Ο «μυστηριώδης αφρός» που αρρώστησε δεκάδες σέρφερ;
Ένας παχύς καφέ αφρός έχει καταβροχθίσει τις παραλίες της Νότιας Αυστραλίας και οι σέρφερ ανέφεραν θολή όραση μαζί με αναπνευστικά προβλήματα Τι συμβαίνει;
Δεκάδες σέρφερ αρρώστησαν αφού κολύμπησαν σε θάλασσες που μετατράπηκαν σε ένα «βακτηριακό smoothie» από αφρό θάλασσας.
Δύο ανεμοδαρμένες παραλίες 80 χιλιόμετρα νότια της Αδελαΐδας έχουν κλείσει για το κοινό αφού οι ντόπιοι ανέφεραν ότι «περισσότεροι από 100» σέρφερ αρρώστησαν το Σαββατοκύριακο.
Τα συμπτώματά τους περιελάμβαναν «πονόλαιμο, ξηρό βήχα και ερεθισμένα μάτια» ή θολή όραση. Στις παραλίες έχουν ξεβραστεί και δράκοι της νεκρής θάλασσας, ψάρια και χταπόδια. Έχουν ληφθεί δείγματα νερού για δοκιμές και οι υγειονομικές αρχές υποπτεύονται ότι μπορεί να ευθύνονται οι τοξίνες από μια άνθηση φυκιών.
Αλλά ο «μυστηριώδης αφρός» στο νερό είναι ένας κίνδυνος για την υγεία από μόνος του. Η έρευνά μου δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να πάνε στη θάλασσα όταν αφρίζει. Αυτά τα βακτηριακά smoothies, μείγματα, μπορεί να περιέχουν περισσότερα επιβλαβή παθογόνα από μια μονάδα επεξεργασίας λυμάτων – και δεν θα κολυμπούσατε στα λύματα.
Προσοχή στον αφρό της θάλασσας
Ο αφρός της θάλασσας δεν φαίνεται επικίνδυνος. Αλλά η εμφάνιση μπορεί να παραπλανήσει. Αυτός ο αφρός είναι πιθανό να περιέχει ένα μείγμα πολλών διαφορετικών τύπων μικροβίων και ρύπων. Σε παραλίες με πολύ θαλάσσιο αφρό, οι άνθρωποι πρέπει να αποφεύγουν κάθε επαφή με το νερό – και σίγουρα να αποφεύγουν να κάνουν σερφ ή να αναπνέουν τα μολυσμένα σταγονίδια νερού στον αέρα.
Μελετάω τους θαλάσσιους αφρούς από το 2003. Το 2021, ο διδακτορικός μου φοιτητής Luke Wright και εγώ δημοσιεύσαμε έρευνα σχετικά με την ανακάλυψη μικροβίων που προκαλούν μολυσματικές ασθένειες στους θαλάσσιους αφρούς της Sunshine Coast στο Κουίνσλαντ.
Με την ονομασία Nocardiae, αυτά τα μικρόβια είναι νηματώδη βακτήρια που μπορούν να προκαλέσουν αφρισμό στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, ιδιαίτερα όταν υπάρχει μεγάλο φορτίο λιπών, ελαίων και λίπους. Τώρα γνωρίζουμε ότι τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν αφρό και στη θάλασσα.
Ανιχνεύσαμε 32 στελέχη Nocardiae σε δείγματα θαλάσσιου αφρού από παραλίες στη Noosa και νότια μέχρι την Καλούντρα. Μερικά από αυτά τα είδη ήταν νέα στην επιστήμη. Τα ονομάσαμε λοιπόν Nocardia australiensis και Nocardia spumea («spumea» που σημαίνει αφρός ή αφρός). Τα βακτήρια Nocardiae είναι γνωστό ότι προκαλούν λοιμώξεις του δέρματος, των πνευμόνων και του κεντρικού νευρικού συστήματος τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα. Αλλά η μόλυνση συνήθως εμφανίζεται μόνο σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν αποστήματα στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες και το συκώτι. Ο χρόνος επώασης μπορεί να κυμαίνεται από έναν έως έξι μήνες, ανάλογα με το στέλεχος των βακτηρίων και την κατάσταση της υγείας του εμπλεκόμενου ατόμου. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να μολυνθούν οι άνθρωποι και να εμφανίσουν συμπτώματα.
Απαιτείται μακροχρόνια ιατρική παρακολούθηση για την ανίχνευση της πάθησης, καθώς μπορεί να καλυφθεί από άλλα μικρόβια που προκαλούν ασθένειες, όπως ο μολυσματικός παράγοντας που προκαλεί τη φυματίωση.
Το 2013, ο αφρός της θάλασσας έπνιξε την άμμο στο Burleigh Heads στη Χρυσή Ακτή μετά τον πρώην τροπικό κυκλώνα Όσβαλντ. Εικόνα AAP/Dave Hunt.
Από πού προέρχεται ο αφρός της θάλασσας;
Κατά τη διάρκεια ισχυρών ανέμων, μικροβιακά σπόρια από το έδαφος μπορεί να καταλήξουν στην επιφάνεια του ωκεανού. Εάν το νερό είναι μολυσμένο με επιπλέοντα λίπη , καθώς και με άσφαλτο, λάδι κινητήρα και υδρογονάνθρακες, αυτά τα σπόρια σύντομα σχηματίζουν βακτηριακές αποικίες ή βιοφίλμ που βγαίνουν και πολλαπλασιάζονται.
