Μία νέα σύγκρουση πολιτισμών είναι σε εξέλιξη....
Μία νέα σύγκρουση είναι σε εξέλιξη από την αλληλεπίδραση ανθρώπων με διαφορετικές πολιτισμικές αξίες.Μια κατάσταση στην οποία αποκαλύπτονται αποκλίνουσες στάσεις, ηθικές αρχές, ανόμοιων πολιτισμών ή υποκουλτούρων. Πίσω της υποβόσκει ένα σχέδιο, φυσικοί πόροι που σπανίζουν, γεωπολιτικά παιχνίδια που προκαλούν η γεωλογία και η γεωγραφία της ευρύτερης περιοχής. Το καλά δοκιμασμένο σενάριο είναι γνωστό και τι αν έχουν περάσει εκατοντάδες χρόνια, παραμένει το ίδιο. Πως να επεκταθείς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη εξοντώνοντας όσους δεν συμφωνούν μαζί σου. Εδώ είναι ένα άρθρο μια Τουρκάλας δημοσιογράφου με ιδιαίτερες ευασθησίες στις μειονότητες. Ας την ακούσουμε:
Μετά από πρόσφατη απόφαση εφετείου στο Κάιρο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση θα κατασχέσει την ιστορική ελληνορθόδοξη Μονή της Αγίας Αικατερίνης και θα εκδιώξει την κοινότητα των μοναχών της για να μετατρέψει τον χώρο σε κρατικό τουριστικό αξιοθέατο.
Η απόφαση είναι το τελευταίο κεφάλαιο μιας υπόθεσης διεκδίκησης γης που κατατέθηκε για πρώτη φορά το 2012. Η Ορθόδοξη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, που βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά της χερσονήσου του Σινά στην Αίγυπτο, είναι το παλαιότερο συνεχώς ενεργό μοναστήρι στον κόσμο.
Το μοναστήρι βρίσκεται εκεί όπου η εβραϊκή Βίβλος αναφέρει ότι ο Μωυσής είδε την καιγόμενη βάτο και έλαβε τις Δέκα Εντολές.
Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, η Ορθόδοξη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά χτίστηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α' στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. πάνω στα λείψανα της μαρτυρικής αγίας και στη θέση της βιβλικής καιόμενης βάτου, όπως την εντόπισε η Αγία Ελένη, η μητέρα του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Φημολογείται ότι φιλοξενεί την παλαιότερη βιβλιοθήκη που λειτουργεί συνεχώς σήμερα. Οι συλλογές θρησκευτικών και κοσμικών χειρογράφων που διαθέτει είναι θρυλικές και φέρονται να είναι δεύτερες σε αριθμό μόνο μετά από αυτή που κατέχει το Βατικανό.
Ο Αρχιεπίσκοπος Σινά, με τον τίτλο Φαράν και Ραϊθώ- Δαμιανός, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά, δήλωσε: «Για πάνω από δέκα χρόνια τώρα, μπαινοβγαίνουμε στα δικαστήρια, επειδή το δικαίωμα ιδιοκτησίας μας σε αυτή την άγονη γη -την οποία πάντα θεωρούσαμε δική μας, που μας παραδόθηκε από αγιασμένα άτομα- μας αρνείται.
«Οι αρχές, ιδίως η Υπηρεσία Αρχαιοτήτων, μας λένε ότι ναι, μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε, αλλά μας ανήκουν. ... Τώρα λένε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να τη διαχειριζόμαστε. «Είμαι 91 ετών σήμερα και ζω στο Μοναστήρι από την ηλικία των 27 ετών - μπορείτε να φανταστείτε τον πόνο στην καρδιά μου».
