Ο Μίθρας είναι ένας σημαντικός Πέρσης θεός του φωτός που έγινε πολύ γνωστός γύρω στο 600 π.Χ. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον αποκαλούσαν «ο θεός που δεν μπορεί ποτέ να νικηθεί ή να καταστραφεί». Ο ρόλος του στις αρχαίες δοξασίες ήταν σημαντικός. Το 2017, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τον τελευταίο ναό αφιερωμένο σε αυτόν στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ, γεγονός που οδήγησε σε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την επιρροή του. Ανακαλύψεις στο Κάστρο Ζερζεβάν. Οι ανασκαφές στο Κάστρο Ζερζεβάν στην περιοχή Τσινάρ του Ντιγιαρμπακίρ αποκάλυψαν σημαντικά ευρήματα από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και μια σημαντική ανακάλυψη είναι ο υπόγειος ναός σχεδόν 1.900 ετών, αφιερωμένος στον Μίθρα. Αυτή η τοποθεσία έχει πλούσια ιστορία και μοναδική αρχιτεκτονική που θα μπορούσε να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες στην περιοχή.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης μια κρυφή περιοχή στο Κάστρο Zerzevan που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για μυστικές τελετουργίες και το κάστρο έχει ένα ενδιαφέρον παρελθόν που χρονολογείται από την αρχαία ασσυριακή εποχή. Ξεκίνησε ως ρωμαϊκή συνοριακή φρουρά και εξελίχθηκε σε μεγάλο στρατιωτικό οικισμό τον τρίτο αιώνα μ.Χ. Σε περιόδους ειρήνης, περίπου 1.500 άνθρωποι ζούσαν μέσα στα τείχη του, αλλά κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, ο πληθυσμός μπορούσε να αυξηθεί σε 10.000 καθώς περισσότεροι άνθρωποι αναζητούσαν ασφάλεια εκεί.
Οι αρχαιολογικές μελέτες δείχνουν ότι το κάστρο Ζερζεβάν κατοικούνταν από το 882 π.Χ. και ήταν κέντρο ζωής μέχρι την ισλαμική κατάκτηση το 639 μ.Χ. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η μυστηριώδης φύση του ναού μπορεί να ενέπνευσε μυστικές ομάδες όπως οι Illuminati. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον Ζερζεβάν έχει προσελκύσει την προσοχή του ηθοποιού Μόργκαν Φρίμαν, ο οποίος σχεδιάζει να κινηματογραφήσει μέρη της σειράς ντοκιμαντέρ του "The Story of God" εκεί.
Ο Ναός του Μίθρα
Ο ναός του Μίθρα είναι μια εντυπωσιακή κατασκευή. Έχει μήκος 7 μέτρα, πλάτος 5 μέτρα και ύψος 2,5 μέτρα. Στο εσωτερικό του έχει όμορφα λαξευμένους κίονες και κόγχες που αναδεικνύουν την τέχνη της εποχής του. Ο ένας τοίχος δείχνει το λαμπερό στέμμα του Μίθρα, που συμβολίζει το θείο φως και τη δύναμή του, συλλαμβάνοντας την ουσία της αρχαίας λατρείας.
Ναός του Μίθρα μέσα στο Κάστρο Ζερζεβάν. Από Clemens Schmillen.
Στην οροφή, υπάρχουν επίσης τέσσερις δεσμίδες όπου ο φαρμακωμένος ταύρος είναι κρεμασμένος από τα πόδια του, ένα μπολ και μια πισίνα όπου ρέει το αίμα. Κατά τη διάρκεια του τελετουργικού, οι άνθρωποι που λούζονταν και έπιναν το αίμα του θυσιασμένου ταύρου θεωρήθηκε ότι καθαρίστηκαν από τις αμαρτίες τους και μυήθηκαν στην πίστη του Μίθρα. Οι οπαδοί του Μίθρα κάθονταν στο ναό ανάλογα με τη βαθμίδα τους, με την 7η βαθμίδα να είναι η υψηλότερη. Λόγω των απαγορεύσεων άλλων τελετουργιών μετά τη διάδοση του Χριστιανισμού, ο βωμός για τις θυσίες ταύρων δεν υπάρχει πλέον.
