Η μακρύτερη γνωστή επιγραφή σε μη αποκρυπτογραφημένη γραμμική γραφή
Το σκήπτρο από ελεφαντόδοντο με τη μεγαλύτερη γνωστή επιγραφή Γραμμικής Α, που βρέθηκε στην Κνωσό. Από: A. Kanta et al. Μια γραφή του μινωικού πολιτισμού, που βρέθηκε σε ένα σκήπτρο στην Κνωσό .
Ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε στην Κνωσό, στο νησί της Κρήτης, τη μεγαλύτερη επιγραφή Γραμμικής Α που βρέθηκε μέχρι σήμερα. Το σενάριο εμφανίζεται σε ένα κυκλικό αντικείμενο από ελεφαντόδοντο με προσαρτημένη λαβή, που ανακαλύφθηκε σε ένα πλαίσιο ξεκάθαρης θρησκευτικής σημασίας σε ένα νεοανακτορικό κτίριο.
Εκτός από την παροχή της μεγαλύτερης επιγραφής σε αυτό το σύστημα που δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί, το εύρημα προσφέρει νέες προοπτικές για τη χρήση της μινωικής γραφής σε τελετουργικά πλαίσια.
Το αντικείμενο αποκαλύφθηκε σε ένα από τα δωμάτια ενός κτηρίου νεοανακτορικής φάσης (1700-1450 π.Χ.) που βρίσκεται στο οικόπεδο Ανετάκη, μια περιοχή της Κνωσού που χαρακτηρίζεται από τη θρησκευτική του χρήση από την Πρωτοανακτορική περίοδο έως τους μεταγενέστερους χρόνους.
Η επιγραφή βρέθηκε στη λεγόμενη Αποθήκη Ελεφανντόδοντου μια ημιυπόγεια κατασκευή όπου ανακαλύφθηκαν επίσης θραύσματα αγγείων, μπρούτζου και άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με προσφορές.
Το αντικείμενο από ελεφαντόδοντο, που προσωρινά προσδιορίζεται ως σκήπτρο ή τελετουργικό ραβδί, διαθέτει μια εγχάρακτη επιγραφή στη Γραμμική Α σε όλες τις επιφάνειές του. Σύμφωνα με ειδικούς που μελέτησαν το εύρημα, το συνολικό μήκος του κειμένου φτάνει περίπου τα 119 σημεία, ξεπερνώντας σε μήκος όλες τις άλλες γνωστές επιγραφές αυτού του συστήματος γραφής.
Το αντικείμενο αποτελείται από ένα δαχτυλίδι από ελεφαντόδοντο με λαβή, το οποίο αρχικά φαινόταν να είναι μια ενιαία μονάδα. Ωστόσο, επιγραφικές μελέτες έχουν δείξει ότι η επιγραφή στο δαχτυλίδι και αυτή στη λαβή παρουσιάζουν διαφορές τεχνοτροπίας, υποδηλώνοντας ότι χαράχτηκαν από διαφορετικούς γραφείς ή σε διαφορετικούς χρόνους.
Το κείμενο στο δαχτυλίδι κατανέμεται σε 4 όψεις, καθεμία από τις οποίες περιέχει επιγραφές σκαλισμένες με ασυνήθιστα υψηλό βαθμό ακρίβειας για τη Γραμμική Α γραφή. Διακρίνεται για την καλλιγραφική του τελειοποίηση, η οποία υποδηλώνει τελετουργική παρά διοικητική χρήση, σε αντίθεση με τις περισσότερες πήλινες πινακίδες που είναι εγγεγραμμένες σε αυτό το σύστημα.
Η επιγραφή χωρίζεται σε μετόπες ή χωριστά τμήματα, μέσα στα οποία εμφανίζονται λογογραφικά σύμβολα που αντιπροσωπεύουν ζώα, αγγεία, υφάσματα και δέρματα, που πιθανώς σχετίζονται με τελετουργικές δραστηριότητες. Ένα από αυτά παρουσιάζει μια σειρά από δώδεκα τετράποδα, το καθένα μέσα στη δική του μετόπη, υποδηλώνοντας μια εικονογραφική καταγραφή προσφορών ή θυσιών.
Μια άλλη όψη περιέχει μια ακολουθία συλλαβικών και λογογραφικών χαρακτήρων, σε ορισμένες περιπτώσεις που σχετίζονται με πινακίδες αγγείων, που μπορεί να υποδεικνύουν πληροφορίες για το περιεχόμενό τους.
Η ανακάλυψη αυτής της επιγραφής παρέχει μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να προχωρήσει η μελέτη της Γραμμικής Α, ενός συστήματος γραφής που δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου κατά την Εποχή του Χαλκού.
Το μήκος του και η παρουσία τελετουργικής εικονογραφίας υποδηλώνουν ότι μπορεί να είναι ένα τελετουργικό κείμενο ή μια καταγραφή προσφορών. Μια ιδιαίτερα σημαντική πτυχή είναι η απουσία αριθμών, χαρακτηριστικό που διακρίνει αυτή την επιγραφή από διοικητικά κείμενα σε πήλινες πινακίδες.
Αυτό ενισχύει την υπόθεση ότι η μινωική γραφή δεν περιοριζόταν στη λογιστική αλλά έπαιζε ρόλο και σε θρησκευτικά και τελετουργικά πλαίσια. Από την άλλη, η λαβή του αντικειμένου φέρει διαφορετική επιγραφή στη Γραμμική Α, αλλά με δομή πιο παρόμοια με διοικητικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένων αριθμητικών και κλασματικών σημείων. Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει μια διπλή χρήση του αντικειμένου, συνδυάζοντας τελετουργικά στοιχεία με μια πιθανή λειτουργία τήρησης αρχείων.