Όταν ρωτήθηκε τι θα συμβεί τώρα που το δικαστήριο εξέδωσε εντολή έξωσης, ο Αρχιεπίσκοπος είπε: Πρόκειται για δικαστική χειραγώγηση. Το 1980, η κυβέρνηση δήλωσε ότι σε περιοχές χωρίς κτηματολόγιο, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα πρέπει να υποβάλλουν δηλώσεις. Η Μονή ήταν από τις πρώτες που υπέβαλαν τέτοιες δηλώσεις... Είκοσι χρόνια αργότερα, το αιγυπτιακό κράτος μας λέει ότι είναι υπερβολική, ή αυτή ή εκείνη η δικαιολογία - και στο τέλος, δεν μας δόθηκε τίποτα. Τώρα μας λένε: «Δεν έχετε δικαίωμα να βρίσκεστε εδώ. Είστε νεοφερμένοι», ενώ ζούμε στο Σινά από τον 6ο αιώνα.
Πιαστήκαμε σε αναταραχή, κατά την περίοδο των φανατικών μουσουλμανικών εξεγέρσεων, και άρχισαν να μας βλέπουν ως εισβολείς, σαν να είχαμε αγοράσει πρόσφατα αυτές τις γαίες, όπως πολλοί άλλοι έχουν κάνει παράνομα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός δήλωσε επίσης: «Οι αρχές μας κατηγορούν για χρήση (καταχρηστική κατοχή) και απαιτούν ακόμη και πληρωμή γι' αυτήν. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει δικηγόρος στην Αίγυπτο που να μιλάει ελληνικά ή να είναι Έλληνας για να μας υπερασπιστεί».
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε πρόσφατα ένα πακέτο οικονομικής βοήθειας για την Αίγυπτο ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ, παρά τις συνεχιζόμενες διώξεις του χριστιανικού πληθυσμού από τη χώρα.
Στις 29 Μαΐου, ο Έλληνας ευρωβουλευτής Εμμανουήλ Φράγκος υπέβαλε πρόταση ψηφίσματος που θα συνέδεε τη μακροοικονομική στήριξη προς την Αίγυπτο με την προστασία του αιώνιου και σεβάσμιου καθεστώτος της ελληνικής Μονής της Αγίας Αικατερίνης.
Ένας άλλος Έλληνας ευρωβουλευτής, ο Νικόλας Φαραντούρης, ανέλαβε επίσης δράση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να βοηθήσει στην αποτροπή της κατάσχεσης της μονής. Είπε: Τίποτα από τα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ να μην πάνε στην Αίγυπτο χωρίς σεβασμό για το Όρος Σινά. ... Καλώ τους συναδέλφους μου να μην ψηφίσουν υπέρ της νέας χρηματοδότησης όσο το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Όρους Σινά παραμένει άλυτο.
Ωστόσο, στις 18 Ιουνίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια προσωρινή συμφωνία που επιτεύχθηκε με το Συμβούλιο σχετικά με ένα πακέτο μακροοικονομικής χρηματοδοτικής βοήθειας (ΜΧΒ) για την Αίγυπτο ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η Lindsay Rodriguez, Διευθύντρια Ανάπτυξης και Υποστήριξης της οργάνωσης Coptic Solidarity, δήλωσε στο europeanconservative.com: Η αφήγηση της κυβέρνησης El-Sisi για βελτίωση της θρησκευτικής ελευθερίας, σε σύγκριση με το έτος της διακυβέρνησης του Morsi, αποδεικνύεται κενή περιεχομένου. Πάρτε, για παράδειγμα, τις νομικές διαδικασίες κατά της Μονής της Αγίας Αικατερίνης. Αυτές ξεκίνησαν κατά τη σύντομη (ενός έτους) διακυβέρνηση του Morsi, αλλά συνεχίζονται από το 2013 και μετατράπηκαν σε άμεση παρενόχληση υπό την αρμοδιότητα του El-Sisi.
Ο El-Sisi έδωσε ένα περίπλοκο μήνυμα κάνοντας μια προφορική συμφωνία με τις ελληνικές αρχές, ενώ παράλληλα αναμένει την απόφαση του δικαστηρίου (λαμβάνοντας υπόψη ότι η δικαστική εξουσία στην Αίγυπτο απέχει πολύ από το να είναι «ανεξάρτητη»), η οποία παραβιάζει την ιστορική ιδιοκτησία της μονής και το προστατευόμενο καθεστώς της ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Για να έχει οποιαδήποτε αξιοπιστία, η αιγυπτιακή κυβέρνηση θα πρέπει να τερματίσει αμέσως όλες τις νομικές διαδικασίες κατά της Μονής της Αγίας Αικατερίνης και να επιστρέψει στο status quo ante.
Οτιδήποτε λιγότερο καταδεικνύει ένα προμελετημένο, μοχθηρό σχέδιο για την κατάληψη της μονής, εν μέρει ή στο σύνολο, όταν η προσοχή του κόσμου εξασθενίσει. Η κατάληψη του μοναστηριού αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου μοτίβου χριστιανικών διώξεων στην Αίγυπτο. Βρίσκεται σε σαφή αντίθεση με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα τζαμιά, καθώς η κατασκευή νέων εκκλησιών περιορίζεται στη χώρα. Σύμφωνα με την οργάνωση Open Doors, η οποία παρακολουθεί τις χριστιανικές διώξεις σε παγκόσμια κλίμακα.
Στην Αίγυπτο, οι Χριστιανοί όλων των υποβάθρων αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να βρουν (νέους) χώρους για λατρεία. Η κοινοτική εχθρότητα και η βία του όχλου, ειδικότερα, συνεχίζουν να προκαλούν δυσκολίες. Οι υπηρεσίες ασφαλείας επίσης κρατούν και εκφοβίζουν ενεργά τους Χριστιανούς που έχουν προσηλυτιστεί από το Ισλάμ, προκειμένου να τους κάνουν να σιωπήσουν για τη μεταστροφή τους, ενώ το κράτος τους καθιστά αδύνατο να λάβουν οποιαδήποτε επίσημη αναγνώριση της μεταστροφής τους.
Οι ηγέτες της εκκλησίας -οι περισσότεροι από τους οποίους είναι άνδρες- είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε παραβιάσεις δικαιωμάτων, εν μέρει επειδή συχνά αναγνωρίζονται εύκολα ως Χριστιανοί. Αν και ασυνήθιστο, η δολοφονία κληρικών συμβαίνει. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2022, ένας Ορθόδοξος ιερέας στην Αλεξάνδρεια μαχαιρώθηκε θανάσιμα.
Στην Αίγυπτο, η ισλαμική καταπίεση λειτουργεί με ποικίλους τρόπους. Η ισλαμική κουλτούρα διατηρεί μια άποψη στην αιγυπτιακή κοινωνία ότι οι Χριστιανοί θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αυτή η άποψη προκαλεί διακρίσεις εις βάρος των Χριστιανών στον πολιτικό τομέα και στις σχέσεις τους με το κράτος. Ο νόμος της Σαρία είναι «η κύρια πηγή νομοθεσίας», σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Το Άρθρο 7 ορίζει το Πανεπιστήμιο αλ-Αζχάρ, το πιο εξέχον εκπαιδευτικό ίδρυμα στον σουνιτικό ισλαμικό κόσμο, ως «κύρια αρχή για τις θρησκευτικές επιστήμες και τις ισλαμικές υποθέσεις». Ο επικεφαλής του πανεπιστημίου έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η θανατική ποινή είναι η μόνη δυνατή τιμωρία για όποιον εγκαταλείπει το Ισλάμ.
Το Open Doors καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Αίγυπτος δεν εκπληρώνει τις διεθνείς της υποχρεώσεις παραβιάζοντας τακτικά ή παραλείποντας να προστατεύσει τα δικαιώματα των Χριστιανών. Σήμερα, η Αίγυπτος είναι μια κυρίως μουσουλμανική και αραβόφωνη χώρα. Αλλά οι Κόπτες Χριστιανοί είναι ο ιθαγενής λαός της Αιγύπτου, όχι οι Άραβες Μουσουλμάνοι.
Οι Κόπτες αυτοπροσδιορίζονται ως οι εναπομείναντες απόγονοι του πολιτισμού των αρχαίων Αιγυπτίων, με φαραωνική καταγωγή, σύμφωνα με τη γενετική τους, καθώς και την εξέλιξη της γλώσσας και των παραδόσεών τους. Αιγύπτιοι Έλληνες υπήρχαν επίσης στη χώρα από την ελληνιστική περίοδο μέχρι σήμερα. Η ελληνική παρουσία συνεχίστηκε στην Αίγυπτο από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (332–323 π.Χ.), στην Ελληνική Πτολεμαϊκή Αυτοκρατορία (323–30 π.Χ.) και αργότερα στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή κυριαρχία μέχρι σήμερα. Ωστόσο, μετά το αιγυπτιακό πραξικόπημα του 1952, οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να φύγουν.
