«Το μυστικό της εξαιρετικής κωακής ρετσίνας »

Στο βάθος οι αμυγδαλιές του Αμυγδαλώνα, πρώην πλατεία Piazza Duce [Μουσολίνι] στην Κω [Αρχείο Saia]. Θέα από τα βορειοανατολικά μετά την ανασκαφή,Απρίλιος 1936. 

Πρόκειται για τον αρχαιολογικό χώρο στον Αμυγδαλώνα που φιλοξενεί σήμερα τον βωμό του Διόνυσου.

Ακουσα από παλιό ,που ξέρει καλά τα πράγματα ,ότι στην ντόπια ρετσίνα δεν χρησιμοποιούσαν την ρετσίνη από τα πεύκα. 

Πιο χαρακτηριστικά μου είπε ότι: «Η κώτικη ρετσίνα ήταν ξεχωριστή, διαφορετική από όλες τις άλλες με μοναδική μυρωδιά. Το μυστικό της κρυβόταν στις καλές και πολλές αμυγδαλιές της Κω. Επαιρναν τους χυμούς από τα αμύγδαλα και τους τοποθετούσουν στην ρετσίνα. Είχε πολλές αμυγδαλιές η  Κως παλιά.Για αυτό ήταν τόσο ωραία η ρετσίνα της.Από την ελιά έπαιρναν τον χυμό για τα λιβάνια. Από τα σύκα έπαιρναν υλικό που πολλοί εξήγαγαν  για το ούζο και το τσίπουρο. Αρχικά τους χυμούς από τα δέντρα τους μάζευαν κάτοικοι. Αργότερα το έργο αυτό επωμίστηκε η Ενωση[Αγροτικός Συνεταιρισμός]. Την τεχνογνωσία της κώτικης ρετσίνας  πήρε ο Κλεόβουλος Γιαλομαντράκης από τους Ιταλούς. Ο Κλεόβουλος ήταν τρομερός κολυμβητής και ζούσε στο σπιτάκι του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού. Μετά έφτασε ως χημικός ο Μουζάκης».

Γεωδίφης