Tο αρχείο της Γης μας έδειξε ότι οι ήπειροι έχουν ένα δικό τους κύκλο μέσα στο γεωλογικό χρόνο, όπου ενώνονται και χωρίζουν. Ονομάζεται «κύκλος της υπερηπείρου» και παρουσιάζεται στη Γη από τότε που διαμορφώθηκε η πρώτη ξηρά του πλανήτη μας. Ο κύκλος της υπερηπείρου είναι μια άλλη παραξενιά,ενός πλανήτη που απεχθάνεται και αποστρέφεται τη στασιμότητα. Οι συγκρούσεις των ηπείρων δίνουν λιγότερες και μεγαλύτερες ηπείρους ενώ το άνοιγμα των ωκεανών δίνει όλο και μικρότερες ηπείρους. Tο κλίμα της Γης μπορεί να είναι εξαιρετικά διαφορετικό ανάλογα με τον τόπο της Γης όπου βρίσκονται οι μάζες ξηράς στον υπερηπειρωτικό κύκλο. Όταν ο κόσμος βρίσκεται σε υπερηπειρωτική φάση, το κέντρο της υπερηπείρου μετατρέπεται σε μια μεγάλη έρημο. Δεν ζούμε σε έναν ήσυχο και ατάραχο πλανήτη αλλά σε έναν πλανήτη που του αρέσει να μεταμορφώνεται και να αυτοανανεώνεται μέσα σ’ ένα πεδίο αδιάκοπης μάχης.- Γεωστοχασμοί, 2010
Γεωδίφης
Αναρτήσεις