Λυγαριές της Βουρίνας

Λυγαριές σε βράχους από την χαμένη θάλασσα της Τηθύος, ξέστερνοι [ρεματάκια] του Ζαρράφτη, η πρώην χωματερή του Κοκκινόνερου [αριστερά]και στο βάθος ο παράδεισος της Ψερίμου με τους δολομίτες της.

Το κάδρο είναι από την Βουρίνα μία σπουδαία γεωμυθική τοποθεσία της Κω.Εδώ ο βασιλιάς Χάλκωνας κλώτσησε και έτρεξε νερό τον 13ο αιώνα π.Χ, μετά από ένα ισχυρότατο σεισμό. 

Η λυγαριά ή αγνή [Agnus Castus], λέγεται επειδή τα κλαριά της τα χρησιμοποιούσαν στα κρεβάτια  για να διατηρήσουν στις θεσμοφορίες οι γυναίκες την αγνότητα τους, μας λένε οι αρχαίες ελληνικές πραγματείες. 

Ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος αναφέρουν την χρησιμότητα του βοτάνου σε γυναικείες παθήσεις και κατά τον τοκετό. Οι βέργες της είναι ανθεκτικές και κατάλληλες σε δεσίματα. Είναι ένα από τα πιο φημισμενα φυτά της αρχαιότητας. 

Στη Σπάρτη ο Ασκληπιός λεγόταν αγνήτας επειδή το ξόανο του ήταν φτιαγμένο από ξύλο λυγαριάς.Στολίζει ακόμη σήμερα τις όχθες ποταμών ή της θάλασσας. Όταν ελευθερώθηκε ο Προμηθέας έβαλε στο κεφάλι του ένα στεφάνι λυγαριάς [Αθήναιος].

Γεωδίφης

Παιδί της Ρέας