Και οι μεγάλοι ρήτορες χάνουν τα λόγια τους...

Ο θάνατος του Δημοσθένη [1879] του Alfred-Henri Bramtot, ENSBA. 

Θεωρούμενος από τους σύγχρονους ως ο λόγος όπου ο Δημοσθένης δείχνει περισσότερο τις ρητορικές του ιδιότητες, εκφωνείται προς υποστήριξη του Κτησιφώντα εναντίον του Αισχίνη τον οποίο κατηγορεί για διαφθορά. Υπερασπίζεται με θέρμη και με όραμα την πολιτική που συνέστησε στον πόλεμο κατά του Φιλίππου.

Στην Πέλλα

Περίπου ,346 π.Χ. Έχοντας έρθει για να διαπραγματευτεί ειρήνη με τη Μακεδονία, δέκα Αθηναίοι πρεσβευτές γίνονται δεκτοί θερμά από τον Φίλιππο στην αίθουσα του θρόνου της Πέλλας.

Όταν έρχεται η σειρά του Δημοσθένη, ο τελευταίος που θα μιλήσει επειδή είναι ο μικρότερος, μένει σιωπηλός μπροστά στον βασιλιά, και ο λόγος που είχε ετοιμάσει «χάνεται» στη γλώσσα του, ο παιδικός του τραυλισμός ξαναβγαίνει στην επιφάνεια υπό την πίεση. 

Ο Φίλιππος τον ενθαρρύνει να χαλαρώσει και να προσπαθήσει ξανά, αλλά τίποτα δεν λειτουργεί.

Τότε οι δέκα Αθηναίοι καλούνται να περιμένουν στον προθάλαμο, ώρα για τον βασιλιά να συζητήσει με το Συμβούλιο του. Όταν ο κήρυκας τους καλεί επιτέλους να επιστρέψουν, ο Φίλιππος απαντά σε κάθε μία από τις ομιλίες που δίνονται, χωριστά και χωρίς να παραλείψει τίποτα, λογομαχώντας σε μια τέλεια σοφίτα.

Αργότερα, ο Αισχίνης περιέγραψε τον Φίλιππο ως «τον πιο Έλληνα των ανθρώπων, έναν τρομερό ρήτορα». Όσο για τον Δημοσθένη, ο ίδιος είπε ότι ο Φίλιππος ήταν «ο πιο τρομερός άνθρωπος κάτω από τον ήλιο». »

Ο Δημοσθένης[384-322 π.Χ] ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες της αρχαίας Ελλάδας. Η δεξιοτεχνία του θα σηματοδοτήσει το απόγειο της ευγλωττίας στον πολιτικό λόγο. Οι λόγοι του ακόμη σήμερα ζωντανοί, περιέχουν ορμητική πνοή, αδυσώπητο συλλογισμό και μια απλή, αληθινή ενέργεια.

Το τέλος του Δημοσθένη;

Ο Δημοσθένης κατηγορείται -χωρίς αποδείξεις- ότι έδωσε άσυλο στον ταμία Άρπαλο με αντάλλαγμα 350 τάλαντα .Ως τιμωρία του επιβλήθηκε πρόστιμο και εξορία. Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου,  ανακλήθηκε από την Αθήνα. Όταν ο Αντίπατρος επικράτησε της Αθήνας και ζήτησε από τον Δημοσθένη να τιμωρήσει την αθηναϊκή εξέγερση. Για να μην αιχμαλωτιστεί από τον Αρχία, έμπιστο του Αντίπατρου, και για να αποφύγει την καταδίκη των Μακεδόνων, ο Δημοσθένης το 322 π.Χ κατέφυγε στο ναό του Ποσειδώνα, που βρίσκεται στο νησί της Καλαυρίας, σήμερα Πόρος. Παρά τις διαπραγματεύσεις αρνήθηκε να παραδοθεί. Τέλος, ενώ προσποιείται ότι γράφει ένα γράμμα στην οικογένειά του, δηλητηριάζει τον εαυτό του.

Γεωδίφης

 Πηγή-Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος, 169-170 π.Χ