Ο Μίθρας ξεκίνησε ως θεός του ήλιου στο αρχαίο Ιράν γύρω στον 5ο αιώνα π.Χ. Θεωρήθηκε ως μια ισχυρή φιγούρα που κυβερνούσε τον κόσμο. Με τον καιρό, αυτή η πεποίθηση εξελίχθηκε σε Μιθραϊσμό, ένα σύνθετο σύστημα λατρείας που επηρέασε πολλά μυστικιστικά κινήματα.
Ο Μιθραϊσμός φτάνει στη Ρώμη
Ο μιθραϊσμός ήρθε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 2ο αιώνα μ.Χ., εν μέρει λόγω της επιτυχίας των περσικών στρατιωτικών εκστρατειών. Γρήγορα έγινε δημοφιλής, ειδικά μεταξύ των στρατιωτών.
Στην ειδωλολατρική Ρώμη, μια επίλεκτη ομάδα υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων, πλούσιοι έμποροι, αριστοκράτες, ακόμη και μερικοί αυτοκράτορες ασκούσαν αυτή τη μυστηριώδη θρησκεία. Λάτρευαν τον Μίθρα, ο οποίος πίστευαν ότι είχε μεγάλο έλεγχο στο σύμπαν. Ο Μίθρας ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας θεός. Θεωρήθηκε ως σύμβολο του ήλιου, που αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη, το φως, την πίστη και τον πόλεμο. Πολλά για τον Μιθραϊσμό είναι ακόμα ασαφή επειδή τα τελετουργικά του ήταν μυστικά και λίγα γραπτά αρχεία έχουν διασωθεί. Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε προέρχονται από αρχαιολόγους που έχουν βρει κομμάτια αυτού του αρχαίου συστήματος πεποιθήσεων.
Ο Μίθρας αντιπροσώπευε ιδέες που ξεπερνούσαν τη μυθολογία, συμβολίζοντας τη δικαιοσύνη, το φως, τη φιλία και τη σημασία των συμφωνιών. Το όνομά του σημαίνει «διαμεσολαβητής», κάτι που δείχνει τον σημαντικό ρόλο του σε διαφορετικούς πολιτισμούς, ειδικά κατά τη διάρκεια της ακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το μυστήριο του Μιθραϊσμού μεγάλωσε με τα περίπλοκα τελετουργικά και τα σύμβολά του, προσελκύοντας έναν ευρύ και αυξανόμενο αριθμό οπαδών. Ωστόσο, οι μεταβαλλόμενες παλίρροιες της πνευματικότητας που σάρωσαν την Ευρώπη τον 4ο αιώνα μ.Χ. έφεραν μαζί τους την άνοδο του Χριστιανισμού, με αποτέλεσμα την τελική καταστολή της μιθραϊκής πίστης και την τραγική απώλεια των άλλοτε ζωντανών τελετουργιών της.
Στην ειδωλολατρική Ρώμη, μια επίλεκτη ομάδα υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων, πλούσιοι έμποροι, αριστοκράτες, ακόμη και μερικοί αυτοκράτορες ασκούσαν αυτή τη μυστηριώδη θρησκεία. Λάτρευαν τον Μίθρα, ο οποίος πίστευαν ότι είχε μεγάλο έλεγχο στο σύμπαν.
Ο Μίθρας ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας θεός. Θεωρήθηκε ως σύμβολο του ήλιου, που αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη, το φως, την πίστη και τον πόλεμο. Πολλά για τον Μιθραϊσμό είναι ακόμα ασαφή επειδή τα τελετουργικά του ήταν μυστικά και λίγα γραπτά αρχεία έχουν διασωθεί. Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε προέρχονται από αρχαιολόγους που έχουν βρει κομμάτια αυτού του αρχαίου συστήματος πεποιθήσεων. Ο Μίθρας αντιπροσώπευε ιδέες που ξεπερνούσαν τη μυθολογία, συμβολίζοντας τη δικαιοσύνη, το φως, τη φιλία και τη σημασία των συμφωνιών. Το όνομά του σημαίνει «διαμεσολαβητής», κάτι που δείχνει τον σημαντικό ρόλο του σε διαφορετικούς πολιτισμούς, ειδικά κατά τη διάρκεια της ακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το μυστήριο του Μιθραϊσμού μεγάλωσε με τα περίπλοκα τελετουργικά και τα σύμβολά του, προσελκύοντας έναν ευρύ και αυξανόμενο αριθμό οπαδών. Ωστόσο, οι μεταβαλλόμενες παλίρροιες της πνευματικότητας που σάρωσαν την Ευρώπη τον 4ο αιώνα μ.Χ. έφεραν μαζί τους την άνοδο του Χριστιανισμού, με αποτέλεσμα την τελική καταστολή της μιθραϊκής πίστης και την τραγική απώλεια των άλλοτε ζωντανών τελετουργιών της.
Πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις έχουν βρει μιθραϊκούς ναούς και τεχνουργήματα, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε αυτήν την αρχαία θρησκεία και τις μυστηριώδεις πρακτικές της. Αυτές οι νέες πληροφορίες μας επιτρέπουν να συνδέσουμε την κληρονομιά του Μίθρα με τον σύγχρονο κόσμο.
Η Μετάβαση από τον Μιθραϊσμό στον Χριστιανισμό
Η άνοδος των νέων θρησκειών συχνά εξαρτιόταν από τη στρατιωτική δύναμη. Μια κομβική στιγμή συνέβη το έτος 313 με το διάταγμα του Μεδιολάνου του Κωνσταντίνου. Αυτό το σημαντικό διάταγμα σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στην ιστορία του Χριστιανισμού στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Επέτρεπε στους Χριστιανούς να λατρεύουν ανοιχτά χωρίς φόβο δίωξης. Το διάταγμα τους έδωσε επίσης νόμιμα δικαιώματα, αφήνοντάς τους να χτίσουν εκκλησίες και να διεκδικήσουν εκ νέου περιουσίες που τους είχαν αφαιρεθεί. Επιπλέον, η ενσωμάτωση εκπαιδευμένων χριστιανών στρατιωτών στον ρωμαϊκό στρατό έδωσε στον Κωνσταντίνο ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Αυτοί οι στρατιώτες εκπαιδεύονταν συνεχώς επειδή ο ρωμαϊκός στρατός τους καταδίωκε σε μια προσπάθεια να τους καταστρέψει.
Αυτοί οι στρατιώτες όχι μόνο υποστήριξαν τη νέα πίστη αλλά ενίσχυσαν επίσης τον στρατό, βοηθώντας τον Χριστιανισμό να αποκτήσει μεγαλύτερη αποδοχή μεταξύ άλλων θρησκευτικών ομάδων της εποχής. Στα χρόνια μετά το Διάταγμα των Μεδιολάνων, ειδικά στα τέλη του 4ου αιώνα, ο Χριστιανισμός αναπτύχθηκε γρήγορα και απέκτησε μεγαλύτερη επιρροή από άλλες θρησκείες της Μέσης Ανατολής. Αυτή η ανάπτυξη έφτασε στο αποκορύφωμά της το 381 μ.Χ., όταν ο Θεοδόσιος, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας, έκανε τον Χριστιανισμό επίσημη κρατική θρησκεία. Αυτή η αλλαγή επηρέασε σημαντικά τις πνευματικές πεποιθήσεις της περιοχής. Νωρίτερα, γύρω στο 60 μ.Χ., ο Άγιος Παύλος είχε εργαστεί σκληρά για να αναδιαμορφώσει την ιστορία του Ιησού. Υπήρξε βασικό πρόσωπο στην οικοδόμηση της θεολογικής και ηθικής βάσης του Χριστιανισμού, δίνοντάς του ένα σαφές σύστημα πεποιθήσεων. Άλλοι απόστολοι διέδωσαν επίσης αυτή τη νέα πίστη, δουλεύοντας μαζί για να μοιραστούν τις διδασκαλίες της και να αναπτύξουν μια κοινότητα πιστών σε πολλά διαφορετικά μέρη.
A. Refik Kutluer
https://www.ancient-origins.net/news-myths-legends/mithras-0021948