Η υδατοκαλλιέργεια χταποδιών είναι πολύ επιβλαβής για το περιβάλλον, λένε οι επιστήμονες.Από τη Μεσόγειο μέχρι τη Θάλασσα της Ιαπωνίας, τα χταπόδια θεωρούνται γαστρονομική λιχουδιά και η ζήτηση αυξάνεται. Από τα εκτιμώμενα ετήσια αλιεύματα των 350.000 τόνων, τα 2/3 πηγαίνουν σε ασιατικές χώρες όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα (το 1/3 των παγκόσμιων αλιευμάτων καταλήγουν στην Κίνα), αλλά ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία είναι επίσης μεγάλοι εισαγωγείς χταποδιού.Για να ικανοποιήσουν την αυξανόμενη ζήτηση, πολλές χώρες πειραματίζονται με την αύξηση των χταποδιών σε τεχνητές συνθήκες. Μια ιαπωνική εταιρεία δήλωσε ότι εκτρέφει αβγά χταποδιού από το 2017 και θέλει να ανοίξει τη πρώτη της υδατοκαλλιέργεια το 2020. Στην Ισπανία , συνεχίζονται πειράματα σε δεξαμενές , γη και σε μεγάλα «αγροκτήματα».Όμως, όπως υποστηρίζει μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, για περιβαλλοντικούς και δεοντολογικούς λόγους, θα πρέπει να αποφύγουμε τα χταπόδια των καλλιεργειών.Η υπάρχουσα υδατοκαλλιέργεια, σύμφωνα με τους επιστήμονες, εξαρτάται από "καλά ελεγχόμενα και μονότονα περιβάλλοντα ... με σταθερές συνθήκες περιβάλλοντος, απλοποιημένα και αποστειρωμένα περιβλήματα και άκαμπτα προγράμματα διατροφής, με στόχο την υποστήριξη υψηλών πυκνοτήτων εκτροφής". Αυτό είναι επικίνδυνο για ένα περίεργο, πανέξυπνο και ενεργό χταπόδι, το οποίο είναι πιο πιθανό να πιάσει λοιμώξεις, να γίνει πιο επιθετικό και να έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας όταν εκτρέφεται σε συνθήκες εκτροφής. Εκτός από τις δεοντολογικές επιφυλάξεις, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της καλλιέργειας χταποδιού ανησυχούν επίσης τους επιστήμονες.
Γεωδίφης
Πηγή-David Knowles, World Economic Forum
