Αετίτης ή αετόπετρα ή αετόλιθος είναι το σιδηρούχο ορυκτό που εξάγεται από αποσαθρωμένα χαλαρά πετρώματα και περιοχές όπου έγιναν προσχώσεις και που το βασικό συστατικό τους είναι το υδροξείδιο του σιδήρου. Ονομάστηκαν έτσι επειδή κατά την αρχαιότητα πίστευαν ότι είναι απολιθωμένα αυγά αετών. Στο Μεγανήσι (ανατολικά της Λευκάδας) τις λένε ταφιούσες . Μάλιστα πολλοί πίστευαν ότι οι αετοί συνέλεγαν τέτοιους λίθους και τους μετέφεραν στις φωλιές τους. Λόγω της ιδιάζουσας μορφής τους κάποιοι θεωρούσαν ότι βοηθούν στην εύρεση κλεπτών. Οι βυζαντινοί πίστευαν ότι είναι φυλακτά κατάλληλα για την περίοδο της εγκυμοσύνης και ότι εξασφάλιζαν γρήγορο τοκετό και ευτοκία ενώ οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Οι αετίτες είναι συγκρίματα σιδηρούχου μεταλλεύματος αναμεμειγμένου με άργιλο ,μάργα και άμμο και παρατηρούνται συχνά σε ψαμμιτικούς ή αργιλικούς σχηματισμούς. Είναι κοίλοι εσωτερικά μέσα δε στην κοιλότητα υπάρχει πυρήνας από το ίδιο ή άλλο υλικό. Η χαρακτηριστική ωολιθική υφή σχηματίζεται όταν διαλυμένες ενώσεις σιδήρου σε οξειδωτικό περιβάλλον σχηματίζουν υδροξείδια σιδήρου.
Αετίτης ή αετόπετρα ή αετόλιθος είναι το σιδηρούχο ορυκτό που εξάγεται από αποσαθρωμένα χαλαρά πετρώματα και περιοχές όπου έγιναν προσχώσεις και που το βασικό συστατικό τους είναι το υδροξείδιο του σιδήρου. Ονομάστηκαν έτσι επειδή κατά την αρχαιότητα πίστευαν ότι είναι απολιθωμένα αυγά αετών. Στο Μεγανήσι (ανατολικά της Λευκάδας) τις λένε ταφιούσες . Μάλιστα πολλοί πίστευαν ότι οι αετοί συνέλεγαν τέτοιους λίθους και τους μετέφεραν στις φωλιές τους. Λόγω της ιδιάζουσας μορφής τους κάποιοι θεωρούσαν ότι βοηθούν στην εύρεση κλεπτών. Οι βυζαντινοί πίστευαν ότι είναι φυλακτά κατάλληλα για την περίοδο της εγκυμοσύνης και ότι εξασφάλιζαν γρήγορο τοκετό και ευτοκία ενώ οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Οι αετίτες είναι συγκρίματα σιδηρούχου μεταλλεύματος αναμεμειγμένου με άργιλο ,μάργα και άμμο και παρατηρούνται συχνά σε ψαμμιτικούς ή αργιλικούς σχηματισμούς. Είναι κοίλοι εσωτερικά μέσα δε στην κοιλότητα υπάρχει πυρήνας από το ίδιο ή άλλο υλικό. Η χαρακτηριστική ωολιθική υφή σχηματίζεται όταν διαλυμένες ενώσεις σιδήρου σε οξειδωτικό περιβάλλον σχηματίζουν υδροξείδια σιδήρου.