Ωδείο Κω,1936
Σε φωτογραφία το αρχαίο Ωδείο Κω, την δεκαετία του ΄30[Baker-Penoyre, Mr John ff]
Φεύγοντας ἀπὸ τὸ μεγαλόπρεπο αὐτὸ ἑλληνορρωμαϊκὸ ἀνάκτορο ἔχουμε ἀκόμη νὰ ἰδοῦμε, σὲ μικρὴ πιὸ πέρα ἀπόσταση, τὸ ἀρχαῖο θέατρο[Ωδείο] τῆς Κῶ στὸ βάθος μιᾶς γραφικῆς ἀλλέας μὲ κυπαρίσσια καὶ ἀνθισμένες μπουκεμβίλιες.
Κάτω ἀπὸ τὶς πολυδαίδαλες κρύπτες του - ὅταν τὸ θέατρο αὐτὸ ἦρθε στὸ φῶς ἀπὸ τὶς Ιταλικὲς ἀνασκαφὲς - βρέθηκαν - 17 ὁλόκληρα ἀγάλματα καταγῆς στὴ σειρὰ ξαπλωμένα, σχεδὸν ἀκέραια, ἔργα τῆς ἀκμαιότερης κωακῆς γλυπτικής τέχνης. Ανάμεσό τους ἦταν καὶ ὁ Ιπποκράτης , ἔργο τοῦ Δ΄ αἰώνα, ὅπως καὶ οἱ περίφημες μορφὲς τῶν δύο ἐξαίσιων γυναικῶν ποὺ σήμερα στολίζουν τὸ Μουσεῖο τῆς Ρόδου.
Ὁ Ἰταλὸς ἀρχαιολόγος Julio Jacopi στὸ βιβλίο του « Clara Rhodos » λέει πρῶτα γιὰ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ιπποκράτη πὼς στὸ σύνολό του, ὅπως καὶ στὴν κάθε του λεπτομέρεια, παρουσιάζει τέχνη ἐξαιρετική. Η στάση καὶ ἡ κίνηση τοῦ κορμιοῦ του θυμίζουν στὸ ρυθμό τους ἔργα τοῦ Πολυκλείτου, καὶ ἡ ὅλη ἀπόδοσή του ἀγγίζει τὴν Πραξιτέλεια δημιουργία. Το πρόσωπό του καθρεφτίζει τὴν εὐγένεια τῆς ψυχῆς στὴν πλαστικὴ ἀπεικόνιση τῆς πραγματικότητας καὶ μαρτυρεῖ πὼς ἡ νατουραλιστικὴ ἀντίληψη τῆς τέχνης βρίσκεται ἐναρμονισμένη μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Δ΄ αἰώνα.
Ὁ καλλιτέχνης ποὺ δημιούργησε τὸν Ἱπποκράτη ἀκολουθεῖ τὸ ρεῦμα τῆς ἀττικῆς τέχνης, ποὺ ἐκδηλώνεται στὴν ἀναπαράσταση τοῦ Ηθικοῦ καὶ τραγικοῦ μεγαλείου τοῦ πνεύματος κι όπου φανερώνεται κυρίως ἡ συναισθηματικὴ ἔκφραση μαζὶ μὲ τὴ γλυκύτητα τοῦ ἤρεμου ἀνθρώπινου πόνου.Παραβάλλοντάς το μὲ τὶς ὡραιότερες ἐπιτύμβιες στῆλες τῆς ἀρχαιότητας, ὁ ξένος ἀρχαιολόγος τὸ βρίσκει πολὺ ἀνώτερο σὲ ὁμορφιὰ καὶ σὲ καλλιτεχνικὴ ἀπόδοση ἀπ' αὐτές.
Αθηνά Ταρσούλη,1949
Γεωδίφης
