Μία αρχαία τεχνική για το σαπούνι;

Οι αρχαίοι είχαν μια ιδιαίτερη σχέση με την φύση, ήταν μεγάλοι παρατηρητές της πολυμορφίας του τοπίου που τους περιτριγύριζε.

Χάρη στις αντιγραφές των μοναχών του μεσαίωνα ιατρικές και φαρμακευτικές γνώσεις της αρχαιότητας σώθηκαν και έφτασαν  μέχρι τις μέρες μας. 

Μια παλιά τεχνική που ίσως αγγίζει τους πρώτους Ασκληπιάδες της Κω μας λέει από που μπορούσαν να αντλήσουν το αλάτι ένα βασικό συστατικό για τον πολιτισμό, την ιατρική και την διατροφή.Από όσα έμαθα από παλιούς με παρόμοιο τρόπο ενεργούσαν και οι Καρδαμιώτες.

Οι απόγονοι του Ποδαλειρίου έπαιρναν το αλάτι και το νάτριο εκτός από τα ορυκτά της κεφαλιανής γης και από ένα πασίγνωστο δέντρο. 

Απο την αλμυρήθρα ή αλμυρίκι που αποθηκεύει εως 17% αλάτι. Με την καύση του παράγεται νάτριον [σόδα] για την κατασκευή σαπουνιού αναφέρει ο Γαληνός. 

Μία τεχνική που χρησιμοποίησε ακόμη παλαιότερα και ο Ιπποκράτης. Το αλμυρίκι [Tamarix.sp] το δέντρο που ποτέ δεν τα παρατάει, ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη καθώς αντιπροσώπευε την ομορφιά και τα νιάτα.

Τα αλμιρίκια φυλάνε τις ακτές μας, δρόσιζαν και προστάτευαν από την διάβρωση παλιά το λιμάνι της Κω. Επίσης είναι σε θέση να αποθηκεύσουν νερό στα φύλλα τους και να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες από τα επερχόμενα ρεύματα καύσωνα από πριν. Μην τα περιφρονείτε και ας λερώνουν λίγο!

Γεωδίφης

Πηγή-Ασκληπιείο των Κώων,2024