Η τριήρης Ολυμπιάς

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ο πρώτος δυτικός πολιτισμός που ανέπτυξε την τέχνη της ναυσιπλοΐας στη θάλασσα, χρησιμοποιώντας τον ήλιο και τα αστέρια για κατεύθυνση περίπου πριν από 4.000 χρόνια, το 2.000 π.Χ.

Μοντέλο που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα μεταξύ 1985-1987 ως μέρος πειραματικού αρχαιολογικού προγράμματος, είναι λειτουργικό αντίγραφο πολεμικού πλοίου του 5ου αιώνα π.Χ.

Ξύλινο σκάφος, του οποίου το περίβλημα είναι από oregon pine-ψευδοτσούγκα, οι νομείς από δρυ, τύπου Virginia, και η καρίνα από iroko. Φέρει 20.000 ξύλινες σφήνες και 17.000 ορειχάλκινους χειροποίητους κάρφους (καρφιά). Η καλύπτρα του εμβόλου είναι από χυτό ορείχαλκο βάρους, περίπου, 200 κιλών.

Ολικό μήκος: 36,90 μέτρα, Ολικό πλάτος: 5,50 μέτρα, Βύθισμα:1,25 μέτρα, Εκτόπισμα: 70 τόνοι.

Η κωπηλασία γίνεται από ίδιο αριθμό κωπηλατών που έφερε κατά την αρχαιότητα η τριήρης.

Το 1987, για λογαριασμό του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ολοκληρώθηκε η ναυπήγηση και καθέλκυση ομοιώματος αρχαίας ελληνικής τριήρους, με το όνομα Ολυμπιάς, βάσει όλων των αρχαιολογικών στοιχείων και των νόμων ναυπηγικής μηχανικής.

Οι επιδόσεις που κατέγραψε υπήρξαν αξιοσημείωτες. Κατάφερε και ανέπτυξε ταχύτητα πλεύσης, η οποία προσέγγιζε τους 9 κόμβους. Έπλευσε, επί ώρες, με ταχύτητα 4 κόμβων, με τον μισό αριθμό κωπηλατών εκ περιτροπής. 

Εκτέλεσε στροφή πλοίου 180° σε χρόνο ενός λεπτού της ώρας και με τόξο μικρότερο των 2,5 μηκών του πλοίου. Επιπλέον, η εκπαίδευση των κωπηλατών στον συγχρονισμό της ερεσίας (κωπηλασίας) υπήρξε, σχετικά, σύντομη (δύο εβδομάδες).

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια