«Είμαστε σαν πεταλούδες που φτερουγίζουν για μια μέρα και νομίζουν ότι είναι για πάντα» Carl Sagan, Cosmos, 1980.
Εθνοφρουρός της Καλιφόρνια στέκεται σκοπεύοντας μπροστά σε έναν τοίχο καλυμμένο με γκράφιτι κατά τη διάρκεια των ταραχών στο Λος Άντζελες το 1992.Η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Ποιος θα το φανταζόταν; Το φαινόμενο μπούμερανγκ!Το βλέπουμε αυτό σε μερικά tweets...
Ο Τραμπ νόμιζε ότι μπορούσε να επιβάλει την εξουσία του με μια επίδειξη δύναμης στο Λος Άντζελες. Έστειλε την Εθνοφρουρά και στη συνέχεια μονάδες των Πεζοναυτών. Ήθελε να δείξει ότι είχε τη χώρα υπό έλεγχο. Αλλά πάνω απ' όλα, αφύπνισε την άναυδη αντιπολίτευση και αποκάλυψε την απομόνωσή του. Η ιστορία τα λέει όλα.
Όλα ξεκινούν με μαζικές επιδρομές της ICE στις ισπανόφωνες γειτονιές του Λος Άντζελες, οι οποίες βιντεοσκοπήθηκαν ζωντανά. Στη συνέχεια έρχεται η στρατιωτική ανάπτυξη: τεθωρακισμένα οχήματα στους δρόμους, μια αυτοσχέδια απαγόρευση κυκλοφορίας και δεκάδες συλλήψεις. Η εικόνα είναι σοκαριστική, ακόμη και για μια Αμερική που έχει συνηθίσει στη βία.
Ο Τραμπ πιστεύει ότι επιβάλλει την τάξη. Αλλά οι εικόνες από την Καλιφόρνια είναι εντυπωσιακές: παιδιά που κλαίνε, μασκοφόροι πράκτορες, στρατιώτες στους δρόμους. Η ένταση είναι αισθητή. Το ίδιο και ο φόβος. Και η αφήγηση της εξουσίας μεταβάλλεται.
Το σημείο καμπής;
Η βάναυση σύλληψη του γερουσιαστή Άλεξ Παντίγια. Δεν είναι η σκανδάλη, είναι το γκάζι. Όταν ένας βουλευτής πέφτει στο έδαφος και του περνούν χειροπέδες επειδή έθεσε μια ερώτηση στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, κάτι σπάει στην αμερικανική δημοκρατία.
Αυτή η βάναυση πράξη είχε την επίδραση ηλεκτροπληξίας. Ο Τύπος άρπαξε την ιστορία. Οι Δημοκρατικοί ξύπνησαν. Οι δρόμοι κινητοποιήθηκαν. Ακόμα και ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι εξέφρασαν ανησυχία. Αυτό που υποτίθεται ότι ήταν επίδειξη δύναμης έγινε πολιτικό μπούμερανγκ.
Ο Τραμπ ήθελε να ενθουσιάσει τη βάση του στο MAGA με εικόνες σκληρότητας. Αλλά επέδειξε βάναυση δύναμη, απεριόριστη και ανεξέλεγκτη. Μητέρες συνελήφθησαν, εκκλησίες περικυκλώθηκαν, εργαζόμενοι ταπεινώθηκαν: η κόκκινη γραμμή έχει ξεπεραστεί.
Η ισπανόφωνη κοινότητα, που μερικές φορές παρασύρεται από συντηρητική ρητορική περί τάξης ή ανοδικής κινητικότητας, της γυρίζει την πλάτη. Ακόμα και στα προπύργια των Ρεπουμπλικανών, ο θυμός σιγοβράζει. Οι εκπρόσωποι της κοινότητας μιλούν τώρα για «συλλήψεις» και «ανθρωποκυνηγητό».
Και ο Λευκός Οίκος παραπαίει. Αφού αναφέρεται σε «αποβράσματα» και «εισβολείς», η εκτελεστική εξουσία αρχίζει ξαφνικά να επικαλείται εξαιρέσεις, προστασίες και νομιμοποιήσεις. Πολύ αργά. Η βαρβαρότητα έχει ήδη ριζώσει στη συλλογική φαντασία.
Ακόμα πιο σοβαρό για τον Τραμπ: στις κομητείες της εργατικής τάξης της Μεσοδυτικής Αμερικής - Μιλγουόκι, Τολέδο, Γκάρι - οι διαμαρτυρίες πολλαπλασιάζονται. Αυτά είναι προπύργια της Ζώνης της Σκουριάς, της ίδιας της περιοχής που του χάρισε τη νίκη το 2016.
Μερικές από τις διαμαρτυρίες για την ημέρα «Χωρίς Βασιλιάδες στις ΗΠΑ» είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτες!
