσε στο Ινστιτούτο Μελετών Θαλάσσιων Θηλαστικών στο Gulfport του Μισισιπή και όλα τα δελφίνια εκεί εκπαιδεύτηκαν να κρατούν τα σκουπίδια που έπεφταν στις πισίνες τους μέχρι να δουν έναν εκπαιδευτή, όταν μπορούσαν να ανταλλάξουν τα απορρίμματα με ψάρια. Με αυτόν τον τρόπο, τα δελφίνια βοήθησαν να κρατήσουν τις πισίνες τους καθαρές.

Οι εκπαιδευτές του Ινστιτούτου επιβράβευαν τα δελφίνια με ψάρια όταν μάζευαν σκουπίδια από τις πισίνες τους. Στην Kelly άρεσε αυτό το σύστημα επιβράβευσης, αλλά ήθελε να μεγιστοποιήσει τις ανταμοιβές της. Άρχισε λοιπόν να κρύβει μεγάλα κομμάτια σκουπιδιών κάτω από έναν βράχο.

Μετά θα έσπαγε μικρά κομμάτια από τα κρυμμένα σκουπίδια με την πάροδο του χρόνου για να μαζέψει περισσότερα ψάρια. Το ύπουλο σχέδιο της Kelly σήμαινε ότι ένα κομμάτι σκουπιδιών απέδωσε πολλές φορές.

Όσο έξυπνη κι αν ήταν η τακτική της, η Kelly δεν σταμάτησε με την πρωτοβουλία του trash. Ένας άλλος τρόπος για τα δελφίνια να κερδίσουν ψάρια στο Ινστιτούτο είναι να ειδοποιούν τους εκπαιδευτές όταν τα πουλιά προσγειώνονται στην πισίνα τους. 

Για άλλη μια φορά, η Kelly βρήκε έναν τρόπο να παίξει το σύστημα. Άρχισε να κρύβει ψάρια για να παρασύρει επιπλέον πουλιά στην πισίνα της, ώστε να μπορεί να μαζέψει ακόμα περισσότερα ψάρια.

Και ως κεράσι από πάνω, έμαθε ακόμη και στην παρέα της και σε άλλα δελφίνια να κρύβουν τα ψάρια.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Ινστιτούτο Μελετών Θαλάσσιων Θηλαστικών στο Gulfport του Μισισιπή