ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ4213 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ33 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1790 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ165 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2376 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ203 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ30 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ148 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ85 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ39 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Η διάρκεια ζωής ενός πολιτισμού;

Μπορούμε να μετρήσουμε τη διάρκεια ζωής ενός πολιτισμού; 

Μια επιστημονική μελέτη συγκέντρωσε δεδομένα από 324 πολιτείες για διάστημα 3.000 ετών. Η μέση διάρκεια των ήταν περίπου 201 χρόνια. Γήρανση του πληθυσμού, πόλεμοι, ανισότητα πλούτου.

Ο ορισμός των πολιτισμών ή των κοινωνιών δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Οι όροι που χρησιμοποιούνται μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Η ανάλυση εστιάζει σε προ-μοντέρνα «κράτη» όπου οι κεντρικοί οργανισμοί εφάρμοζαν κανόνες σε μια δεδομένη περιοχή και πληθυσμό. 

Στις συγκεντρωμένες βάσεις δεδομένων, ο κίνδυνος εξαφάνισης ενός πολιτισμού αυξήθηκε κατά τους δύο πρώτους αιώνες που καταμετρήθηκαν και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε σε περισσότερες από 168 ιστορικές κρίσεις. Συνολικά, εντοπίστηκαν 291 πολιτικά καθεστώτα.

Η τάση γήρανσης ήταν παρούσα ακόμη και αν εξαιρούνταν οι δυναστείες. Οι δυναστείες, που βασίζονται σε οικογενειακές γραμμές, τείνουν - κατά μέσο όρο - να είναι βραχύβιες, καταρρέοντας λόγω διαφορών για τη διαδοχή ή απώλειας εξουσίας.

Το τέλος μιας κατάστασης μπορεί να λάβει διάφορες μορφές: Αλλαγή των άρχουσων ελίτ (πρβλ. πραξικόπημα) ή κοινωνική κατάρρευση που συνεπάγεται τη διαρκή απώλεια της κυβέρνησης, της γραφής και τη μείωση του πληθυσμού, όπως συνέβαινε στη Μυκηναϊκή Ελλάδα. 

Σύμφωνα με τα συγκεντρωμένα δεδομένα, η ύστερη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν στα τρία τέταρτα της διαδρομής προς το θεωρητικά δυνατό μέγιστο επίπεδο ανισότητας πλούτου (ένα μόνο άτομο να κατέχει όλο τον πλεονάζοντα πλούτο).

Παρ 'όλα αυτά, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου η κατάρρευση ήταν ολοκληρωτική, πολλές κοινότητες επέζησαν και μάλιστα άκμασαν. Πολλά προ-νεωτερικά κράτη ήταν άνισα και αρπακτικά. Ωστόσο, τα στοιχεία και οι ημερομηνίες συχνά αμφισβητούνται. Πώς να ερμηνεύσετε τα δεδομένα;

Για παράδειγμα, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τερματίστηκε το 1453 με την πτώση της Κωνσταντινούπολης, το 1204 με τη λεηλασία από τους Σταυροφόρους ή ήδη από τον 7ο αιώνα με την τεράστια απώλεια εδαφών προς όφελος των Ισλαμικών χαλιφάτων;

Μια συστηματική δυναμική μελέτη ενός υπολογισμένου πληθυσμού υποδηλώνει ότι η απώλεια ανθεκτικότητας συνέβη πριν από τη δημογραφική κατάρρευση. Αυτό υποδηλώνει ότι η μείωση της «ικανότητας αντίστασης» προηγήθηκε των περισσότερων δημογραφικών μετασχηματισμών.

Μήπως η μακροβιότητα της την καθιστά πιο ευάλωτη; Η αυξανόμενη ανισότητα, οι θεσμοί και οι συγκρούσεις των ελίτ αυξάνουν τις κοινωνικές τριβές. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος θα μπορούσε να υπονομεύσει τα οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτώνται οι πολιτικές.

Μπορούν τα πρότυπα γήρανσης στις προνεωτερικές πολιτείες να έχουν κάποια σχέση με το παρόν; Η παρούσα μελέτη προσπαθεί να το επιβεβαιώσει αυτό. Επιπλέον, εντάσσεται σε μια προηγούμενη μελέτη που συγκέντρωσε πληροφορίες από 42 αυτοκρατορίες.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, το πλουσιότερο 1% κατέχει σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το φτωχότερο μισό κατέχει περίπου το 0,75%. Η τρέχουσα κλιματική αλλαγή είναι άνευ προηγουμένου, με τα μέτρα να απαιτούν βελτιώσεις. 

Σε αντίθεση με τα κράτη που μελετήθηκαν, ο κόσμος είναι πλέον υπερσυνδεδεμένος και (υπερ)παγκοσμιοποιημένος. Ωστόσο, ένα ενιαίο κράτος που γίνεται εύθραυστο και εξαφανίζεται δεν θα έχει συνέπειες για τον υπόλοιπο κόσμο, σε αντίθεση με μια οικονομική δύναμη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, μας λέει το περιοδικό.

Είναι ολοκληρωμένη αυτή η μελέτη; Όχι ακριβώς. Δεν αναφέρει (ή αναφέρει μόνο αόριστα) παράγοντες που είναι εγγενείς στις πολιτισμικές ανισότητες, όπως ο αντίκτυπος των θρησκειών, οι μετακινήσεις πληθυσμών κ.λπ. Η μελέτη βασίζεται στη γήρανση των προμοντέρνων κρατών.

Ποιος διεξήγαγε αυτή τη μελέτη; Μια ομάδα αρχαιολόγων, ιστορικών και ειδικών (βλ. σύνδεσμο). Η ανασκόπηση συμπληρώνεται από τη βάση δεδομένων Sehat, το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό αποθετήριο ιστορικών πληροφοριών στον κόσμο.  


Histoire & Odyssée

https://x.com/HistoireOdyssee/status/1929061438384996679


Η μελέτη είναι διαθέσιμη σε αυτόν τον σύνδεσμο:


The vulnerability of aging states: A survival analysis across premodern societies
Marten Scheffer https://orcid.org/0000-0002-2100-0312 marten.scheffer@wur.nl, Egbert H. van Nes https://orcid.org/0000-0002-6345-104X, Luke Kemp https://orcid.org/0000-0002-7447-4335, +2 , and Chi Xu https://orcid.org/0000-0002-1841-9032

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget