Το βυζαντινό Επισκοπείο της Κω

Ρευστοποίηση εδάφους στην Δυτική Αρχαιολογική Ζώνη από σεισμό που συνέβη κατά τους χριστιανικούς χρόνους. Η γεωλόγοι τα λένε «κανονάκια». Η ρευστοποίηση πρέπει να έγινε κατα την διάρκεια του σεισμού του 469μ.Χ ή του 554. Επικρατέστερο σενάριο θεωρώ το δεύτερο.

Το Επισκοπικό συγκρότημα με θέρμες ή Επισκοπείο Κω της βυζαντινής περιόδου- βρισκόταν στις Δυτικές Θέρμες, στην συνοικία Νέα Πόρτα. Σχέδιο του Ιταλού αρχιτέκτονα P. Baronio. 

Στους πρόποδες της ακρόπολης της Κω, δυτικά από το ψηφιδωτό της Αρπαγής της Ευρώπης υπήρχε ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα της βυζαντινής Κω.

Αυτή την περίλαμπρη κτιριακή δομή κανείς από εμάς δεν γνώρισε, δεν ξέραμε καν την ύπαρξη της, πριν από το 1937.

Ήταν ένα μεγάλο συγκρότημα από δύο βασιλικές[Α' και Β'], βαπτιστήριο, λουτρά, αποδυτήριο που βρισκόταν κοντά στη ρωμαική οδό της πόλης Via Cardo. Υπάρχουν στην θέση τους σήμερα μόνο ερείπια με ψηφιδωτά που ήρθαν στο φως μετά από τις ανασκαφές των Ιταλών αρχαιολόγων το 1936-1937.

Το Επισκοπείο ήταν ο Οίκος του Κώου Επισκόπου και συνδέεται με τις φιλανθρωπικές, θρησκευτικές και χριστιανικές δραστηριότητες του νησιού. Ήταν κάτι ανάλογο με την σημερινή Μητρόπολη όμως με μεγαλύτερο εύρος δραστηριότητων αν λάβουμε υπόψη την αρχιτεκτονική της εγκατάστασης που ήρθε στο φως. 

Η Βασιλική Β΄ ήταν μετά από του Αη Γιώργη του Λιμανιού η δεύτερη μεγαλύτερη της Κω, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες της χώρας. Φτιάχτηκε μαζί με την γειτονική Βασιλική Α΄. Είναι από μάρμαρο του Δίκαιου , ενω το βαπτιστήριο από μάρμαρο της Προκοννήσου. Φέρονται να οικοδομήθηκαν μετά από τον σεισμό του 469 μ.Χ με επίκεντρο κοντά στην Κνίδο, είχαν σύντομη διάρκεια ζωής, εγκαταλείφθηκαν μετά από τον σεισμό 554 μ.Χ και το τσουνάμι του Αγαθία.  

Το νησί της Κω τα πρώτα βυζαντινά χρόνια, γύρω στο 325 μ.Χ γίνεται επισκοπή, υπάγεται στην εκκλησία της Ρόδου με Επίσκοπο τον Mελίφρονα.

Η Επισκοπή Κώου είναι γνωστή απὸ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους μέχρι τὸ αʹ μισὸ τοῦ 14ου αιώνα. Ἀπὸ τὸ αʹμισὸ τοῦ 14ου αιώνα - μέχρι τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1838 έγινε αρχιεπισκοπή Κώου, μετά Μητρόπολις Κώου από τον Απρίλιο του 1838 μέχρι την 1η Μαίου 1937, αργότερα Μητρόπολις Κώου Καλύμνου απὸ τὴν 1η Μαΐου 1937 μέχρι τὴν 24 Νοεμβρίου 1950, Μητρόπολις Κώου απὸ τὴν 25ην Νοεμβρίου τοῦ 1950 μέχρι τὴν 27ην Ἀπριλίου 2004, τέλος από την 28η Απριλίου 2004 μέχρι τις μέρες μας είναι η Μητρόπολη Κώου-Νισύρου.

Γεωδίφης

Πηγές:

1.Ιστορία των σεισμών της Κω

2. Ιερά Μητρόπολις Κώου-Νισύρου

https://www.imkn.gr/

3.Αρχιτέκτονας P. Baronio

4. L.Laurenzi και L.Morricone

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Δυτικά Λουτρά. Άποψη από τα δυτικά κατά την ανακατασκευή της πύλης του βαπτιστηρίου. Σε πρώτο πλάνο τα ερείπια της ανατολικής στοάς του Δυτικού Γυμνασίου.

Εδώ βρισκόταν το Επισκοπείο και το βαπτιστήριο, πίσω από την Πύλη ήταν οι βασιλικές.

Δυτική αρχαιολογική ζώνη της πόλης Κω, 1936.

Η Πύλη στην βασιλική του Επισκοπείου αναστηλωμένη από τους Ιταλούς φέρει ένα κανονάκι στην είσοδο που μαρτυράει τον λόγο που υπέστη την καταστροφή η περιοχή.

Η γεωγραφία των βασιλικών , του βαπτιστηρίου και του Επισκοπείου.