ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3855 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ32 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1584 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ160 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2262 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ193 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ139 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Η αρχαία Διδύμη



«Διδύμη αὕτη δ' ἀπὸ τοῦ σχήματος ὠνόμασται»,Στράβων-Γεωγραφικά
.

Είχε ονομαστεί Διδύμη από το σχήμα της, λόγω των δύο χαρακτηριστικών κορυφών της. Ονομάζεται Σαλίνα [Αλυκή] από την ρωμαϊκή περίοδο. Οι Ρωμαίοι άλλαξαν την ονομασία λόγω της μεγάλης αλυκής που υπήρχε στην περιοχή Λίνγκουα. Αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Αιολίδων.

Οι πρώτες μαρτυρίες προϊστορικού οικισμού χρονολογούνται στους τελευταίους αιώνες της 5ης χιλιετίας π.Χ.Τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στον οικισμό της Ρινέλλας μαρτυρούν επεξεργασία οψιδιανού, ο οποίος εισήχθη από το Λίπαρι και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή εργαλείων.Άλλα ευρήματα, χρονολογούνται από το 3000 π.Χ,το νησί κατοικήθηκε από πληθυσμούς από την Ελλάδα, τους Αιολείς.

Από τις ανασκαφές έχουν προκύψει οικισμοί που χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού και εναλλαγή περιόδων πλήρους εγκατάλειψης με άλλους ισχυρής ανάπτυξης. 

Πιστεύεται ότι η Σαλίνα παρέμεινε ακατοίκητη μέχρι το 580 π.Χ, όταν Δωριείς, εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στο Λίπαρι, τότε συνειδητοποίησαν τη γονιμότητα του τόπου της. Ευρήματα κοντά στη Σάντα Μαρίνα δείχνουν έναν αξιόλογο οικισμό γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. 

Γύρω στον 7ο αιώνα μ.Χ η Σαλίνα ήταν ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα νησιά των Αιολίδων, γιατί τα ηφαίστεια του Λίπαρι ήταν δραστήρια. Οι αραβικές επιδρομές το ερήμωσαν μέχρι που, γύρω στον 17ο αιώνα, κατοικήθηκε ξανά.

Θεωρείται το πιο πράσινο, πλούσιο σε νερό νησί σε ολόκληρο το αρχιπέλαγος. Έχει έκταση 26,8 τετρ.χλμ και πληθυσμό 2600 σύμφωνα με την απογραφή του 2001.

Το ηφαιστειογενές νησί αποτελείται από ασβεστο-αλκαλικά βασαλτικά έως ανδεσιτικά στρωματοηφαίστεια [Rivi, Capo και Corvo], που επικαλύπτονται από δύο ανδεσιτικούς κώνους [Monte Felci με τα 968μ. και Monte Porri], ο τελευταίος από τους οποίους εξερράγη περίπου πριν από 67000 χρόνια.Το Monte Porri υποβλήθηκε επίσης σε έντονη εκρηκτική δραστηριότητα, παράγοντας μια σειρά από τόφφους που έχουν επίσης εντοπιστεί σε άλλα κοντινά νησιά. Αυτές οι εκρήξεις προκάλεσαν επίσης λαχάρ και πυροκλαστικές ροές.

Η τελική εκρηκτική δραστηριότητα παρήγαγε λάβες [βασάλτη, δακίτη, ανδεσίτη] και κρατήρα από ρυολιθική έκρηξη. Ο κρατήρας Pollara εξερράγη περίπου 13.000 χρόνια πριν, αυτή ήταν η τελευταία έκρηξη. Το υπόλοιπο νησί είναι ηλικίας 430 έως 500 χιλιάδων χρόνων.

Πηγή-Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη

Γεωδίφης


Η Σαλίνα σε αεροφωτογραφία


Σε χάρτη της Σικιλίας του Cluver, Philip,1729 - η Διδύμη και τα Αιόλια Νησιά.






ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget