Κωακός «λαμπερός» λίθος

«Γιατί οι θεοί αντιλαμβάνονται αυτό που βρίσκεται στο μέλλον και οι θνητοί αυτό που συμβαίνει στο παρόν, αλλά οι σοφοί αυτό που πλησιάζει..», Φιλόστρατος ο Αθηναίος από την Λήμνο, «Βίος Απολλωνίου του Τυανέως» 3ος αιώνας μ.Χ.

Πάνω ντόπιο μάρμαρο με προσμίξεις στην τοποθεσία Φούρνοι [Α.Χαιχούτες].Κάτω δωρικό ντόπιο μαρμάρινο μέλος στήλης από την αρχαία Αγορά της Κω, δεκαετία ‘30.

Η στροφή προς το ντόπιο μάρμαρο από τους Κώους τεχνίτες έγινε τον 4ο-2ο αιώνα π.Χ.

Αργότερα τα μάρμαρα του νησιού και όχι μόνο έγιναν πολυζήτητα από γειτονικά νησιά [Ρόδος, Κάλυμνος, Νίσυρος κά], πόλεις [Κνίδος, Αλικαρνασσός κά] έως και απομακρυσμένες περιοχές[Μ.Ασία, Ελλάδα].

Κάποτε η δημιουργία περνούσε μέσα από τον μικρό μας τόπο. Ιδέες και υλικά πήγαιναν μαζί. Οτιδήποτε φτιαχνόταν είχε το κωακό αποτύπωμα. 

Τα χρόνια  πέρασαν, σηκώσαμε λευκή σημαία. Τώρα όλα έρχονται απέξω. Δεν ισχύει πια ο νόμος του νησιού, της απομόνωσης. Ξενόφερτες κακά αντιγραμμένες ιδέες και υλικά με άγνωστη ταυτότητα. 

Ολα πλέον γίνονται από τούρκικο, κινέζικο μάρμαρο και βάλε. Από άλλα μέρη της χώρας ελάχιστα φτάνουν. Είναι ακριβό, ας πάρουμε το εισαγόμενο και φθηνό, λένε ορισμένοι. Άλλοι υποστηρίζουν «να μην χαλάσουμε το περιβάλλον», αν και αυτό δεν ισχύει για τα σπίτια μας. 

Ευτυχώς οι πρόγονοι τα έβαλαν σε σωστή ζυγαριά, τόλμησαν και μας άφησαν το Ασκληπιείο, την Αρχαία Αγορά και μοναδικά έργα ,μνημεία από την πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά...

Γεωδίφης

Πηγές:

1. Παιδί της Ρέας, τριλογία

2. Κώια, Ιακ.Ζαρράφτης