Ο Τελαμών ζει ... τα οστά ενός γιγαντιαίου σκελετού

Αναστηλώθηκε Άτλαντας 8 μέτρων στον μεγαλύτερο δωρικό ναό του Δία που χτίστηκε ποτέ. Το μνημειώδες άγαλμα που χρησίμευε ως κίονας σε ναό του Δία βρίσκεται στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα .

Τα τέσσερα εργοτάξια στην περιοχή του ναού του Δία Ολύμπου, στην καρδιά της Κοιλάδας των Ναών του Αγκριτζέντο ολοκληρώθηκαν . 

Χάρη σε αυτές τις σημαντικές παρεμβάσεις είναι δυνατή η ορθή επανερμηνεία ολόκληρου του ιερού χώρου του μονοπατιού που οδηγούσε στον επιβλητικό βωμό του Δία και θα γίνουμε επίσης μάρτυρες της μουσειακής έκθεσης των πολυάριθμων ευρημάτων αρχιτεκτονικής διακόσμησης. 

Η πιο εντυπωσιακή παρέμβαση είναι σίγουρα αυτή της επανασυναρμολόγησης του θριγκού που υποστήριζαν οι Τελαμώνες, που ήταν αρχικά 38, και η έκθεση στο μουσείο των τμημάτων του τεράστιου αγάλματος που θα στηριχθούν όρθια χρησιμοποιώντας ένα στήριγμα τελευταίας γενιάς:  Αυτή η παρέμβαση θα εγγυηθεί την καλύτερη διατήρηση των αυθεντικών στοιχείων του Τελαμώνα, που θα φαίνεται να στέκονται περήφανα ανάμεσα στα ερείπια του Ολυμπείου .

« Αυτή τη στιγμή η πολιτιστική κληρονομιά της Σικελίας βρίσκεται σε αναταραχή. Τα αρχαιολογικά πάρκα και τα μουσεία, που αναγκάστηκαν να κλείσουν τις πόρτες τους λόγω των μέτρων κατά του Covid, εργάζονται με τη μέγιστη δέσμευση για να προετοιμαστούν για την επαναλειτουργία με πιο φιλόξενα περιβάλλοντα και νέα έργα και συναισθήματα - δηλώνει ο περιφερειακός σύμβουλος Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Σικελικής ταυτότητας,  Αλμπέρτο Samonà .Τα εργοτάξια που επηρεάζουν την περιοχή του ναού του Δία Ολύμπου στην Κοιλάδα των Ναών και η αξιοποίηση του Τελαμώνα είναι μια πρόσκληση για επίσκεψη στο Αγκριτζέντο και τη Σικελία, για να μεταδοθεί στον κόσμο μια ιστορία και μια βαθιά ταυτότητα, που κάνουν Ο τόπος μας μοναδικός ». 

Το επίμαχο άγαλμα δεν είναι προφανώς το αντίγραφο που «κείτεται» ανάμεσα στα ερείπια του Ναού του Δία Ολύμπου, αλλά τα μέρη του αρχικού Τελαμώνα , που βρέθηκε και ανασυντέθηκε σε ανάγλυφο από τον Heinz-Jurgen Beste του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Ρώμης, ο οποίος με τη σειρά του εργάστηκε στα σχέδια του Pirro Marconi, του αρχαιολόγου που ανέσκαψε την Κοιλάδα των Ναών στο Agrigento τη δεκαετία του 1920. Αυτή είναι μόνο η πιο πρόσφατη παρέμβαση, αποτέλεσμα μελετών, που επέτρεψαν καλύτερη χρήση και συλλογή περισσότερων πληροφοριών για το Πάρκο: ανάμεσα στα πολλά ευρήματα που καταγράφηκαν , έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 90 θραύσματα τα οποία, λόγω μεγέθους και σχήματος, Ανήκουν ξεκάθαρα στα γλυπτά του ναού, συμπεριλαμβανομένων μπλοκ από τουλάχιστον 8 διαφορετικούς Τελαμώνες. Επιπλέον, το όλο έργο που αφορά την περιοχή του ναού του Δία Ολύμπου έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον ολόκληρου του διεθνούς αρχαιολογικού πανοράματος. 