Αυτό συμβαίνει επειδή αυτά τα μικρόβια χρησιμοποιούν τη ρύπανση ως πηγή τροφής. Το θαλασσινό νερό μολύνεται όλο και περισσότερο από την απορροή από γεωργικές εκτάσεις ή σκληρές επιφάνειες όπως οι δρόμοι. Τα πάντα που ξεβράζονται στα όμβρια ρέουν στη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια ισχυρών καταιγίδων μπορεί επίσης να συμβεί τυχαία υπερχείλιση από τα συστήματα αποχέτευσης, όπως έχει βιώσει στο παρελθόν το Rockhampton.
Τα φύκια είναι μια άλλη πηγή τροφής για αυτά τα μικρόβια, καθώς μπορούν να σπάσουν τα κύτταρα των φυκιών για να αποκτήσουν πρόσβαση στα θρεπτικά έλαια μέσα. Στη βόρεια Γαλλία έχουν παρατηρηθεί θαλάσσιοι αφροί κατά τη διάρκεια της άνθισης των φυκιών. Το ζεστό νερό κάνει τα πράγματα χειρότερα, καθώς η ζεστασιά αυξάνει το ποσοστό επιβίωσης για το Nocardiae.
Στο εργαστήριό μας στην ακτή Sunshine, μπορέσαμε να αναπαράγουμε ένα γεγονός αφρισμού. Βρήκαμε ότι ο αφρισμός ξεκίνησε σε θερμοκρασίες νερού 24°C και άνω. Τι μπορεί να γίνει για αυτό; Η μείωση της ρύπανσης των ομβρίων θα μειώσει την ανάπτυξη του θαλάσσιου αφρού. Οποιοδήποτε πιθανό περιστατικό μολύνσεων αυτών των σέρφερ μπορεί να ευαισθητοποιήσει για το πρόβλημα. Αλλά ο θαλάσσιος αφρός μπορεί επίσης να βρεθεί σε παρθένα περιβάλλοντα όπως τα εθνικά πάρκα, όπου οφείλεται κυρίως στα έλαια που εκπλένονται από τα δέντρα.
Το αποδείξαμε αυτό το γεγονός στο Εθνικό Πάρκο Noosa. Από την εμπειρία μου στην ακτή Sunshine, το συμβούλιο και άλλες τοπικές αρχές ήταν πολύ δεκτικοί σε συμβουλές σχετικά με τον τρόπο επίλυσης του προβλήματος. Έχουν υποστηρίξει την έρευνά μας και έχουν επίσης ολοκληρώσει σημαντικές αναβαθμίσεις σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων τα τελευταία 20 χρόνια. Από τη στιγμή που υπάρχει ένα ξέσπασμα στο περιβάλλον είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο ωκεανός είναι ένα ανοιχτό σύστημα, σε αντίθεση με το κλειστό σύστημα μιας μονάδας επεξεργασίας λυμάτων, όπου οι χειριστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν ειδικά χημικά ή μηχανικό εξοπλισμό για να σπάσουν τον αφρό. Στην ανοιχτή θάλασσα είναι αδύνατο. Οπότε πρέπει να περιμένουμε να φύγει.
Σε αυτή την περίπτωση, ομάδες ερευνητών από διαφορετικούς κλάδους θα πρέπει να συγκεντρωθούν για να διερευνήσουν το ζήτημα. Μικροβιολόγοι, θαλάσσιοι επιστήμονες, μετεωρολόγοι και χημικοί θα πρέπει να συνεργαστούν για να μάθουν τι συμβαίνει. Τα ωκεάνια ρεύματα πρέπει να παρακολουθούνται για να καθοριστεί πού καταλήγουν οι ρύποι.
Ο αφρός της θάλασσας είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο τροπικός κυκλώνας Άλφρεντ μάζεψε αφρό θάλασσας σε όλη τη διαδρομή της ακτής από το Νοτιοανατολικό Κουίνσλαντ έως τη βόρεια Νέα Νότια Ουαλία. Τρομοκρατήθηκα βλέποντας πλάνα ανθρώπων να παίζουν στον παχύ, κολλώδη αφρό της θάλασσας, χωρίς να γνωρίζουν τους κινδύνους.
Οι εικόνες των ανθρώπων που έπαιζαν στον αφρό της θάλασσας που χτυπήθηκε από τον κυκλώνα Άλφρεντ ήταν βαθιά ανησυχητικές. Εικόνα AAP/Dave Hunt
Αλλά το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην Αυστραλία, ο αφρός της θάλασσας μπορεί να βρεθεί σε μολυσμένες παραλίες σε όλο τον κόσμο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την Ινδία και την Τουρκία. Αφηγούμαι αυτή την ιστορία από τότε που την παρατήρησα για πρώτη φορά στην ακτή Sunshine το 2003. Κάθε φορά που γίνεται ένα σημαντικό γεγονός για τον αφρό της θάλασσας, τα μέσα ενημέρωσης ενδιαφέρονται. Χρειάζεται όμως και ερευνητική υποστήριξη στα ενδιάμεσα κενά.
Εμείς οι επιστήμονες πρέπει να παρακολουθούμε συνεχώς τις ακτές. Όσο η ανθρωπότητα συνεχίζει να παράγει ρύπανση, το πρόβλημα θα αυξάνεται. Θα επιδεινωθεί επίσης καθώς ο κόσμος ζεσταίνεται, γιατί οι αφροί της θάλασσας τους αρέσει να είναι ζεστοί.
