Μην λυγίζεις...
Μια τυχαία, αναπάντεχη και ευχάριστη πρωινή συνάντηση με μια ροζ πέτρα σε παραλία της Κω.
Ένας χαμένος, άγνωστος κόσμος σε μια πέτρα - τι μπορεί να μας πει για το παρελθόν και τις εμπειρίες της;
«Μην λυγίζεις...συνέχισε απέναντι σε οποιαδήποτε δυσκολία.Μην προσπαθείς να το κάνεις λογικό, μην συμπλέεις με την καθημερινότητα, ακολούθησε τη δική σου ψυχή με τις πιο έντονες εμμονές σου».Αυτά και άλλα πολλά μου ψιθύρισε η σομακιά, μια πέτρα από το βαθύ χθες του νησιού.
Ένα ροζ μάρμαρο, με την ηλικία του να αγγίζει μισο δισεκατομμύριο σε χρόνια, το παλαιότερο της χώρας μας που από τα υψώματα της Βουρίνας βρέθηκε στην ακτή ενός πανάρχαιου οικισμού αφιερωμένου στον ημίθεο Ηρακλή.
Βίωσε το δεύτερο χειρότερο γεγονός μαζικής εξαφάνισης στην ιστορία της Γης, μια εποχή όπου ο πλανήτης υπέστη σημαντικές αλλαγές οι οποίες είχαν σημαντικές επιπτώσεις για το περιβάλλον και τη ζωή.
Πριν από περίπου 443 εκατομμύρια χρόνια, το 85% της θαλάσσιας ζωής στη Γη εξαφανίστηκε, από ηφαιστειακή δραστηριότητα ή ακόμη ως αποτέλεσμα παγκόσμιας ψύξης και μειωμένης στάθμης της θάλασσας, η οποία επηρέασε δραματικά τα πολλά θαλάσσια είδη που ζούσαν σε ζεστά, ρηχά παράκτια νερά.
Kατά τη διάρκεια της γέννησης της, οι ήπειροι της Γης ενώθηκαν μεταξύ τους, κλείνοντας τον Ωκεανό του Ιαπετού και σχηματίζοντας δύο υπερηπείρους: τη Λαυρασία στο βορρά και τη Γκοντβάνα στο νότο, τότε που ακόμη δεν υπήρχε η γη των Ελλήνων, πριν από την διάσημη σε όλους μας Πανγαία.