Οταν η φύση έρχεται τελευταία στο μυαλό μας

Χτες το βράδυ έλαβα αυτή την φωτογραφία από έναν γνωστό/άγνωστο της ιστοσελίδας. Τον ρώτησα «μαύρο νερό είναι, από που;» «Πιο πάνω από του Σταυρού Πέραμα [ρέμα]» μου απαντάει .«Βρίσκεται μέσα στο ρέμα. Αλλά επειδή έχει πολύ βλάστηση δεν φαίνεται. Τι τρέχει»μου λέει; «Αστο να το κοιτάξω,θα σου απαντήσω» του είπα. Αμεσα πήγα στο Google Earth και ερεύνησα την περιοχή.Δεν ήταν δύσκολο να ανταποκριθώ στην απορία του φίλου που τόσο αναστατώθηκε με αυτό που είδε. 

Το Ρέμα Σταυρού το Πέραμα πηγάζει από τα υψίπεδα του οροπεδίου της Αντιμάχειας. Περνάει μέσω του Ρέματος Ροδίτη από την τοποθεσία Ματιάδες, κατόπιν στον μεγάλο κάμπο του Πυλιού πριν καταλήξει στην θάλασσα. Σε αυτή την διαδρομή του συναντάει τον ΧΥΤΑ [Ματιάδες], έναν χώρο ελεγχόμενης ρίψης απορριμμάτων, κατ΄ευφημισμό πλέον, μιας εγκατάστασης που το Ελληνικό Δημόσιο ξόδεψε άν θυμάμαι καλά 3,2 εκ.ευρώ. Σήμερα είναι μια τεράστια χωματερή όπου καταλήγουν ανεξέλεχτα απορρίμματα- νοσοκομειακά, ογκώδη, κλαδέματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. 

Ο ΧΥΤΑ μετά την ζημιά που έπαθε, δεν γνωρίζω άν ελέγχεται πλέον περιβαλλοντικά. Για να μην έρθουν σε επαφή τα υπόγεια νερά με τα στραγγίσματα των απορριμμάτων ο κατασκευαστής χρησιμοποίησε ειδικό γεωύφασμα, που δεν γνωρίζω σε τι κατάσταση είναι. Βρώμικα στραγγίσματα ίσως εισχωρούν στο νερό και βρίσκουν διέξοδο στο γειτονικό ρέμα του Ροδίτη. Η πηγή του μολυσμένου νερού ακολουθεί την εύκολη διαδρομή προς τον εύφορο και καλιεργήσιμο κάμπο, φτάνει στου Σταυρού το Πέραμα και συνεχίζει την καθοδική του πορεία. Αν δεν τρέχει κάτι άλλο που μου διαφεύγει, πάντα με κάθε επιφύλαξη, ίσως είναι η αιτία του μαύρου νερού.Η ρύπανση ίσως έχει άλλη αιτία ωστόσο υφίσταται και πρέπει να διερευνηθεί άμεσα.Δεν αποκλείεται να το πίνουν κουνέλια, χελώνες και άλλοι οργανισμοί της τοπικής πανίδας.
Τα ρέματα, οι λίμνες και άλλες πηγές ύδρευσης, καθώς και η γεωλογία της ευρύτερης κοιλάδας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε μια επιδημία.Τα μολυσμένα νερά είναι σε θέση να προκαλέσουν προβλήματα ακόμη και εκεί που δεν φανταζόμαστε.
Η εγγύτητα μιας μολυσμένης πηγής σε κανάλι ήταν η βασική αιτία της χολέρας του 1867 στο Λονδίνο που άφησε πίσω της τουλάχιστον 5000 νεκρούς. Λίγοι γνωρίζουν την σημασία του νερού στην επιδημία και την διάδοση μιας χολέρας.

Υπάρχει χρόνος φτάνει να ενδιαφερθούν το συντομότερο δυνατό οι αρμόδιοι φορείς. Ελπίζω το όλο θέμα να διευθετηθεί με νηφαλιότητα και ψυχραιμία.
«Δεν πρέπει να κατηγορούμε τα παιδιά που ασχολούνται με το Facebook αντί να παίζουν με τη λάσπη. Η κοινωνία μας δεν δίνει προτεραιότητα στην επαφή με τη φύση. Στην πραγματικότητα, πολύ συχνά λέμε στα παιδιά ότι είναι βρώμικη και επικίνδυνη». [David Suzuki, 1936-, Καναδός περιβαλλοντολόγος]. 

Γεωδίφης

Ο πιθανός δρόμος του μαύρου νερού;

Το graben του κάμπου του Πυλιού

Κάμπος του Πυλιού το 1930[Κ.Κογιόπουλος]