Ανοξικά φωτότροφα και η ξεχασμένη τέχνη κατασκευής του δολομίτη

Ο δολομίτης [CaMg(CO3) 2 ] είναι πλούσιος στους αρχαίους βράχους και σπάνιος στους νεότερους. Υπάρχει στην Ψέριμο και κατά θέσεις στα γύρω νησιά. Από αυτό πέτρωμα προέρχεται ο καλύτερος πηλός του αιγαιακού χώρου.Ομως η Γη έχει σταματήσει να τον παράγει.Το γιατί είναι ασαφές. Έχει αποδειχθεί ότι τα πρωτόγονα μικρόβια μπορούν να διαμεσολαβήσουν στο σχηματισμό του δολομίτη  και προφανώς το κάνουν καλύτερα από τους νεότερους και πιο εξελιγμένους απογόνους. Εάν αυτό είναι μόνο μια σύμπτωση, είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση!
Μεταξύ των πολλών ορυκτών που απαντώνται στο γεωλογικό αρχείο, ο δολομίτης είναι σίγουρα ανάμεσα σε εκείνους των οποίων ο μηχανισμός σχηματισμού έχει μελετηθεί περισσότερο.Συχνά αναφέρεται ως "το παράδοξο του δολομίτη", οφείλεται στη δυσκολία κατακρήμνισης δολομιτών σε εργαστηριακά πειράματα που διεξάγονται σε χαμηλές θερμοκρασίες αν και σε μερικά σύγχρονα περιβάλλοντα, ο δολομίτης σχηματίζεται προφανώς σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 50 ° C. Επιπλέον, ο δολομίτης είναι άφθονος σε ιζηματογενή πετρώματα του Προκάμβριου, ενώ η παρουσία του γίνεται σταδιακά σπανιότερη στα νεότερα ιζήματα .Η παρατήρηση αυτή υποδηλώνει την ύπαρξη σύνδεσης μεταξύ της παγκόσμιας περιβαλλοντικής αλλαγής και του σχηματισμού δολομιτών, αλλά η φύση αυτής της αλλαγής παραμένει ασαφής.Ο σχηματισμός δολομιτών σε χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της μικροβιακής δραστηριότητας, προσθέτοντας μια νέα "πολυεπιστημονική διάσταση" σε αυτό το πεδίο έρευνας. Εκτός από την πιθανή λύση στο μακροχρόνιο πρόβλημα των δολομιτών, αυτή η ιδέα έδωσε επίσης μια νέα ενδιαφέρουσα σημασία: ορισμένοι δολομίτες που σχηματίζονται σε χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια βιολογική υπογραφή, και να έχουν στοιχεία από την προηγούμενη μικροβιακή δραστηριότητα. Αυτή η υπόθεση είναι ιδιαίτερα ελκυστική για τη μελέτη της πρώιμης ζωής. Πράγματι, πολλοί προκαμβριακοί στρωματόλιθοι(στρωματοποιημένες  ιζηματογενείς δομές που ερμηνεύονται ως απολιθώματα μικροβιακών ματ) έχουν στρώματα αποτελούμενα από δολομίτη. Θα ήταν επομένως αξιοσημείωτο να συμπεράνουμε ότι όχι μόνο η μορφολογία, αλλά και η ορυκτολογία αυτών των δομών δείχνουν την προηγούμενη μικροβιακή δραστηριότητα. Φαίνεται ότι στη Γη οι πρώτοι μικροοργανισμοί ήταν καλύτεροι στην παραγωγή δολομιτών από τους νεότερους απογόνους τους; Μήπως αυτό εξηγεί την γενικά μειούμενη αφθονία του δολομίτη σε όλο το γεωλογικό αρχείο;

Γεωδίφης

Πηγή-Tomaso R.R. Bontognali/Γεωλογική Εταιρεία Αμερικής