Η Αίγυπτος ήταν μέρος της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής (Ανατολικής Ρωμαϊκής) Αυτοκρατορίας από το 30 π.Χ. έως το 642 μ.Χ. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευαγγελιστής, ο οποίος έγραψε το πρώτο από τα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος επίσκοπος της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο. Αυτό συνέβη πριν από την ίδρυση της Εκκλησίας της Ρώμης. Η διαδικασία του εξισλαμισμού και του αραβισμού της Αιγύπτου ξεκίνησε όταν οι Μουσουλμάνοι Άραβες εισέβαλαν στη Βυζαντινή Αίγυπτο το 641 και κατέκτησαν την επαρχία. Σφαγίασαν πολλούς Χριστιανούς, προσηλυτίζοντας βίαια πολλούς στο Ισλάμ και μετατρέποντας τους υπόλοιπους σε dhimmi, πολίτες δεύτερης κατηγορίας που πλήρωναν υψηλούς φόρους jizya για να παραμείνουν Χριστιανοί.
Ο ακαδημαϊκός ερευνητής Μαρκ Μπάστα εξηγεί: Καθ' όλη τη διάρκεια των διαφορετικών δυναστειών, η αραβική ηγεσία αντιμετώπιζε τον κοπτικό πληθυσμό με ποικίλες διακρίσεις, που ξεκινούσαν από ριζικές αυξήσεις φόρων και έφταναν μέχρι και σε σφαγές πλήρους κλίμακας. Από το 1517 έως το 1914, η Αίγυπτος βρισκόταν υπό οθωμανική τουρκική κατοχή. Η Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων σημειώνει: Οι Κόπτες διώχθηκαν από τους μουσουλμάνους ηγεμόνες τους, με τη σειρά τους Άραβες, Κιρκάσιους και Οθωμανούς. Εκκλησίες καταστράφηκαν, βιβλία κάηκαν και πρεσβύτεροι φυλακίστηκαν.
Μέχρι τη στιγμή που οι Βρετανοί κατέλαβαν την Αίγυπτο το 1882, οι Κόπτες είχαν μειωθεί στο 1/10 του πληθυσμού, κυρίως ως αποτέλεσμα αιώνων προσηλυτισμού στο Ισλάμ. Οι Άραβες Μουσουλμάνοι κυβερνούσαν τους Χριστιανούς και τους Εβραίους σύμφωνα με τους κανόνες της Ισλαμικής Σαρία.
Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, θεωρούνταν dhimmi, δηλαδή, στους μη μουσουλμάνους χορηγούνταν ειδικό καθεστώς σε αντάλλαγμα για την πληρωμή ενός υψηλού κεφαλικού φόρου. Έπρεπε να φορούν διαφορετικά χρώματα και ρούχα από τους Μουσουλμάνους, δεν μπορούσαν να χτίσουν νέους χώρους λατρείας ή να επισκευάσουν παλιούς χωρίς άδεια ή να τους κατασκευάσουν με τρόπο που να επισκιάζει εκείνους των Μουσουλμάνων.
Με την αραβοποίηση των κυβερνητικών θέσεων, οι Κόπτες γραμματείς προσπάθησαν να μελετήσουν αραβικά και να τα διδάξουν στα παιδιά τους, δεδομένης της παράδοσης της κληρονομιάς θέσεων εργασίας. Υπήρξε μια σταδιακή αλλαγή στη χρήση των αραβικών, με την κοπτική γλώσσα να εγκαταλείπεται εκτός από τη λειτουργική γλώσσα, και πολλοί Κόπτες ασπάστηκαν το Ισλάμ. Αιώνες μετά την ισλαμική κατάληψη της Αιγύπτου, ο διωγμός των Χριστιανών συνεχίζεται.