Ο John Henry Pratt (4 Ιουνίου 1809 - 28 Δεκέμβρη 1871) ήταν ένας Βρετανός κληρικός που θεωρούσε ότι τόσο τα βουνά όσο και οι πεδιάδες , επιπλέουν σε ένα στρώμα πυκνότερο και ότι τα ύψη στα οποία ανέρχονται οι επιφάνειες πάνω από το στρώμα αυτό είναι αντιστρόφως ανάλογο προς τις πυκνότητες του υλικού που αποτελεί τις δύο μάζες. Με αυτόν τον τρόπο ,όσο υψηλότερα είναι ένα βουνό τόσο μικρότερη είναι η πυκνότητά του. Επίσης για να αντισταθμισθεί το μικρό βάρος του θαλάσσιου ύδατος, η πυκνότητα των πετρωμάτων κάτω από τους ωκεανούς οφείλει να είναι μεγαλύτερη από την μέση πυκνότητα του γήινου φλοιού. Η θεωρία του Pratt ήταν η πρώτη διατύπωση της θεωρίας της ισοστασίας . Όμως δεν χρησιμοποίησε τον όρο ισοστασία. Τελικά ο όρος αυτός δόθηκε 35 χρόνια αργότερα από τον Αμερικανό γεωλόγο Dutton. Η ισοστασία είναι μία από τις βασικές ιδιότητες που προκαλεί τα βουνά και οροπέδια να αυξάνονται. Όλα τα βουνά έχουν ρίζες δημιουργώντας έτσι μία κατάσταση πλευστότητας που ισορροπεί το βάρος τους όπως τα παγόβουνα. Καθώς μια μάζα προστίθεται σε ένα τέμαχος της λιθόσφαιρας (ιζηματογένεση, μαγματικές διαδικασίες, παγετώνες κά), αυτό τείνει να καταβυθισθεί. Αντίθετα αν απομακρύνεται μάζα διαμέσου της διάβρωσης, της τήξης παγετώνων κά, τότε το τέμαχος τείνει να ανυψωθεί. Φωτογραφία-Mark Brandon,Παταγωνικές Άνδεις
