Η «Τύχη» της Κω

Στην Πλατεία Ανταγόρα [απέναντι από το άγαλμα] και διασταύρωση των οδών Μεροπίδος και Πεισάνδρου της πόλης ανακαλύφθηκε  στο νότιο τμήμα της Αγοράς, από την αείμνηστο αρχαιολόγο Χ.Κάντζια, ένα από τα σπουδαιότερα οικοδομήματα  δημόσιου χαρακτήρα ρωμαικής περιόδου της Κω.

Ηταν ένα μεγάλο κυκλικό κτίριο πάνω σε ορθογώνιο πόδιο [ διαστάσεις 27, 31 Χ 20, 44 μ]. Το οικοδόμημα διέθετε ψηφιδωτά δάπεδα και ήταν φτιαγμένο από τοπικό τραβερτίνη [σε δεύτερη χρήση]. Σε γειτονική κατοικία του 450 μ.Χ. αποκαλύφθηκε πανέμορφο ψηφιδωτό δάπεδο που απεικονίζει την Τύχη της Κω[αρχαιολόγος, Β.Χριστοπούλου]. Ο«Θόλος» όπως το αποκαλούν οι αρχαιολόγοι μάλλον είχε σχέση με τη λατρεία της Τύχης της Πόλης.

Η Τύχη ήταν θεότητα της μυθολογίας μας, προσωποποίηση της ευμάρειας και του πλούτου μιας πόλης. Συχνά κρατούσε ένα μικρό παιδί, ένα στάχυ ή το κέρας της Αμαλθείας ως ένδειξη του πλούτου. Η αντίστοιχη Ρωμαϊκή θεότητα ήταν η Φορτούνα, άρα μάλλον πρόκειται για αυτήν. 

Κατά τη «Θεογονία» του Ησίοδου η Τύχη ήταν θυγατέρα του Ωκεανού ή του Νηρέα και της Τηθύος. Ο  Πίνδαρος την αναφέρει ως κόρη του Δία. Δεν είναι γνωστό άν υπήρχε παλαιότερα ανάλογο οικοδόμημα στη θέση της.

 Στην Ελληνιστική εποχή οι πόλεις είχαν ως προστάτιδα τη Τύχη, η οποία απεικονιζόταν συχνά σε νομίσματα, με κορώνα τα τείχη της πόλης. 

Το εκπληκτικό οικοδόμημα της Κω μάλλον καταστράφηκε από τον σεισμό του 334 μ.Χ από το Ρήγμα Ula-Oren του συστήματος Gokova. Το κοντινό σεισμικό επίκεντρο όπως και τα αλλουβιακά εδάφη του κτιρίου, ακριβώς τα ίδια με αυτά του Αρχαίου Θεάτρου, δεν μπόρεσαν να αντέξουν στις αλλεπάλληλες δονήσεις του σεισμού με μέγεθος 6.6 με αποτέλεσμα να καταστραφεί.

Κάτω απεικονίζεται ο Θόλος της Επιδαύρου. Κάπως έτσι έμοιαζε ο  Θόλος της Κω. Ηταν οικοδόμημα που χρησιμοποιήθηκε αρκετά στον κλασικό κόσμο. Είχε μια στρογγυλή δομή,  χτισμένη πάνω σε πλατφόρμα με λίγα σκαλοπάτια, και κυκλική κιονοστοιχία που υποστήριζε την οροφή [Davide Mauro/Βικιπαίδεια].

Γεωδίφης