Ακτή του Γιαλού, Κω

Ακτή του Γιαλού πριν από τον σεισμό του ΄33.

Η σημερινή Ακτή Μιαούλη μετά το 1928 και πριν το 1933 με το Κυβερνείο του Ιταλού αρχιτέκτονα F.Fausto. Διακρίνεται η Αποβάθρα της Σκάλας,το λιμάνι της πόλης Κω του 20ου αιώνα.

Η Αποβάθρα είχε 4 μέτρα πλάτος και μήκος 130μ. και είχε ανακατασκευαστεί το 1893, ίσως έπαθε ζημιά από τον σεισμό του 1863 από το Ρήγμα της Χάλκης. 

Επίσης το Καζίνο, το πολυτελές καφενείο των αδελφών Παντελίκιζη με τις καμάρες και το Τελωνείο με τις αποθήκες του.Τα κτίρια καταστράφηκαν από τον σεισμό από το Ρήγμα Κω, το ΄33. 

Μετά από τον σεισμό έγινε η ανάπλαση της περιοχής με σημαντικές τεχνικές παρεμβάσεις που άλλαξαν το παραλιακό μέτωπο. Έγινε η Piazza Marina των Ιταλών με την Πύλη του Αγ.Νικολάου που οδηγούσε στην αρχαία Αγορά, την ανακαίνιση της μεσαιωνικής οικίας Σανς και τα «βενετσιάνικα» κτίσματα με τα παρκάκια που βλέπουμε μέχρι τις μέρες μας, κατά μήκος του πρώην μεσαιωνικού τείχους της Χώρας.

Μεταξύ Καζίνου και Κυβερνείου ήταν η είσοδος προς την Πλατεία Πλατάνου. Επίσης στις φωτογραφίες βλέπουμε το ξενοδοχείο Gelsomino, το κτίριο Podesta, όπως και το επιβλητικό καμπαναριό με τις 4 καμπάνες και τον θόλο του Amnus Dei. 

Τον καθολικό ναό κατασκεύασε το 1926 o Fausto και γκρέμισε ο Στρατιωτικός Διοικητής της Κω, Γεώργιος Κουρούκλης το 1947, από τυφλό φανατισμό και μόνο.

Γεωδίφης

Πηγές:

1. Ιστορία των Σεισμών της Κω, 2018-2023

2. Παιδί της Ρέας

3. Κώια-Ιακ.Ζαρράφτη

4. Παλιές φωτογραφίες της Κω, ΦΒ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Το θρυλικό Καζίνο της Κω, στην Ακτή του Γιαλού[Μιαούλη, σήμερα] της δεκαετίας του ΄20. Από την επίσκεψη του βασιλικού ζεύγους της Ιταλίας στην Κω.

Ανατολικά της Ακτής του Γιαλού,  περίπου 1928. Με το καμπαναριό του Fausto και το Gelsomino του Petracco.

Στην Ακτή του Γιαλού, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

H Dogana δηλαδή το Τελωνείο με την πλατεία, στην σημερινή Ακτή Μιαούλη , την Piazza Marina των Ιταλών. Καρτ ποστάλ από τις αρχές ιταλοκρατίας.

«Ακτή του Γιαλού» της πόλης Κω[σημερινή Ακτή Μιαούλη],με τα νεοκλασικά της κατά την προσωπική μου εκτίμηση,γύρω στο 1929-1930;Εκτός από το Διοικητήριο τίποτα άλλο δεν έχει μεινει από την πάλαι ποτέ μεγαλοπρεπή και διάσημη συνοικία.

Από την Ακτή Γιαλού στην Viale Marina της πόλης Κω, μετά τον σεισμό του 1933 και πριν από το 1940.

Σε καρτ ποστάλ , από την Viale Marina φτάσαμε στην Ακτή Μιαούλη της δεκαετίας του 60-70!

Ακτή του Γιαλού, τέλη της δεκαετίας του ΄20.

Πρίν από περίπου 100 χρόνια! Η Ακτή Μιαούλη, η Σκάλα του Πολεμικού και η Β.Γεωργίου σε πανοραμική φωτογραφία πριν φτιαχτεί το Gelsomino.

Σε πανοραμική φωτογραφία η Ακτή του Γιαλού της πόλης Κω, δεκαετία του 20;

Η παραλία του Γυαλού και το Gelsomino σε προσεισμική φωτογραφία.

Ακτή του Γιαλού, δεκαετία 20;

Σε πανοραμική φωτογραφία η Ακτή του Γιαλού την δεκαετία ΄20.

Επίσκεψη του τότε διοικητή της Δωδεκανήσου Mario Lago  στην Κω, προσεγγίζει την Σκάλα του Πολεμικού με κωπήλατη κώτικη βάρκα,δεκαετία του ΄20. Διακρίνεται το παραλιακό μέτωπο της πόλης Κω.

Το θρυλικό Καζίνο της πόλης Κω σε προσεισμική φωτογραφία της δεκαετίας ΄20. πό τις καμάρες[κ΄στοά] αυτού του κτιρίου που σήμερα δεν υπάρχει λόγω του σεισμού του ΄33 ο Ιταλός μηχανικός Φ.Φάουστο εμπνεύστηκε τις ανάλογες του Διοικητηρίου. Ήταν καφετέρια, καφενείο, προϋπήρχε του Διοικητηρίου και ένας χώρος όπου έκλειναν τις δουλειές του οι παλιοί Κώοι.

Η παραλία του Γιαλού σε καρτ ποστάλ....με απλωμένα τα δίκτυα των ψαράδων!Πίνακας δεκαετίας ΄50. Μια εικόνα που έχει μείνει χαραγμένη στους παλιούς Κώους.Σε όλο το παραλιακό μέτωπο από την σημερινή Ακτή Μιαούλη έως την Βασ.Γεωργίου έριχναν δίκτυα από τις βάρκες τους.Η μέθοδος της πεζότρατας είχε ως εξής: Έριχνε τα δίκτυα η τράτα ανοιχτά και μετά έφερναν γιαλό 2 σχοινιά που τα τραβούσαν και έφερναν κοντά τά δίχτυα μαζεύοντας τα ψάρια [μαρίδες και γόπες συνήθως].Τα σχοινιά τα τραβούσαν με τη «ρουκάνα».

Παραλιακό μέτωπο της Κω με την Ακτή του Γιαλοού,δεκαετία του ΄20.

Ακτή Μιαούλη σε καρτ ποστάλ, δεκαετίας '50. 

Πανόραμα της Κω με την Ακτή του Γιαλού, χωρίς το ξενοδοχείο Ξενία, 1956. Φωτογραφία -Schuyler Jones, Μουσείο Pitt Rivers.

Κάστρο της Κω και  το δυτικό τμήμα της Ακτής του Γιαλού, 1925.