Οικογενειακό δράμα σε ένα τροπικό νησί

Τα πουλάκια είναι καλά: τι μπορούν να μας διδάξουν τα ωδικά πτηνά για το διαζύγιο και τη συνέχιση της ζωής τους και της δικιάς μας.

Στους ανθρώπους, είναι πολύ συνηθισμένο η παραδοσιακή οικογενειακή δομή δύο γονέων που μεγαλώνουν παιδιά να αλλάζει απότομα. Συνήθως, αυτό συμβαίνει όταν οι γονείς αποφασίζουν να χωρίσουν. 

Πολλά χωρισμένα ζευγάρια είναι σε θέση να διαχειριστούν καλά αυτήν την αλλαγή για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους δεν επηρεάζονται υπερβολικά. Αλλά αυτό δεν είναι εγγυημένο. Ο χωρισμός των γονέων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα συμπεριφοράς, ανάπτυξης και υγείας στα παιδιά. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μακροχρόνιο. Αυτό ισχύει για τους ανθρώπους. 

Αλλά πολλά άλλα είδη έχουν μια παρόμοια ρύθμιση στην επιλογή ενός μακροπρόθεσμου συντρόφου για την ανατροφή των απογόνων. Τι αποτέλεσμα έχει όταν αυτά τα ζευγάρια χωρίζουν; 

Στη νέα μας έρευνα, εξετάζουμε τι συμβαίνει μετά τον χωρισμό μιας οικογένειας σε ένα τροπικό είδος πουλιού γνωστό για τις μακροχρόνιες σχέσεις του. Προς έκπληξή μας, διαπιστώσαμε ότι ο χωρισμός δεν είχε μακροπρόθεσμη επίδραση στην υγεία των απογόνων τους. 

Οικογενειακό δράμα σε ένα τροπικό νησί 

Τα περισσότερα πουλιά σχηματίζουν ισχυρές συνεργασίες για να μεγαλώσουν απογόνους ως ζευγάρι. Η ανατροφή των νεοσσών είναι μια έντονη δουλειά. Η ύπαρξη δύο γονέων στη φωλιά είναι συχνά απαραίτητη για την επιβίωση των νεοσσών. Η τσιροβάκος των Σεϋχελλών δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτά τα μικρά ωδικά πτηνά ζουν μόνο στις Σεϋχέλλες, βορειοανατολικά της Μαδαγασκάρης. 

Συχνά ζευγαρώνουν για μια ζωή και υπερασπίζονται μια περιοχή μαζί. Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη συνεργασία είναι 15 χρόνια. Ωστόσο, η οικογενειακή ζωή δεν είναι πάντα τέλεια για αυτές τις τσιροβάκους. Από όλα τα ζευγάρια τσιροβάκων, περίπου ένα στα επτά (14%) καταλήγει σε χωρισμό.

 Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένας από τους γονείς εγκαταλείπει την περιοχή του και βρίσκει ένα νέο ταίρι αλλού όταν υπάρχει ακόμα ένα αυγό, ένα νεαρό κοτοπουλάκι ή ένα νεοσσό στην αρχική του φωλιά. 

Πώς ξέρετε αν ένα πουλί είναι στρεσαρισμένο; 

Για δεκαετίες, μια ομάδα διεθνών ερευνητών μελετά τον πληθυσμό των τσιροβάκων στο φυσικό καταφύγιο Cousin Island. Το σύνολο δεδομένων που έχουν συγκεντρώσει περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της σχέσης όλων των πτηνών, καθώς και μετρήσεις της ευημερίας τους, της διάρκειας ζωής τους και του αριθμού των απογόνων που παράγουν. Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα, εξετάσαμε τι συνέβη στους απογόνους των συντρόφων που είχαν χωρίσει. 

Μετρήσαμε τα επίπεδα στρες των νεοσσών που εκκολάφθηκαν λίγο πριν το τέλος της σχέσης των γονιών τους μέχρι τη στιγμή που έφτασαν στην εφηβεία. 

Στους ανθρώπους, είναι σύνηθες να μετράμε το στρες εξετάζοντας τα επίπεδα κορτιζόλης στο σάλιο και το τρίχωμα. Αλλά η μέτρηση του στρες στα πτηνά είναι λίγο διαφορετική. Για να το κάνουμε αυτό, χρησιμοποιήσαμε τρεις βιοδείκτες που υποδεικνύουν το φυσιολογικό στρες που βιώνουν τα ζώα. 

Ο πρώτος είναι το μήκος των τελομερών, τα προστατευτικά «καπάκια» στο άκρο των χρωμοσωμάτων που προστατεύουν το DNA από βλάβες. Όσο πιο κοντά είναι τα τελομερή, τόσο υψηλότερο είναι το στρες. Το δεύτερο είναι το ποσοστό των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα, το οποίο δείχνει πόσο καλά μπορεί να χρησιμοποιήσει το οξυγόνο ένα νεοσσό τσούχτρας. Το τρίτο είναι η σωματική κατάσταση, η οποία υποδεικνύει τα αποθέματα λίπους ενός πουλιού. 

