Η αρχαία Διδύμη
Είχε ονομαστεί Διδύμη από το σχήμα της, λόγω των δύο χαρακτηριστικών κορυφών της. Ονομάζεται Σαλίνα [Αλυκή] από την ρωμαϊκή περίοδο. Οι Ρωμαίοι άλλαξαν την ονομασία λόγω της μεγάλης αλυκής που υπήρχε στην περιοχή Λίνγκουα. Αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Αιολίδων.
Οι πρώτες μαρτυρίες προϊστορικού οικισμού χρονολογούνται στους τελευταίους αιώνες της 5ης χιλιετίας π.Χ.Τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στον οικισμό της Ρινέλλας μαρτυρούν επεξεργασία οψιδιανού, ο οποίος εισήχθη από το Λίπαρι και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή εργαλείων.Άλλα ευρήματα, χρονολογούνται από το 3000 π.Χ,το νησί κατοικήθηκε από πληθυσμούς από την Ελλάδα, τους Αιολείς.
Από τις ανασκαφές έχουν προκύψει οικισμοί που χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού και εναλλαγή περιόδων πλήρους εγκατάλειψης με άλλους ισχυρής ανάπτυξης.
Πιστεύεται ότι η Σαλίνα παρέμεινε ακατοίκητη μέχρι το 580 π.Χ, όταν Δωριείς, εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στο Λίπαρι, τότε συνειδητοποίησαν τη γονιμότητα του τόπου της. Ευρήματα κοντά στη Σάντα Μαρίνα δείχνουν έναν αξιόλογο οικισμό γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ.
Γύρω στον 7ο αιώνα μ.Χ η Σαλίνα ήταν ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα νησιά των Αιολίδων, γιατί τα ηφαίστεια του Λίπαρι ήταν δραστήρια. Οι αραβικές επιδρομές το ερήμωσαν μέχρι που, γύρω στον 17ο αιώνα, κατοικήθηκε ξανά.
Θεωρείται το πιο πράσινο, πλούσιο σε νερό νησί σε ολόκληρο το αρχιπέλαγος. Έχει έκταση 26,8 τετρ.χλμ και πληθυσμό 2600 σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Το ηφαιστειογενές νησί αποτελείται από ασβεστο-αλκαλικά βασαλτικά έως ανδεσιτικά στρωματοηφαίστεια [Rivi, Capo και Corvo], που επικαλύπτονται από δύο ανδεσιτικούς κώνους [Monte Felci με τα 968μ. και Monte Porri], ο τελευταίος από τους οποίους εξερράγη περίπου πριν από 67000 χρόνια.Το Monte Porri υποβλήθηκε επίσης σε έντονη εκρηκτική δραστηριότητα, παράγοντας μια σειρά από τόφφους που έχουν επίσης εντοπιστεί σε άλλα κοντινά νησιά. Αυτές οι εκρήξεις προκάλεσαν επίσης λαχάρ και πυροκλαστικές ροές.
Η τελική εκρηκτική δραστηριότητα παρήγαγε λάβες [βασάλτη, δακίτη, ανδεσίτη] και κρατήρα από ρυολιθική έκρηξη. Ο κρατήρας Pollara εξερράγη περίπου 13.000 χρόνια πριν, αυτή ήταν η τελευταία έκρηξη. Το υπόλοιπο νησί είναι ηλικίας 430 έως 500 χιλιάδων χρόνων.
Πηγή-Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη
Γεωδίφης