Από τα μεγαλύτερα στη Δύση, πιο επιβλητικό από τον ίδιο τον Παρθενώνα,  το Ολύμπιον  ανεγέρθηκε στον αρχαίο Ακράγαντα μετά τη νίκη του Θήρωνα επί των Καρχηδονίων, στη μάχη της Χιμέρας το 480 π.Χ.: ένα αληθινό ανάθημα, σύμβολο της δύναμης του τυράννου. Ο μεγάλος δωρικός ναός, με διαστάσεις μεγαλύτερες από αυτές του Temple G του Αρχαιολογικού Πάρκου της Σελινούντας, χτισμένος σε ογκόλιθους από καλκαρενίτη, ήταν μια καινοτομία για την εποχή, λόγω των διαφορετικών αρχιτεκτονικών λύσεων που χρησιμοποιήθηκαν, με αυλωτούς ημικίονες ύψους σχεδόν 20 μέτρων. . 

Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, το τύμπανο ήταν διακοσμημένο με σκηνές της Γιγαντομαχίας και του Τρωικού Πολέμου και είναι πάντα ο Έλληνας ιστορικός που μεταδίδει την είδηση ​​ότι ο ναός έμεινε ημιτελής, χωρίς κάλυψη. Οι Τελαμώνες του (σχεδόν 8 μέτρα ύψος) πρέπει να ήταν περίπου 11 μέτρα πάνω από το πάτωμα, ακουμπισμένοι σε ράφια και με την προτομή αγκυρωμένη στον τοίχο. 

Οι ιστορικοί εξακολουθούν να μην συμφωνούν για τον αριθμό τους, καθώς πολλοί πιστεύουν ότι οι Τελαμώνες έπρεπε να εξωραΐσουν μόνο την πρόσοψη του ναού και όχι σε όλο το μήκος. Μετά την κατάρρευση λόγω του σεισμού του 1401 και τον διαμελισμό του 18ου αιώνα όταν ένα μεγάλο μέρος των ασβεστολιθικών πλίνθων του χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της προβλήτας του Porto Empedocle, σήμερα γίνονται προσπάθειες να δοθεί νέα πνοή στο ναό και να ανακατασκευαστεί η αρχική του αίγλη. Ο ίδιος ο Γκαίτε περιέγραψε τα ερείπια του ιερού ως « τα οστά ενός γιγαντιαίου σκελετού ». 

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την ακριβή αποτύπωση του ναού και των σημαντικότερων αρχιτεκτονικών του στοιχείων, με στόχο την αξιόπιστη ανακατασκευή του οικοδομήματος. Άλλα θραύσματα του γλυπτικού ανάγλυφου του τυμπάνου έχουν επίσης εντοπιστεί και σχεδιαστεί, εκτός από αυτά που έχουν ήδη δημοσιεύσει ο Domenico Lo Faso, δούκας του Serradifalco. Ο Τελαμών, τοποθετημένος σε βάση, έχει  ανοικοδομηθεί στη βορειοανατολική περιοχή του ναού, σε έναν όροφο περίπου 6 μέτρα χαμηλότερα από το επίπεδο του διαδρόμου: ένα όμορφο θέαμα, που δεν  επηρεάζει τη θέα των άλλων ευρημάτων.

Το άγαλμα ανακατασκευάστηκε παίρνοντας μπλοκ από ψαμμίτη και στοιβάζοντας κάθε κομμάτι σε ράφια που ήταν προσαρτημένα σε μια μεταλλική κατασκευή. Τα αγάλματα στην περιοχή ανακαλύφθηκαν το 1812 από τον Charles R Cockerell, έναν νεαρό Βρετανό αρχιτέκτονα που επισκέφθηκε τον Ακράγαντα για να μελετήσει τα ερείπια της αρχαίας πόλης που ιδρύθηκε περίπου το 582 π.Χ.

Ο Άτλας ήταν ένας Τιτάνας ή θεός, ο οποίος αναγκάστηκε να σηκώσει τον ουρανό στους ώμους του αφού νικήθηκε από τον Δία.

Η Valle dei Templi ή Κοιλάδα των Ναών αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης και αρχιτεκτονικής της Magna Graecia ή Μεγάλη Ελλάδα και είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα της Σικελίας.

Γεωδίφης

περισσότερα, δείτε βίντεο από την τελετή παρουσίασης της αναστήλωσης

https://www.videomediterraneo.it/notizie/attualita/rivive-il-telamone/