Ο τελευταίος ταρσανιέρης της Κω

Ο συμιακός Δημήτρης Μάρκογλου, πρακτικός ναυπηγός, στο «σπίτι» του απέναντι από τον προμαχώνα Del Carreto [1514] του Κάστρου της Νεραντζιάς.

Πέθανε 91 χρονών,το 1987 στην αγαπημένη του Κω και τάφηκε στον κοιμητηριακό ναό του Αγ.Ιωάννη 7 Βήματα.

Γεννήθηκε στην Σύμη, έζησε τα πρώτα του χρόνια στην Αλικαρνασσό. 

Πριν από την μικρασιατική καταστροφή έφτασε στην Κω, μαζί με την οικογένεια του, όπου έφτιαξε τον μεγαλύτερο Ταρσανά της Δωδεκανήσου. 

Για χρόνια ο ταρσανάς του δραστήριου και ακούραστου «πετρουμιανού», μεγαλουργούσε. 

Τέλη της δεκαετίας του ΄60, «συνταξιοδοτήθηκε», μαζί του έφυγε η ξυλοναυπηγική του νησιού.Για την ταραχώδη ζωή και την αγάπη του για την θάλασσα,θα επανέλθω με ανέκδοτες ιστορίες που μου διηγήθηκαν άνθρωποι του.

Σχετικά με την ετυμολογία της λέξης, ταρσανάς: Η ονομασία αρσανάς προέρχεται από την αραβική γλώσσα, αλλά πέρασε στην ελληνική από τη βενετσιάνικη διάλεκτο, όπου arsenale σημαίνει σταθμός πλοίων. Αρσανάς < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀρσανάς, ἀρσενάς <τουρκική tersane <βενετική tersanà.Ο Amir Aczel,  στο βιβλίο του The Riddle of the Compass [το αίνιγμα της πυξίδας]  παραπέμπει στο αραβικό dār șinā‛ah που σημαίνει «οίκος κατασκευής». 

Από το αραβικό νταρσινά δανείστηκαν οι Τούρκοι τον τερσανά τους κι εμείς τον ταρσανά. Από την ίδια αραβική ρίζα οι Ενετοί ονόμασαν τα περίφημα ναυπηγεία τους το Arsenal. Έτσι προέκυψε η χρήση της λέξης arsenal ως ταυτόσημης με την αρματωσιά.

Γεωδίφης

Το παλιό αεροδρόμιο της Κω με αεροπλάνο της τότε Ολυμπιακής Αεροπορίας, του Ωνάση.Αριστερά είναι ο Δημήτρης Μάρκογλου με την Μαριώ του, τέλη της δεκαετίας ΄60.Δεξιά ο Σταμάτης Σταμόγλου με την κόρη του Ειρήνη και τον γιο του Δημήτρη.