Αυτοί οι τρεις δείκτες μας επιτρέπουν να μετρήσουμε τα επίπεδα στρες και την υγεία των νεαρών τσιροβάκων. Θέλαμε επίσης να μάθουμε αν ο χωρισμός των γονέων θα είχε συνέπειες για όλη τη ζωή των νεοσσών. Για να το διαπιστώσουμε αυτό, συγκρίναμε νεοσσούς από χωρισμένους γονείς με εκείνους με πιο σταθερές φωλιές και αξιολογήσαμε πόσο καιρό έζησαν και πόσους απογόνους απέκτησαν. 

Ο τσιροβάκος των Σεϋχελλών ζει σε μερικά νησιά στις Σεϋχέλλες.Αυτή είναι η θέα από το νησί Cousin, το οποίο φιλοξενεί έναν πληθυσμό αυτών των ωδικών πτηνών που έχει μελετηθεί εδώ και καιρό.Από Frigg Speelman.

Ο χωρισμός των τσιροβάκων δεν στρεσάρει τους νεοσσούς

Αυτό που βρήκαμε ήταν εκπληκτικό. Δεν υπήρχαν στοιχεία ότι ο χωρισμός των γονέων επηρέασε τα επίπεδα στρες των νεοσσών ή τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους και την αναπαραγωγική τους επιτυχία. Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; 

Ένας λόγος είναι ότι αυτά τα πουλιά δεν μένουν στο παρελθόν. Προχωρούν πολύ γρήγορα. Όταν μια σχέση τελειώνει μέσω χωρισμού ή θανάτου, ανοίγει ένα κενό - το οποίο μπορεί να καλυφθεί γρήγορα. Όταν συμβαίνει χωρισμός, ένα πουλί φεύγει. Ο εναπομείνας σύντροφος μπορεί να βρεθεί με απογόνους για να φροντίσει τον εαυτό του. 

Αλλά η ανατροφή των νεοσσών είναι μόνο η μισή ιστορία - η φωλιά έχει επίσης να κάνει με την περιοχή. Το Cousin είναι ένα πολύ μικρό νησί μόλις 0,3 τετραγωνικών χιλιομέτρων με πάνω από 300 τσιροβάκους των Σεϋχελλών να ζουν σε αυτό. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος για αναπαραγωγή είναι πολύ περιορισμένος. 

Ως αποτέλεσμα, όταν προκύπτουν κενές θέσεις, συχνά γεμίζονται λίγες ώρες μετά τον χωρισμό. Για τα νεοσσά, αυτό σημαίνει ότι τώρα έχουν έναν θετό γονέα που μπορεί να βοηθήσει στην ανατροφή τους σχεδόν αμέσως. Αυτό σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζουν ένα μέλλον με λιγότερη γονική φροντίδα. 

Η οικογενειακή ζωή μπορεί να είναι περίπλοκη για τον τσιροβάκο των Σεϋχελλών.Οι χωρισμοί αφήνουν γρήγορα γεμισμένα κενά, όπου μη συγγενικά πουλιά μπορούν να βοηθήσουν στην ανατροφή των νέων.Από Charli Davies.

Ο τσιροβάκος των Σεϋχελλών είναι γνωστός για μια ασυνήθιστη ρύθμιση στην οποία τα ζευγάρια αναπαραγωγής λαμβάνουν μερικές φορές βοήθεια από άλλα  γνωστή ως συνεργατική αναπαραγωγή. 

Στο νησί Cousin, υπάρχουν περισσότεροι τσιροβάκοι των Σεϋχελλών από ό,τι κενά αναπαραγωγής, πράγμα που σημαίνει ότι πολλά ενήλικα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν έναν σύντροφο και μια περιοχή. Αυτά τα ενήλικα μπορούν να ενωθούν με ζευγάρια σε καθιερωμένες περιοχές και να βοηθήσουν στην ανατροφή των απογόνων. 

Αυτή η επιπλέον βοήθεια μπορεί να αντισταθμίσει οποιαδήποτε μειωμένη γονική φροντίδα μετά το τέλος μιας συμβίωσης, πράγμα που σημαίνει ότι οι απόγονοι εξακολουθούν να είναι σε καλή κατάσταση. 

Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό 

Η έρευνά μας δείχνει ότι οι νεοσσοί τσιροβάκων των Σεϋχελλών είναι σε καλύτερη θέση να αντέξουν τον χωρισμό των γονιών τους από ό,τι περιμέναμε. 

Είναι σημαντικό ότι αυτό το ταπεινό πουλί είναι μόνο ένα από μια τεράστια ομάδα ειδών που σχηματίζουν κοινωνικά μονογαμικές συμβιώσεις όπου και οι δύο γονείς μεγαλώνουν τους απογόνους. Το κατά πόσον το τέλος της γονικής σχέσης επηρεάζει άλλα είδη μένει να φανεί. 

Η Frigg Janne Daan Speelman δεν εργάζεται, δεν συμβουλεύει, δεν κατέχει μετοχές ή δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από καμία εταιρεία ή οργανισμό που θα επωφελούνταν από αυτό το άρθρο και δεν έχει αποκαλύψει καμία σχετική σχέση πέρα ​​από τον ακαδημαϊκό τους διορισμό.

Frigg Janne Daan Speelman, Υποψήφια Διδάκτωρ στην Οικολογία Συμπεριφοράς, Πανεπιστήμιο Macquarie 

https://theconversation.com/the-chicks-are-alright-what-songbirds-can-teach-us-about-divorce-and-moving-on-256101