Συνδικαλιστές, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι: το ίδιο ερώτημα επανέρχεται ξανά και ξανά. Αν ένας ομοσπονδιακός γερουσιαστής μπορεί να συλληφθεί για μια ερώτηση, τι θα συμβεί σε εμάς, τους απλούς πολίτες; Η αυθαιρεσία δεν καθησυχάζει πλέον. Ανησυχεί.
Και τώρα πλησιάζει η 14η Ιουνίου, τα γενέθλια του Τραμπ. Η εκδήλωση υποτίθεται ότι θα ήταν μια επίδειξη πίστης: μια στρατιωτική παρέλαση στην Ουάσινγκτον, με τανκς και σημαίες. Αλλά απειλεί να μετατραπεί σε πολιτικό εφιάλτη.
Επειδή από την άλλη πλευρά, οργανώνονται διαδηλώσεις. Τα συνδικάτα καλούν σε κινητοποίηση. Οι Δημοκρατικοί αιρετοί αξιωματούχοι ανακοινώνουν την παρουσία τους. Οι βετεράνοι επικρίνουν την εργαλειοποίηση από τον στρατό. Αυτή η ημέρα υποτίθεται ότι θα γιόρταζε την εξουσία. Ρισκάρει να καθαγιάσει την απομόνωση.
Η δικαιοσύνη, ωστόσο, δεν έχασε χρόνο. Ένας ομοσπονδιακός δικαστής ανέστειλε την στρατιωτική ανάπτυξη στο Λος Άντζελες. Λόγοι: έλλειψη άμεσης απειλής, πρόδηλη δυσαναλογία, παραβίαση της κρατικής εξουσίας. Άμεση αποκήρυξη.
Το Εφετείο ανέστειλε προσωρινά την εφαρμογή αυτής της απόφασης. Αλλά αυτό δεν είναι νίκη για τον Τραμπ. Είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο. Το Δικαστήριο του υπενθυμίζει το Σύνταγμα. Και αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες παίρνουν αποστάσεις: δεν τίθεται θέμα στρατιωτικοποίησης χωρίς αποδείξεις, ειδικά όχι με εντολές από την Ουάσινγκτον.
Και στην ίδια της την κυβέρνηση; Σιωπή. Κανένας υπουργός δεν μιλάει. Ούτε ο Υπουργός Άμυνας ούτε ο Γενικός Εισαγγελέας. Μόνο η Κρίστι Νόεμ κάνει επανειλημμένες εμφανίσεις... χωρίς να πείθει κανέναν.
Οι φήμες για εσωτερικές εντάσεις πολλαπλασιάζονται. Ορισμένοι υπουργοί βρίσκονται «στο περιθώριο». Οι σύμβουλοι αποφεύγουν τους δημοσιογράφους. Ακόμα και εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, υπάρχουν εκκλήσεις για «αποκλιμάκωση». Αλλά ο Τραμπ, από την πλευρά του, είναι πεισματάρης.
Και οι αμφιβολίες αρχίζουν να εμφανίζονται. Ο Γκάβιν Νιούσομ μιλάει για μια «ασταθή διαύγεια». Ο Τραμπ μπερδεύει ονόματα, επινοεί εκκλήσεις και ξεχνά στοιχεία. Γίνεται 79 ετών στις 14 Ιουνίου. Η ηλικία που κάποτε επιδείκνυε εναντίον του Μπάιντεν επιστρέφει για να τον στοιχειώσει.
Η εικόνα αντιστρέφεται: ο παντοδύναμος ηγέτης φαίνεται αποπροσανατολισμένος. Η παρέλαση μετατρέπεται σε ανησυχία. Ο φόβος, κάποτε πολιτικό όπλο, γίνεται το καύσιμο μιας ανανεωμένης αντιπολίτευσης.
Λος Άντζελες, Ιούνιος 2025. Ο Τραμπ νόμιζε ότι είχε χτυπήσει σκληρά. Έχει καταστρέψει την εικόνα του. Έχει αφυπνίσει την αριστερά. Έχει διχάσει τη δεξιά του. Είναι φοβισμένος. Και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, φαίνεται, πάνω απ' όλα, ευάλωτος.
Τα αυταρχικά καθεστώτα δεν καταρρέουν ξαφνικά. Καταρρέουν μέσα από την υπερβολή. Μέσα από την απομόνωση. Μέσα από την κακοποίηση. Αυτό που συνέβη στο Λος Άντζελες δεν είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια: μπορεί να ήταν η στιγμή που έπεσε η μάσκα. Οι αντισταθμιστικές δυνάμεις θα καταπιούν την αυταρχική βούληση.
US Expertise
@JeanEricBranaa
Αποκρυπτογραφώ τις πολιτικές ειδήσεις των ΗΠΑ και αποδομώ τις ψευδείς ειδήσεις. Εδώ, οι ειδήσεις είναι αληθινές...
https://x.com/JeanEricBranaa/status/1933501616293912800
